Esmeralda

In dit familierestaurant voelen fijnproevers zich thuis.

E smeralda ligt aan het Canadasquare, in de buurt van het Casino van Knokke-Heist. Het restaurant herkent u aan de façade van ruw hout en de kleine vierkante ramen. In de zomer staat er een terras. Binnen is er een ruime eetzaal met zuilen en een boogvormig plafond.

Esmeralda is een familiebedrijf: moeder Ria Verhasselt ontvangt en bedient met dochter Julie, vader Stefan Verhasselt kookt samen met zoon Kim.

De ouders begonnen 26 jaar geleden. Stefan studeerde af aan de koksschool van Koksijde en ging aan de slag in de betere eethuizen van Knokke, zoals Le Cambridge en La Réserve en in Goedendag in Lissewege. Later volgden de Waterput in Oostkerke, Horse Shoe in Gent en Château de Fraineux bij Luik. Hij was 22 jaar toen hij werd benoemd tot chef-kok van hotel Shakespeare in Knokke. Twee jaar later nam hij Esmeralda over.

Echtgenote Ria stamt uit een Knokse horecafamilie. Haar ouders baatten hotel Mayfair uit en zijzelf werd eerste van de klas in hotelschool Spermalie.

De kinderen volgden: Kim en Julie gingen naar dezelfde beroepsschool als hun ouders. Kim ging daarna in de leer, onder meer in het Brusselse restaurant Sea Grill, waar hij naast superkok Yves Mattagne stond. Ook het personeel van Esmeralda is beroepsbekwaam, iets wat vandaag vooral in de bediening zeldzaam is.

De spijskaart vermeldt gevarieerde en gepersonaliseerde hedendaagse gastronomie, die wordt ondersteund door een wijnkaart toegespitst op de betere wijnen uit de hogere prijsklasse. Wij kozen het marktmenu (2100 frank) met wijnen (plus 700 frank) en het glas werd gevuld met een aantrekkelijke Chardonnay, Louis Philippe uit de Languedoc-Roussillon. Op het bord kwamen drie fijne Japanse hapjes, zoals sushi van tonijntartaar met avocado en tempura van langoustine verpakt in vliesdun, bros gefrituurd deegjasje. Op het vel gebakken baars volgde. De vis was in aangename harmonie met de schuimige langoustine-jus met aubergine, de morieljes en amandelen. Als tweede wijn was er Les Hauts de Bouisset, La Clape, een volle en warme rode Coteaux du Languedoc, gemaakt van alleen maar Syrah-druiven. De wijn deed het goed naast het geserveerde melklam met rösti en torentje van asperges en lamsoor, opgediend met vleesjus en waterkerssaus. Een perfecte frambozensoufflé en een frisse frambozensorbet sloten deze voorbeeldige maaltijd af.

Vader en zoon komen uit bescheidenheid niet in de eetzaal. Wij wilden onze tevredenheid kwijt en vroegen bij het buitengaan naar de chef. Hij kreeg een hand en onze felicitaties.

Pieter van Doveren