Er zit te veel ruis op de liberale boodschap

Wat willen de liberalen? Moeilijk te weten, want er zit te veel ruis op hun boodschap. En dat aan beide zijden van de taalgrens, waarbij de pirouettes in de MR meewarig doen hoofdschudden.

Partijvoorzitter Alexander De Croo mag zeggen wat hij wil, de houding van zijn Open Vld is veranderd. Hijzelf en zijn generatiegenoten hadden resoluut voor de oppositie gekozen. Een cesuur met de vorige generatie is altijd nuttig om zijn macht stevigere fundamenten te geven.

Maar de liberalen zitten nog altijd in de ontslagnemende regering-Leterme die maar geen opvolger krijgt. De positie van de Open Vld is er een van mossel noch vis. Ze vertoeft in een soort niemandsland. Een weinig comfortabele situatie.

De oude garde wierp zich de jongste dagen in het debat. Voor Karel De Gucht is het tijd om regeringsformule uit te testen zonder de N-VA. Patrick Dewael zegt het tegenovergestelde en vraagt zich af waarom de Vlaamse nationalisten aan tafel blijven in een onderhandelingsgroep waar links het overwicht heeft.

Hoe zit dat nu? En wat denkt Guy Verhofstadt? Hij heeft beslist te zwijgen over de regeerformatie. Dat is het verstandigste. Wat niet wegneemt dat de Open Vld best zo snel mogelijk klare wijn schenkt.

MR

Die klaarheid krijgen we van de MR niet vóór midden februari, wanneer ze een nieuwe partijvoorzitter kiest. Aftredend voorzitter Didier Reynders is gewonnen om in de grondwet vast te leggen wat Vlamingen en Franstaligen nog samen willen doen. Al het overige wordt de bevoegdheid van de deelstaten. De Luikenaar probeert daarmee de N-VA, waarmee hij op sociaaleconomisch vlak veel gemeen heeft, naar de mond te praten

Zijn gedoodverfde opvolger, Charles Michel, zegt het zonder de N-VA te willen proberen. Hij zit in de Renaissancegroep, de motor achter de interne opstand tegen Reynders. Michel kreeg prompt een reactie van Armand De Decker, een vurige belgicist, die de N-VA niet meteen uitsluit.

De ex-voorzitter van de Senaat steunt Michels tegenkandidaat voor het voorzitterschap, Daniël Bacquelaine. Hij kreeg meteen lik op stuk van Richard Miller, een Michel-boy.

Laten we tot na hun voorzittersverkiezingen wachten om te weten hoe het precies zit bij de MR.

Ondertussen is bij de Franstalige liberalen allicht heel wat te horen over de uitbreiding van het Brussels gewest. De kandidaten kunnen de stemmen van het FDF goed gebruiken in hun ambitie om partijvoorzitter te worden.

Christendemocraten CD&V liet weten dat ze nog een laatste inspanning wil doen om te zien of de zeven onderhandelende partijen tot een vergelijk kunnen komen. CdH wil deze week een vergadering met de zeven, dat is van september geleden, en wil de communautaire, sociaaleconomische en budgettaire dossiers verbinden. Met dat laatste zit het op dezelfde golflengte als de liberalen. Die koppeling is geen slecht idee, want alles zit in alles.

De vraag blijft of we in België niet aan het einde zijn geraakt van de ‘onderhandelingen à papa’ en of we geen nood hebben aan een andere onderhandelingstechniek.