Bij de recente strubbelingen tussen de referentie-aandeelhouders van Suez, de Franse moederholding van de Generale Maatschappij, werd hier en daar gesuggereerd dat de belangrijkste Belgische holding van eigenaar zou veranderen. Maar de kersverse voorzitter van Suez, Gérard Mestrallet (die overstapte van de Generale), drukte die geruchten de kop in. Parijs houdt nog steeds van zijn Belgische dochter. En de liefde is wederzijds, blijkt uit een interview met Etienne Davignon, voorzitter van de Generale.
ETIENNE DAVIGNON.
Net als bij de raid op de Generale in 1988 stond onze toekomst bij de moeilijkheden rond Suez fundamenteel op het spel. Ik stel trouwens vast dat de publieke opinie de Franse verwikkelingen op de voet volgde. Terwijl men er in 1988 vanuit ging dat de problemen van de Generale alleen maar een zaak waren van de aandeelhouders, beseft men nu dat strubbelingen bij Suez niet neutraal zijn voor België. Was het publiek in 1988 even aandachtig geweest, dan had de Generale vandaag misschien vooral Belgische aandeelhouders gehad.
– Is er, los van het feit dat de top van de holding werd vernieuwd, iets fundamenteel gewijzigd bij Suez ?
– Objektief gezien niet. Maar het is duidelijk dat er de jongste acht maanden, gezien de onzekere verhoudingen, maar moeilijk beslissingen konden worden genomen. Na het akkoord over de nieuwe voorzitter is er opnieuw een modus vivendi.
– Zal Mestrallet, onder druk van de aandeelhouders, niet geneigd zijn om de spaarpot van de Generale (18 miljard frank die na de verkoop van CBR aan Heidelberger Zement overbleef) aan te spreken ?
– Neen. In al mijn gesprekken die ik met de tegenstanders van de Suez-strategie heb gehad, werd Worms geen enkele keer verweten dat hij het geld van de Generale niet naar Parijs heeft versluisd. Steeds werd gezegd dat, ik citeer, “Suez zijn Belgische verantwoordelijkheid zal handhaven”. Mestrallet kent de Generale en zal daarom de autonomie van de Belgische holding respekteren, net zoals Suez dat vroeger deed.
– Is het niet logisch dat Mestrallet, die de Generale kent als geen andere Suez-man, de banden met Brussel strakker zal aanhalen om de kontinuïteit te verzekeren ? En bovendien die Generale-miljarden zal doorschuiven om dat geld net zoals hij dat met het kapitaal van de Generale heeft gedaan zélf efficiënt te beheren ?
– Ik vind het grappig, zoals u het voorstelt. Maar serieus. Suez heeft 60 % van de Generale. Met zestig frank kontroleert de holding er honderd. Geld wegtrekken uit de Generale betekent dus een relatief kontroleverlies. En dat voor een investering die het in vergelijking met andere behoorlijk doet. Indien Suez het geld zou wegtrekken, zou daarmee het wezen zelf van de Generale in vraag worden gesteld. Het zou betekenen dat de Franse holding ervan overtuigd is dat het Generale-management niet in staat is de in 1988 gemaakte investering te laten renderen.
– En als de Suez-aandeelhouders Mestrallet dwingen om het geld aan hen uit te keren ?
– Daarmee zou Suez zichzelf in de voeten schieten, omdat het impliceert dat de holding geen meerwaarde biedt. Dit zou betekenen dat Suez én de Generale nutteloze instrumenten zijn.
– Volgens de Financial Times heeft Suez met een discount (nvdr : het verschil tussen de werkelijke waarde en de beurswaarde) van 35 % een “bedenkelijke raison d’être” en zou de holding best kunnen worden vereffend. In Belgische dagbladen worden gelijkaardige argumenten gebruikt tegen de Generale.
– Ik beschouw het als een uitdaging om aan de aandeelhouders aan te tonen dat de Generale Maatschappij en Suez een plaats hebben in het ekonomisch bestel. Wij bieden bedrijven de financiële garantie dat ze op ons mogen rekenen voor een lange-termijnstrategie.
– Ik betwijfel of die mening wordt gedeeld door Donald Fallon, de gedelegeerd bestuurder van CBR. Net op een moment dat hij naar eigen zeggen volop zocht naar een partner om een kwantumsprong te realizeren, werd de cementgroep door de Generale verkocht aan de konkurrent, Heidelberger Zement.
– Fallon kan zeggen wat hij wil. Het was eenvoudig. De Generale was tot 1993, toen CBR werd verkocht, ongeloofwaardig bij gebrek aan middelen. Voorts was het duidelijk dat de toekomst van CBR slechts gewaarborgd was als het kon groeien. Het was de vraag of de Generale CBR zou verkopen of Heidelberger kopen. Welnu : wij hadden geen centen op de bank, zodat we wel moesten verkopen.
– Fallon zei dat de Generale niet wilde weten van een fusie omdat de holding haar aandeel niet wilde laten verwateren.
– Een gezamenlijke kontrole van Heidelberger/Generale over CBR had geen zin. Wij zouden als een stomme minderheidsaandeelhouder bij CBR blijven, terwijl Heidelberger het beleid zou bepalen.
– Het management van CBR zou er bij een gezamenlijke kontrole sterker voor hebben gestaan.
– (Kwaad.) Vandaag zetelen CBR-mensen in de Vorstand van Heidelberger, zoals ik had afgesproken bij de verkoop. Donald Fallon is voorzitter van de raad van bestuur van CBR. (Vloekt.) Denkt hij dat dit is gebeurd op basis van zijn eigen onderhandelingstalenten ?
Het gebeurt wel eens dat je na een grote deal denkt : was het een goeie beslissing ? Maar wat CBR betreft, twijfel ik niet. Ik betreur dat wij de middelen niet hadden om Heidelberger over te nemen. Maar we hebben onze belangen en die van CBR verdedigd.
HANS BROCKMANS
ETIENNE DAVIGNON (GENERALE MAATSCHAPPIJ). Had de publieke opinie evenveel oog gehad voor de strijd rond de Generale in 1988 als die rond Suez vandaag, was de Generale misschien Belgisch gebleven.