Er zit nog rek in de beha

Als het waar is dat de leiding voeren over een vrouwenlingeriebedrijf een droomjob is voor mannen, dan moet Ignace Van Doorselaere zowat de gelukkigste manager zijn van Vlaanderen. Zopas werd de Gentenaar benoemd tot de nieuwe gedelegeerd bestuurder bij lingeriegroep Van de Velde.

Daarmee snijdt het bedrijf uit Schellebelle een totaal nieuw hoofdstuk aan in zijn 85-jarige geschiedenis. Voor de eerste maal wordt het management immers mee toevertrouwd aan iemand die niet de naam Van de Velde of Laureys draagt. In de komende generatie tellen de families Van de Velde en Laureys nochtans een vijftiental potentiële opvolgers. Maar Herman Van de Velde is duidelijk: “We denken dat het beter is om het management en het aandeelhouderschap zoveel mogelijk uit elkaar te halen. De keuze voor een extra-muros als Van Doorselaere is mee daardoor ingegeven. Inmiddels krijgen onze kinderen wél opleidingen om het in de toekomst waar te maken als volwaardige aandeelhouders. Zo leren ze volop balansen lezen.”

Dat Ignace Van Doorselaere langs de grote poort binnenkomt, heeft de man zelf verrast. In 2003 was hij – na een opgemerkte spreekbeurt aan de Vlerick Leuven Gent Management School – al tot bestuurder benoemd bij Van de Velde. Het was uitgerekend rond die bestuurstafel dat Van Doorselaere indruk maakte als marketeer én strateeg. Maar mogelijk nog doorslaggevender waren zijn ethisch-deontologische papieren. Van de Velde heeft ethisch ondernemerschap hoog in het vaandel, en met Van Doorselaere halen ze wat dat betreft the right man on the right place in huis.

Toen hij eind 2002 vrijwillig zijn carrière bij Interbrew stopzette, koos de in De Pinte wonende manager voor een eigen leven en een eigen bedrijf: Growth Ethics. Door beide moest er in zijn optiek éénzelfde rode draad lopen: ethiek. “Groeien is een must voor bedrijven, maar niet ten koste van wat dan ook,” staat er te lezen op zijn website. En hij voegt er mondeling aan toe: “Alleen als de ethische component wordt geëerbiedigd, kan het voor mij. Zo is het in het bedrijfsleven, maar ook in het leven tout court.” Met Growth Ethics wil hij vooral participeren in sociaal verantwoord ondernemerschap. Zo nam hij een aandeel van vijftig procent in het cateringbedrijf Baobab (dat werkt met minstens vijftig procent immigranten) en deed hij aan begeleiding voor vzw’s die zich bezighielden met het bestrijden van kansarmoede voor kinderen.

Bij Van de Velde, waarvoor hij vorig jaar een masterplan uitwerkte, staan Ignace Van Doorselaere natuurlijk de echte businessuitdagingen te wachten. Hoewel? Wees een Trends-enquête vorig jaar niet uit dat het lingeriebedrijf – wegens totaal schuldenvrij en een berg cash (40 miljoen euro) – het meest crisisbestendige bedrijf van Vlaanderen is?

Zo simpel is het natuurlijk niet. Zelfs in het afgelegen Oost-Vlaamse boerendorp Schellebelle worden heel indringende managementvragen gesteld. Zoals: waar produceren (België of het buitenland?), wat produceren (ook herenlingerie?), alleen producent zijn of ook distributeur, en hoe en waar groeien?

De 45-jarige Ignace Van Doorselaere vindt dat één dossier absolute prioriteit moet krijgen: Van de Velde moet zich met bekwame spoed gooien op de uitbouw van nieuwe eigen winkels. Niet in eigen land (waar de zelfstandige speciaalzaken blijven groeien), maar wel in de eerder stagnerende buurlanden Duitsland en Frankrijk. In die twee landen moet het aantal eigen winkels binnen de kortste keren worden opgedreven van 8 (Frankrijk 3, Duitsland 5) nu naar 25. Of het wel verstandig is om als producent zo radicaal in de distributie te stappen? Ignace Van Doorselaere twijfelt niet: “We hebben goede ervaring met onze eerste winkels. Voor de uitbreiding zoeken we naar middelgrote steden waar er opportuniteiten liggen.”

Over een eventuele uitbreiding richting herenlingerie is de nieuwe topman ook duidelijk: “Veel dames dringen daarop aan. Wij moeten erover nadenken. Maar het is geen dossier dat vandaag op tafel ligt.”

Toen hij zijn studies vertaler-tolk achter de rug had in Gent, gooide Van Doorselaere zich in Leuven op een postgraduaat bedrijfskunde. Toen hij ook dat diploma op zak had, trok hij in 1987 voor twee jaar over de grote plas, om er aan de universiteit van Pennsylvania een MBA te behalen. Toen was het tijd om in Parijs te gaan werken voor de Boston Consulting Group (1989-1990). Tussen 1990 en 2002 was hij bij Interbrew verantwoordelijk voor fusies en overnames. De laatste jaren was hij ook lid van het executief comité van Interbrew.

Ignace Van Doorselaere zegt van zichzelf dat hij kickt op samenwerken met mensen en op transparantie, hoewel hij niet bepaald een meester-netwerker is die opduikt in allerlei organisaties of verenigingen. De gewezen amateur-voetballer die het ooit tot aanvallende middenvelder schopte bij eersteprovincialer Lovendegem, zal bij Van de Velde diep in de spits gaan spelen.

Of hij ook zijn geheime kantjes heeft? Herman Van de Velde: “Ik weet dat hij een of andere gevechtssport doet. Maar het schijnt niets offensiefs of agressiefs te zijn.” Ignace Van Doorselaere licht zelf de tip van de sluier: het gaat om karate.

Karel Cambien

Zal Van de Velde binnenkort ook herenlingerie aanbieden? Ignace Van Doorselaere: “Veel dames dringen daarop aan. Wij moeten erover nadenken.”