Exclusief Nederlands golfhotel met koloniaal tintje

Een goed bewaard Nederlands geheim: golfhotel-restaurant Kasteel Engelenburg verwent zijn gasten met aristocratische rust, stijlvol comfort en een bijzonder verzorgde keuken.

Nederlanders staan bij Vlamingen geboekstaafd als een eerder benepen volkje, doordrenkt van de calvinistische mentaliteit en daardoor als de dood om voluit te genieten – en vooral om geld uit te geven. Nederlanders gaan pas uit de bol wanneer op koninklijke feestdagen of op internationale sportwedstrijden de oranje attributen bovengehaald kunnen worden. Op die momenten gaat het hek van de dam en kan bij de hossende meute de feestvreugde niet op.

Gelukkig bestaat er ook een heel ander, aristocratisch Nederland, waar beschaafde lieden in alle rust genieten van het goede van het leven. Kasteel Engelenburg is zo’n uitverkoren plaats, waar men zonder stijfheid wordt verwelkomd en waar men kan profiteren van een uitzonderlijke omgeving, het comfort van stijlvolle hotelkamers met kingsize bedden en een eigen terras aan het water. Het restaurant in de oranjerie biedt een zeer verzorgde keuken.

Vervelen hoeft men zich op Kasteel Engelenburg op geen enkel moment, want het exclusieve hotel-restaurant is omgeven door een glooiende landschapstuin met stokoude eiken, vijvers en kanaaltjes vol lelies en kwakende kikkers. Een golfbaan met negen holes maakt het geheel vrijwel perfect.

Inheems en exotisch verenigd

Kasteel Engelenburg was gedurende eeuwen een buitenplaats voor patriotten en adel. De jongste twee decennia is het landgoed een pleisterplaats geworden van mensen die van rust en gastvrijheid houden. Ondernemer Anton de Lange realiseerde een levensdroom met de verbouwing van het kasteel tot een bijzonder hotel-restaurant. Horecaspecialist Johan Agricola, die jarenlang directeur was van het vermaarde verwenhotel Lauswolt in Friesland en het huwelijk van Prins Willem Alexander en Maxima culinair verzorgde, is sinds 2005 de nieuwe eigenaar. Beide heren verbleven lang in Zuid-Afrika en de oorspronkelijke bewoners hadden een band met de Verenigde Oost-Indische Compagnie, de illustere handelsvereniging die ooit het monopolie bezat op de handel met het voormalige Nederlands-Indië.

Het hoeft dan ook niet te verbazen dat inheems en exotisch zijn verenigd onder één dak. De Zuid-Afrikaanse invloeden treft men terug in de bijgebouwde Kaapse huisjes, die dienen als gastenverblijf, in de koloniaal getinte decoratie en in de middeleeuwse kelders, waar een unieke collectie Zuid-Afrikaanse wijnen rijpt. Via een venster in de vloer van de tot degustatieruimte ingerichte kelder ziet men de paalfunderingen van het eerste kasteel, dat al in de achtste eeuw na Christus werd gebouwd. Het huidige gebouw dateert uit 1642.

Hotel-restaurant Kasteel Engelenburg heeft een Oud-Hollandse bruine gelagkamer. In de salon wacht een van de uitgebreidste collecties single malt whisky’s en een verzameling sigaren. Het restaurant bevindt zich in de serre met koepel. Het sierlijke smeedwerk is geïnspireerd op de boogconstructies van de koninklijke plantentuin van Brussel. In de oranjerie dineert men onder de sterren.

Zuid-Afrikaanse wijn

Wij kozen Menu Engelenburg, een specialiteitenmenu van vier gangen, dat aan de redelijke prijs van 48,50 euro wordt opgediend. Vinoloog Jurgen Luppes stelde het Zuid-Afrikaanse wijnarrangement samen. Als verrassingshapje kwam een lichte, gekoelde mousse van asperge en paling met kruidengelei. Als frisse opener was er een Jean Daniel, een correct gemaakte Zuid-Afrikaanse sauvignon blanc en chenin blanc. Op het bord kwam carpaccio van yellowfintonijn met Hollandse garnalen en tomatenvinaigrette, samengesteld uit onberispelijk verse ingrediënten, maar een beetje braaf van smaak. Een scheut olijfolie, peper van de molen en grof zout hadden hier wonderen kunnen verrichten.

De tweede wijn was wat vetter: een chardonnay Van Zijlshof Estate, uitgeschonken bij een blank stukje kabeljauw, op de huid gegaard en opgediend met saffraanaardappel, auberginepuree en bouillabaissesaus. Ook deze bereiding was eerder voorzichtig gekruid. De derde, verrassende wijn was een licht rosé gekleurde Haute-Cabrière 2005, eerste pluk, gemaakt in de Fransch Hoek door Achim von Arnim (chardonnay en pinot noir).

Met gekonfijte rabarber

Als extra ingelast gerechtje presenteerde chef-kok Maurice Kersten op huid gegaarde schol met smakelijk wit visvlees, lintspaghetti, gestoofde jonge selder en schuimsaus van sardines: een origineel en bijzonder lekker gerecht.

Bij het hoofdgerecht kwam Jurgen Luppes trots een Lammershoek als pinotage nieuwe generatie presenteren. De op hout gelagerde rode wijn was gemaakt door een kleine wijnboer uit het Zuid-Afrikaanse Swartland, werd fris geschonken en gaf fris fruit en gekruide smaken vrij, die aansloten bij gegrilde kalfslende met seizoengroenten, morieljes en gebruinde boter met augurken. IJs van kwark met gekonfijte rabarber en chocoladekrul sloten deze smakelijke maaltijd in dit bijzondere oord af.

Pieter Van Doveren