De U-vormige eetzaal van Nemo geeft aan de achterkant uit op een onderbelichte grote open keuken. Aan de ene kant is het restaurant en aan de andere kant de afdeling feesten en partijen. De inrichting is modern, maar wordt klinisch kil wanneer er niet genoeg beweging is. De inrichting van het nieuwe restaurant vraagt dus om veel klanten en die waren er de dag van ons bezoek niet. Gelukkig was Sharo Tol er, de communicatieve gastvrouw, die vanuit Rotterdam naar Antwerpen afzakte om kunstgeschiedenis te studeren. Tol kluste tijdens haar studies bij in de horeca. Daar ontmoette ze haar man, Michael Wauters, die concept cooking (private dining en directielunches) verzorgde. Hij werd opgeleid bij Belgo Catering en in de keuken van de Matelote en de Reddende Engel en staat 22 jaar in de keuken. Wauters droomde ervan zijn cateringbedrijf te koppelen aan een restaurant. Daar kreeg hij de gelegenheid voor toen hij weg moest uit het vorige pand en botste op de locatie aan het Zuid. Alles is nu nieuw en puur. Tol heeft haar kunstzinnigheid uitgeleefd op de decoratie.
Nemo opende in september 2016. De bezetting is gelukkig in stijgende lijn en in het weekend zit de zaak vol. Wauters heeft het goed voor met onze planeet en kiest resoluut voor producten van verantwoorde visvangst en groenten met biolabels. Hij werkt onder andere met de opbrengst van de plukboerderij Zwijndrecht. Het zevengangenmenu is zijn visitekaartje (75 euro). Het door ons gekozen marktmenu van drie gangen is het instapmenu (39,50 euro). De wijnkaart biedt een wel erg beperkte keuze voor een gastronomisch restaurant. Er kwamen verse alikruiken en een geurige bouillon uit de Noordzee met garnaaltjes als welkomsthapjes. Wij bestelden als extraatje een brandadekroket met groene kruiden en calamansi als bite (5 euro). Salade van noordzeekrab met appel, groene selder en curry was lekker en werd gepresenteerd in de bast van een cacaonoot (18,50 euro). Mooie meid (heek) was vers, op het vel gebakken en kwam met risotto van tarwe, vlezige paarse ridderzwam en schuim van paling en langoustine. De glazen werden gevuld met openstaande menuwijnen. Die waren acceptabel van kwaliteit, maar daar hield het mee op. We sloten af met een schuimige sabayon van kriek Ter Dolen met op het moment gedraaid Bourbon-vanille-ijs. De drie bereidingen die wij proefden waren eigentijds, feestelijk verzorgd en smakelijk. Nemo verdient meer publiek dan wij die dag in de eetzaal troffen.
PIETER VAN DOVEREN
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier