Een rocker van zestig

Pieter van Doveren

13-09-2012, 00:00 Bijgewerkt op: 20-07-2022, 06:47

Hij houdt van The Rolling Stones, Golden Earring en Bryan Ferry. Toch blijft de 59-jarige chef-kok Philippe Serruys niet hangen. Anders ga je niet met een groep vrienden elk jaar opnieuw naar Pinkpop om jong muziektalent te ontdekken. Jazz en klassiek zijn ook goed: Serruys laat zich niet in een hokje duwen. Zolang het maar ontroert: zo is het met kunst en zo is het met gastronomie.

Hij was 24 toen hij het eerste huisje kocht in Groeninge om er samen met zijn echtgenote Marijke Den Gouden Harynck te openen. Elke keer als er wat was verdiend, werd een pandje bijgekocht. Vandaag zijn er vier huisjes. Wat verderop ligt de privéparking waar binnenkort een mooi vakantiehuisje bij komt, dat de klanten kunnen huren.

De inrichting kreeg geregeld een facelift en is nu transparanter en minder donker. De stijl is wars van bombast, een mengeling van Engels en Brugs. Aan de muur hangt kunst van bevriende kunstenaars zoals fotografe Greta Buysse en beeldhouwer Jacques Verduyn.

Den Gouden Harynck was lang een vertrouwde ankerplaats voor Bruggelingen die iets te vieren hebben. Door de vermelding in internationale gidsen komt het publiek vandaag vooral uit Engeland en Frankrijk. Daar is heel wat jong volk bij, gekleed in verzorgde vrijetijdskleding. “De baas veroudert en de klanten verjongen”, zegt Philippe Serruys lachend, als hij na het eten langskomt om te vragen of het in orde was. Marijke Serruys ontvangt op haar zachte, integere manier en wordt bijgestaan door een zaalmeester die al 23 jaar in huis is. De kaart vermeldt vier voorgerechten vanaf 26 euro en vijf hoofdgerechten vanaf 35 euro. Wij kozen het marktmenu van vier gangen (75 euro). Inktvis met mascarpone, sardine met yoghurt, zalm met wasabi en escabeche van konijn waren de wachthapjes. Krabvlees, aangemaakt met sesamolie, werd in een glas geserveerd met mousse van avocado en ijs met curry en ras-el-hanout en bracht verrukking. Griet onder kruidenkorst met rode biet en raapjes was smakelijk, zonder spectaculair te zijn. Lamsnootjes verschenen met puree van gerookte selder, wortel met yuzu en aubergine met miso. Het vlees uit Sisteron schitterde, de mousses waren lekker, hoewel een beetje ouderwets. Er werd braaf afgesloten met een glaasje met laagjes mousse van witte chocolade, kokos, passievrucht en sorbet van chocolade.