Filmen op een schijfje

Sinds een tweetal jaar zijn er videocamera’s op de markt die opnemen op dvd. Niet alleen is de prijs aantrekkelijker geworden, de drager is ook praktischer en de montage op de pc wordt er een stuk makkelijker door.

Reacties: e-trends@trends.be

Een videocamera die dvd’s kan branden is een verleidelijk idee. Het is ook een voor de hand liggende evolutie: een dvd afspelen op het televisietoestel middels een huiskamerlezer is de gemakkelijkste zaak ter wereld. De minicassette die in de meeste videocamera’s zit, biedt niet hetzelfde gebruiksgemak. De beelden moeten immers eerst nog worden overgebracht op een drager, bijvoorbeeld een VHS-cassette.

De dvd-videocamera’s die zowat twee jaar geleden werden gelanceerd, waren vrij duur: 2000 euro voor de modellen met een doorsnee kwaliteit. Tegenwoordig liggen de prijzen al wat gunstiger. We hebben een model van Sony uit het gamma Handycam DCR-DVD uitgeprobeerd, meer bepaald de 201 E die verkocht wordt tegen een aanbevolen prijs van 1135 euro.

De camera maakt gebruik van een mini-dvd van 8 cm, die door Sony zelf wordt geproduceerd en kan worden afgelezen op elke dvd-lezer met een ‘normaal’ formaat. Er is plaats voor een halfuur video-opname en er zijn twee formules beschikbaar: een DVD-R die slechts één keer opneemt en een DVD-RW die opnieuw kan worden gebruikt. De prijs van de dragers is 19 euro voor 2 DVD-R’s en 28 euro voor een paar DVD-RW’s.

De erg compacte camera wordt geleverd met software om de sequenties te monteren op de pc. Hij is voorzien van een klassieke zoeker en een verstelbaar scherm van 2,5 inch, dat een duidelijk en scherp beeld geeft, ruim voldoende om de opnames te bekijken.

Montage op de pc

Wat meteen opvalt, is dat er wel wat geduld moet worden geoefend voor de opname start. Tussen het aanzetten van de camera en de opname van de eerste beelden verlopen gemakkelijk dertig seconden, de tijd die de dvd-schrijver nodig heeft om in gang te schieten. Gebruikers van digitale camera’s kennen dat soort vertragingen. Daartegenover staat dat alles veel sneller gaat als u een bepaalde sequentie wilt terugzien. Er moet immers geen cassette worden teruggespoeld.

Zoals u vorige week al kon lezen, is er heel wat software beschikbaar om videobeelden te monteren en te bewerken. Sony levert er zelf ook een eenvoudig programma bij, Pixela ImageMixer.

Zodra de camera aan de pc is aangesloten via de USB-poort, toont het programma de gefilmde sequenties door van elk het eerste beeld weer te geven. Om de opnames te monteren, moeten de beelden worden gekopieerd op de harde schijf. Daarna is het eenvoudig: de sequenties worden gerangschikt door de voorafbeeldingen met de muis op een tijdlijn te schuiven. Ze kunnen ook worden omgekeerd of weggehaald. De lengte van elke beeldenreeks kan worden aangepast en er kunnen overgangen worden ingelast, zoals overvloeiers, maar van dat soort gadgets maakt u toch liever niet al te veel gebruik. Het programma is weliswaar een basisversie, maar het beschikt wel over een functie voor ondertiteling en een andere om het hoesje van de dvd te lay-outen.

Als de montage is gebeurd, maakt het programma een bestand aan en dat kan wel wat tijd in beslag nemen. Vergeet niet dat videobeelden heel wat rekenvermogen opslorpen. Het is dan ook aangewezen om een recente computer met videokaart te gebruiken. In mijn geval heb ik mijn toevlucht genomen tot een drie jaar oude computer met een Pentium-III-processor, die te traag uitviel, en uitgerust was met een USB-stekker van de eerste generatie, die ook te traag is voor video. De nieuwe versie USB 2.0 is meer geschikt.

Het eindresultaat is positief. De camera is zeer compact, gebruiksvriendelijk en kan rechtstreeks worden aangesloten op een televisietoestel. Hij kan ook worden gebruikt om mini-dvd’s te branden, om een bestaande disk te kopiëren of video’s te branden na de montage. U moet wel rekening houden met een aantal beperkingen, zoals de beperkte opnameduur en de prijs, die hoger ligt dan die van de cassettes. Het geteste model omvat een aantal aangename functies, zoals de mogelijkheid om in het formaat 16: 9 te filmen, dat op sommige tv-toestellen beschikbaar is, en om foto’s van redelijke kwaliteit te nemen, goed voor afdrukken op klein formaat.

Robert van Apeldoorn