Geef uw zakenrelatie geen kalender maar een Noorse zalm

Lobster Fish distribueert elk jaar ruim 500 ton levende kreeften en schaaldieren. Onder de eigen merknaam Délices Malysse brengt de firma voortaan ook relatiegeschenken op de markt. Zoals Noorse zalm.

De koele, raamloze ruimte wordt gedomineerd door twee gigantische bakken, gevuld met stromend zeewater. In die bakken drijven tientallen kisten, die watertaxi spelen voor levende kreeften. Enkele meters verderop staan grote kartonnen dozen op een pallet. Het opschrift laat niks aan de verbeelding over: ‘Caution Living Lobsters’. De verse vracht uit Canada is deze ochtend vroeg gearriveerd en mag straks ook het grote bad in. Een behendige hand opent een doos, waar prompt een pantserdier uit tevoorschijn kruipt.

Dit is het kloppende hart van Lobster Fish, met aan het roer de 32-jarige Christof Malysse die zijn acht jaar jonge zaak met een eenvoudig maar doeltreffend motto runt: “Passie hebben voor wat je doet.”

520 ton schaaldieren

Lobster Fish is in de eerste plaats een importeur van levende kreeften en andere schaaldieren. Wekelijks wordt er zo’n drie tot vijf ton kreeften per vliegtuig geïmporteerd uit Canada. Maar ook coquilles uit Amerika, langoesten uit Frankrijk, oesters uit Nederland en Ierland of koningskrab uit Alaska. In totaal goed voor een jaarlijkse import en distributie van ruim 520 ton schaaldieren.

“Bij de start in 1997 deden we enkel kreeften,” zegt Christof Malysse. “Maar de dioxinecrisis opende mijn ogen. Als iets gelijkaardigs was uitgebroken in Canada, had ik hier meteen kunnen inpakken. Ik was volledig afhankelijk van de import vanuit dat land. Ik besloot dat het gedaan moest zijn met een monoproduct, en zo ben ik langzaam beginnen met te diversifiëren.”

Vandaag maken kreeften nog 60 % uit van zijn productengamma, een cijfer dat gerust nog iets mag dalen, aldus Malysse. Zo heeft hij sinds enige tijd ook een artisanale Belgische foie gras in zijn portefeuille zitten, en kaviaar, waaronder Belgische. Bijna twee derde van de producten vind zijn weg naar de horeca, waaronder restaurants en traiteurs. De rest wordt verdeeld over groothandelaars, vishandels en supermarkten. “Ons Brusselse depot ligt in de buurt van de Vismarkt, een haast natuurlijke biotoop, vanwaar we ook Antwerpen bevoorraden,” zegt een gedreven Malysse, die ‘s ochtends al om half zes achter zijn bureau zit. Hét moment van Lobster Fish is uiteraard de eindejaarsperiode. In amper negen dagen gaat er dan ruim zeventig ton kreeften de deur uit.

Hoewel het luxeproducten blijven, merkt Malysse op dat kreeften democratischer zijn geworden. “Niet in de zin van goedkoper, want in de voorbije acht jaar zijn de prijzen met minimaal 15 % gestegen. Maar ze zijn nu makkelijker verkrijgbaar voor de consument. Vroeger vond je geen kreeft in de supermarkt, vandaag gaan we in zee met warenhuizen.” Onder meer voor een grote speler uit de distributiesector is Lobster Fish een aanspreekpunt. “Tijdens de eindejaarsperiode lever ik binnen een uur over heel België kreeften wanneer een verkooppunt zonder valt. Zes bestelwagens rijden in die week het hele land rond,” aldus Malysse.

Een bewuste politiek, zo blijkt. “Zeventig pro-cent van wat ze verwachten te slijten in die pe-riode kopen ze rechtstreeks aan. De rest komt van plaatselijke leveranciers, zoals ik. Op die manier vermijden ze dat in het ene verkooppunt tegen de middag geen kreeften meer voorradig zijn, terwijl honderd kilometer verderop een verkooppunt ‘s avonds de deuren sluit met zestig kilo onverkochte kreeften.”

Naast Brussel heeft Lobster Fish nog een tweede distributiecentrum in het West-Vlaamse Deerlijk, geprangd op de as Kortrijk-Waregem. “Twee belangrijke afzetregio’s, en ideaal gelegen om de kust, Noord-Frankrijk en Oost-Vlaanderen te bereiken. Brussel was te klein geworden, maar uitbreiden zat er niet in wegens te duur. Bovendien wou ik ook wel een beetje terug naar mijn roots.”

Familiaal horeca-imperium

Afkomstig uit (de betere) horecakringen, moest Christof Malysse wel in deze wereld zijn eigen weg vinden. De naam Malysse doet in West-Vlaanderen meer dan één belletje rinkelen. Vader Jean-Pierre Malysse (60) is synoniem met het gerenommeerde hotel-restaurant Marquette (Kortrijk-Marke). Ook hotel-restaurant Cortina (Kortrijk-Wevelgem) behoort tot het familiale horeca-imperium. En sinds een tiental jaar is Bistro Pinogri het huisrestaurant van de Cortina. Het is in die bistro dat Christof Malysse aanvankelijk zijn sporen verdiende. Na de strenge jezuïeten ging het richting Lyon, naar het al even strenge École Paul Bocuse. “Ik volgde er hotelmanagement, niet echt spectaculair maar wel goed voor mijn Frans en voor de internationale ervaringen.” Na stages in Monaco en de VS ging het richting Pieters Visbedrijf. “Ik heb daar in zes maanden, onder Gilbert Pieters, veel productkennis opgedaan,” erkent Malysse. Na nog eens zes maanden Sheraton Brussel werd het tijd voor het ernstige werk, en werd de Pinogri zijn biotoop.

Maar de jonge Malysse wou niet de makkelijkste weg kiezen en in de voetsporen van zijn vader treden. “Ik wou liefst nog op eigen benen staan.” Het horecabloed stroomt evenwel niet zonder gevolgen door de aderen, en dus werd het een bedrijf dat in de onmiddellijke invloedssfeer bleef. Toen een 72-jarige leverancier van kreeften aan huize Malysse zijn voornemen bekendmaakte dat hij ermee wou stoppen, rook hij zijn kans. “Tijdens de vakantiemaanden heb ik enkele weken meegedraaid. Ondanks mijn horeca-ervaring was het toch een heel nieuwe markt en ervaring.”

Of de naam Malysse deuren opende voor Lobster Fish? “Je kent natuurlijk veel mensen, en zij kennen mij. Maar er zijn ook mensen die mijn ouders als concurrenten zien, wat dan weer deuren dichtdeed.” Aftoetsen of hij als jonge entrepreneur op schema zit, doet Malysse graag met ‘peter’ Guido Vandermarliere. De 65-jarige bedrijfsleider van de sigarenproducent Vandermarliere – onder meer bekend van het succesvolle sigarenmerk J. Cortès – is een schitterend klankbord voor hem. “Elke zes maanden gaan we samen eten, en overlopen we de branche, de opportuniteiten, het financiële kader. Na zo’n babbel ga ik ‘s anderendaags steeds weer met hernieuwde moed aan de slag.”

Délices Malysse

Lobster Fish werd al vier jaar na elkaar genomineerd als ‘Baanbreker’ bij Horeca Expo. Een nominatie in het teken van innovatie. Dit jaar viel zijn carpaccio van tonijn, kabeljauw, zalm, zwaardvis, octopus en coquilles in de prijzen.

“Ik heb, behalve mijn pa, nog twee koks en drie traiteurs die mijn nieuwe producten testen. Als zij groen licht geven, ben ik vertrokken,” zegt Malysse. Sinds kort pioniert hij met een eigen merknaam. “Met Délices Malysse breng ik vanaf deze maand een eigen artisanale kreeftensoep op de markt, gemaakt volgens de traditionele Franse keuken,” zegt Malysse, terwijl hij ons meetroont naar zijn nieuwe keuken, waar het geurt naar de befaamde soep. Onder die merknaam verdeelt hij straks ook relatiegeschenken, helemaal in de gastronomische stijl van het huis: een luxekoffer gevuld met een waaier aan exquise producten. “Met de troef dat we aan de bron producten van topkwaliteit kunnen aankopen tegen gunstige prijzen, kreeg ik de gedachte om ons toe te leggen op smakelijke geschenkartikelen,” motiveert hij die stap.

En dus kunt u een zakenrelatie vergasten op een met de hand gefileerde en in eikenhout gerookte Schotse of Noorse zalm, exclusieve botervis of een fijne paling uit Nederland. Weer eens wat anders dan een agenda of een kalender.

Lieven Desmet

Hét moment van Lobster Fish is de eindejaarsperiode. In amper negen dagen tijd gaat er dan ruim zeventig ton kreeften de deur uit.