Geduldig afwachten?

Het begon met de participatie van Microsoft in Comcast, anno 1997. Plots stond de sluimerende kabeldistributie midden in de belangstelling. “Dat heeft een schok teweeggebracht. De prijzen stegen snel,” zegt Paul-Henri Denuit, voorzitter en gedelegeerd bestuurder van Tractebel-filiaal Coditel. Hij volgt een dubbele strategie. Enerzijds zit hij via zijn 50/50-joint venture Worldcom NV met MCI Worldcom in de internet- en telefoniewereld. Anderzijds blijft hij een klassiek kabeldistributeur. Eind 1998 had Coditel ruim 166.000 abonnees in het Brusselse en exploiteerde intercommunale netwerken met nog eens 147.000 abonnees. Uit een omzet van 2 miljard frank resulteerde in 1998 een bedrijfswinst van 25,8 miljoen frank. De echte opbrengsten bedroegen 487 miljoen frank.

Trends. Is het netwerk van Coditel te koop?

Paul-Henri Denuit (Coditel). Wij staan niet aan de kant van de verkopers, maar alles heeft zijn prijs. In de VS heeft Prime Cable, waarin Coditel participeerde, al zijn kabelbelangen verkocht. Het netwerk in Las Vegas hebben we verkocht aan Cox Communications tegen de hoogste prijs die – toen – ooit voor een netwerk was geboden. Misschien krijgen we er later spijt van, maar we mochten die kans niet laten liggen.

Gaat u uw kabelnetwerk aanpassen aan nieuwe toepassingen zoals telefoon of internet?

Een netwerk dat nog niet is aangepast, moet over het algemeen bidirectioneel worden gemaakt en van een grotere hoeveelheid glasvezel worden voorzien. Voor telefonie moet je je netwerk bijvoorbeeld in kleine blokken opdelen. Dat is een diepgaande upgrade, die aanzienlijke investeringen en vooral ook tijd vergt. Maar ondertussen blijven de telefonienetwerken niet stilzitten – zowel in de VS als in Europa rukt de snelle xDSL-modemtechnologie op – en is er binnen twee jaar de derde generatie mobilofonie. Daarbij komt nog de wireless local loop, draadloze verbindingen die het lokale netwerk kunnen overbruggen. Ten slotte is er de satelliet die binnenkort prestaties zal leveren die vroeger ondenkbaar waren, zoals het rechtstreeks uitstralen van radioprogramma’s naar de gebruiker. De grootschalige commercialisatie van zulke systemen is voor 2003.

De vraag is welke van die technologieën zal winnen. Waarschijnlijk zijn er een aantal complementair, maar andere gaan klappen krijgen en verdwijnen. De operator moet de juiste keuzes maken en vergissingen worden duur betaald. De echte groten willen daarom in alle communicatiemedia aanwezig zijn. AT&T zit zowel in kabel, langeafstandstelefonie, mobilofonie als in satelliet. Wedden op één technologie is gevaarlijk.

U kijkt dus de kat uit de boom?

Wij hebben nog geen beslissing genomen. Het Brusselse netwerk is in de jaren negentig gemoderniseerd. Om internet aan te bieden, zouden we zo goed als opnieuw moeten beginnen. Moeten we dat bestaande net dan weggooien? In plaats daarvan zoeken we technologieën die een veel lichtere aanpassing toelaten. Een eerste test is slecht afgelopen, maar een tweede, met een andere leverancier, heeft veel betere resultaten opgeleverd.

Hoe ziet u de inkomsten van de kabeldistributeurs evolueren?

De vraag naar betaalkanalen groeit niet meer, als ze al niet daalt. Je leest het nergens, maar het gezinsbudget is niet oneindig rekbaar. Naast televisie en betaaltelevisie en de huur van video’s is er nu ook nog internet en vooral de mobilofoon. Veel mensen moeten een keuze maken. En specialisten zeggen dat betaaltelevisie lijdt onder de opkomst van de mobilofoon. Bovendien komt er bovenop het kabelabonnement nog eens kijk- en luistergeld. Dat maakt van satellietontvangst – en zwartkijken – een voortdurende bedreiging voor de kabeldistributeur. Satellietontvangers zijn waanzinnig goedkoop geworden en wie absoluut de nationale zenders wil, kan een binnenhuisantenne nemen. De abonnementsprijs verhogen is daarom zeer moeilijk.

Over het algemeen zal de concurrentie in de telecommunicatie en de kabeldistributie zover gaan dat de toegang gratis wordt. Ook voor gsm. Er zullen twee of drie operatoren overblijven die zich niet meer door hun infrastructuur maar door hun diensten zullen onderscheiden. Bedrijven zoals UPC kopen gewooncliënten om de kosten van hun installaties te rechtvaardigen: een switch voor honderdduizend gezinnen kost veel meer per eenheid dan voor vijfhonderdduizend gezinnen. Als de distributeur 60.000 frank per abonnee betaalt, moet hij een zeer groot aantal cliënten hebben om een breed gamma diensten aan te bieden, anders komt hij nooit uit zijn kosten. Televisie, internet, telefoon via internet – als het er komt -, extra diensten zoals bewaking…

Voelt u zich stilaan niet een buitenbeentje?

Niets doen is niet noodzakelijk verkeerd. Ik heb een performant teledistributienetwerk. Voor wie andere diensten wil, zijn er andere leveranciers. En als kabeldistributeur kan ik gewoon verder evolueren: van klassieke kabeltelevisie naar segmentering naar digitalisering. Wat vandaag niet goed is, kan het morgen worden. Bij de modernisering van ons netwerk hebben we bewust alles wat met glasvezel te maken had uitgesteld tot op het laatste moment. Dat heeft ons belangrijke voordelen opgeleverd, zowel financieel als technologisch. Ik heb er nog geen spijt van gehad dat we bij de klassieke kabeldistributie zijn gebleven. Een investering in een nieuw netwerk was niet te verantwoorden.

bruno leijnse