Een land zonder mensen die nog willen werken of ondernemen, is ten dode opgeschreven

Vrije tribune van de Gentse ondernemer en Unizo’er Steven Van Vooren.

Ondernemers en zelfstandigen zijn rijke elitaire nestbevuilers in België en lopen constant te verkondigen dat ze het allemaal beu en moe zijn en dat ze dringend meer moeten gewaardeerd worden. En telkens zijn blijkbaar alle ondernemers N-VA’ers of Open VLD’ers en zijn deze mensen bij uitstek geen warme of sociale mensen. Men kan geen bericht op Facebook of Twitter lezen waarin er politieke actualiteit gemeld wordt of het is weer zover, de zoveelste bloemlezing van diverse meningen, soms onderbouwd maar meestal populistisch geschreven.

Dé waarheid zal waarschijnlijk ook niet bestaan maar ik ken alvast mijn waarheid en deze is uiteraard gebaseerd op mijn persoonlijke ervaring als ondernemer.

Ik ben op het eind van 2011 met mijn zelfstandige activiteit gestart en ben samen met mijn broer een BVBA gestart. Samen baten we een klein hotel uit. Tevens hebben we sedert 1 jaar ook 2 mensen vast in dienst.

Vol goede moed en na lang onderhandelen met de bank kochten we het handelsfonds over van een bestaand hotel en zijn we begin 2012 effectief gestart.

De eerste weken waren moeizaam maar uiteindelijk zijn we erin geslaagd om een goede omzet neer te zetten, dit vooral door veel energie in onze klanten te steken.

Doordat we een hotel kochten waarin veel investeringen nodig waren/zijn om dit terug op de huidige normering te brengen, hadden we dus niet veel keuze om daarom veel te investeren in ons bedrijf en dus vrij vlug dienden we over te gaan tot het investeren in zaken zoals nieuwe bedden en matrassen, mini-bars, TV’s en bed- en badlinnen. Dit ging telkens over enkele duizenden euro’s maar waren haalbaar voor ons. Mede en omwille van deze redenen kozen wij ervoor om onszelf privé zo krap mogelijk te zetten om deze investeringen haalbaar te houden. Ook kozen wij ervoor om onszelf een zo laag mogelijk loon uit te betalen om zo de vennootschap te vrijwaren van allerlei onnodige uitgaven.

Als loon hebben wij bruto €30.000/jaar maar daar blijft netto niet zoveel van over. Na het eerste kwartaal dienden wij reeds per persoon €1.500,00 op deze som te betalen, ook de sociale bijdrage op een bruto loon van €30.000 is per kwartaal ongeveer €1.570,00. Dit betekent dat wij onszelf een loon uitkeren van rond de €1.450,00 per maand, dit dient nog privé belast te worden. Dit bedrag is voor ongeveer 60 uren werk + veel stress en verantwoordelijkheid.

Mijn eigen auto, gsm, gsm-abonnement en andere privé kosten zijn uiteraard privé en worden ook zo betaald, dit om zoals eerder gezegd, de vennootschap te vrijwaren van kosten die onnodig dienen gemaakt te worden om zo onze investeringen te kunnen blijven financieren.

Rond de eerste maanden kregen we ook onze eerste facturen van Sabam (€700,00) Billijke vergoeding (€450,00), onderhoud lift (€1000,00), onderhoud en controlebureau voor de lift, elektriciteit, gas, brandblussers, branddetectie, brandcentrale, brandhaspels (€5000,00/jaar) en uiteraard de federale bijdrage voor elke distributie-aansluiting van een tv (voor hotels met meer dan 20 kamers ongeveer €1800,00/jaar)

Reeds toen werd het ons duidelijk dat er een heel pak recurrente uitgaven waren die we niet altijd even goed op voorhand hadden kunnen inschatten.

Nu op zich was dit alles nog niet zo erg omdat we dit wel konden betalen en veel van deze zaken ook een evidentie zijn. Je kan namelijk toch niet besparen op de goede werking van de lift of de veiligheid van je klanten en jezelf.

Er waren uiteraard ook een hoop facturen waar we ons van afvroegen waar die voor dienden en wat daar tegenover stond. Zo dienden we zowel aan de Stad Gent als aan de provincie Oost-Vlaanderen een vestigingsbelasting betalen van telkens ongeveer €500,00 a €550,00 en kan je je bij de terugkerende kosten voor Sabam, billijke vergoeding en de distributie-aansluitingskosten toch vragen stellen.

En dan op het einde van ons eerste boekjaar waren we dan ook relatief tevreden met waar we reeds stonden. We beslisten versneld te investeren in de vernieuwing van 1 hotelkamer en het plaatsen van een nieuwe chauffageketel. Dit ging gepaard met het opnieuw onderhandelen van onze energiecontracten voor zowel gas als elektriciteit. Voor water gaat dit helaas niet in België.

Tot onze ontsteltenis kwamen we tot de vaststelling dat slecht een minderheidsdeel van de energiefactuur effectief naar de energieproducent gaat en dat het grootste gedeelte van deze factuur vooral federale bijdragen en distributiekosten zijn, opnieuw de overheid dus. Op een energiefactuur van €30.000 kan dat dus ook wel tellen. Je vraagt je dan af wat politici zo luid zitten te roepen dat de energiekosten naar beneden moeten gebracht worden en dat energiebedrijven vaak als “criminelen” beschouwd worden.

Wij zitten met ons bedrijf in Gent en hier heeft men het OOG (Ondersteuningspunt ondernemers Gent) opgericht. Deze instelling helpt ondernemers en is dus bij een stap vooruit in de ondersteuning van ondernemers. Deze instelling werkt met middelen vanuit alle lagen van de overheid dus van Europees tot Gents geld en helpt bij subsidie-aanvragen aan de Stad, helpt starters met hun papierwinkel en dergelijke. Bij deze instelling hebben wij een starterscontract toegekend gekregen. Dit heeft een waarde van €5000,00 en uitbetaald over een periode van 3 jaar. Hier had men mij ook aangespoord om een subsidie aan te vragen voor de vernieuwing van mijn chauffageketel en het plaatsen van nieuwe ramen in het pand. Deze subsidie is helaas niet toegekend omdat men in de stad beslist heeft om vanaf 2014 hotels niet langer te ondersteunen in deze materie en hierbij de voorrang te geven aan restaurants en cafés. Het argument dat wij als klein hotel ongeveer een €30.000 per jaar rechtstreeks op de rekening van de stad storten (Citytaxen, vestigingsbelasting,…) en dit een veelvoud is ten opzicht van andere bedrijven, is in de beslissing van de Stad totaal niet meegenomen, ook het argument dat wij de aanvraag reeds in oktober 2013 gedaan hebben was blijkbaar niet meer aan de orde.

De grootste verassing kwam natuurlijk bij het uitrekenen van de boekhoudkundige winsten begin 2013. We hebben namelijk de pech winst gemaakt te hebben en dienen dus op dit bedrag 34% belasting te betalen. In ons geval hadden we een boekhoudkundige winst van ongeveer €8.000,00 wat dus wilde zeggen dat wij aan de overheid braafjes en op tijd ongeveer €2.600,00 dienden te betalen. We vroegen ons sterk af waarom we niet beter onze GSM of auto op de zaak gezet hadden.

We zijn nu goed en wel 2 jaar met onze zaak bezig en ondertussen heeft de federale regering beslist om de liquidatiebonus te verhogen (met 15%) en heeft de Stad Gent beslist om de Citytax voor de hotelgasten te verhogen van €2,50 (€2,36 zonder BTW want op deze belasting moet je ook BTW betalen) naar €3,00 per persoon en per nacht. Dit betekent dat wij onze kamerprijs niet kunnen verhogen om de hogere kosten te dekken. Blijkbaar komt men in Gent niet rond en moeten ook de nachtwinkels een extra taks van €1.000/jaar vestigingstaks betalen alsook de bouwbedrijven extra betalen voor stellingen op de openbare weg. Dit terwijl men hoog van de toren roept dat er geen extra belastingen waren in de nieuwe bestuursperiode.

Sedert 1 jaar hebben wij ook 2 medewerkers in dienst en het dient gezegd te zijn, de maatregelen voor de eerste werknemers in een bedrijf kunnen op redelijk wat kortingen betreffende bedrijfsvoorheffingen rekenen. Op deze manier is het mogelijk een paar mensen in dienst te nemen en hebben wij van de grote loonkosten minder last al kan ik collega-ondernemers maar al te goed begrijpen dat die dat wel hebben.

Kortom, na 2 jaar keihard werken zijn wij tot de vaststelling gekomen dat we minder verdienen dan vroeger en dat we meer stress hebben. Onze job en ons contact met onze klanten doen ons echter nog steeds heel veel deugd en brengen dus voldoende voldoening. Wel is het zeker dat er qua ondernemersvriendelijkheid misschien wat meer kan ingezet worden op ondernemers van binnen België en wat minder op internationale multinationals die hier van onze voordelen komen genieten.

Ik stel mij vaak de vraag of het echt nodig is om perfect capabele mensen eindeloos in een uitkering te voorzien of te blijven vasthouden aan de dure maatregelen om buitenlandse bedrijven extra te motiveren om in België te blijven. Zou dat geld niet beter gebruikt zou worden om bijvoorbeeld de gehandicaptenzorg extra te financieren en de kleine zelfstandigen extra te ontlasten? Wie wil er anders morgen nog met de noodzakelijke bedrijven beginnen zoals een krantenwinkel, kapsalon, kinderopvang of thuisverpleegzorg? Dit zijn de fundamenten van onze maatschappij.

Daarom hoop ik ook dat er in de nieuwe beleidsperiode’s meer rekening gehouden zal worden met de werkenden en de mensen die hulp echt nodig hebben in dit land. Dit om de mensen te blijven motiveren te werken en de ondernemers extra te motiveren om te ondernemen. Een land zonder mensen die nog willen werken of ondernemen is namelijk ten dode opgeschreven.

Steven Van Vooren Sociale ondernemer en Unizo’er