Een lachende vastgoedvechter

Just under the Sky. Dat is de naam van een winkelcomplex dat bouwpromotor Equilis in 2013 wil openen aan het kanaal in Brussel. Er wordt 130 miljoen euro in het project geïnvesteerd. Dat maakte Carl Mestdagh, de gedelegeerd bestuurder van Equilis, vorige week bekend. Afgaande op zijn familienaam zou je vermoeden dat Mestdagh eerder actief is in de distributiesector. De familie Mestdagh, waar Carl wel degelijk deel van uitmaakt, is vooral bekend van de uitbating van de Champion-warenhuizen. Carl Mestdaghs neef, Eric, is gedelegeerd bestuurder van Champion.

“De familiale groep wilde diversifiëren en breidde daarom haar activiteiten uit. Vastgoed leunt aan bij distributie en er komt minder operationeel werk aan te pas. Vandaar dat onze keuze daarop viel”, legt Carl Mestdagh uit terwijl hij wacht op zijn vliegtuig richting Cannes, waar de beurs voor winkelvastgoed Mapic plaatsvindt.

Al op jonge leeftijd was deze Mestdagh geïnteresseerd in alles wat bij retailvastgoed kwam kijken. Nadat hij de winkelexpansies van de Groep Mestdagh ‘gedynamiseerd’ had, had hij voldoende ervaring om een apart bedrijf op te zetten. Al werkt Equilis onder de vleugels van de Groep Mestdagh. Net zoals Ascencio trouwens, de vastgoedbevak die de handelsgebouwen van onder andere Delhaize, Super GB en Krëfel omvat en die Mestdagh samen met zijn neef Eric en diens broer John aanstuurt.

Komen Mestdaghs familiale banden hem eigenlijk nog ten goede bij het zakendoen? “Ach, vooral goede, professionele dossiers zijn belangrijk”, relativeert Mestdagh eerst. “Het is wel een voordeel dat de naam Mestdagh een goede reputatie meedraagt”, vertelt hij na wat aandringen. “Maar”, voegt hij daaraan toe, “we dragen wel nog altijd een distributie-imago mee. We moeten mogelijke partners altijd goed uitleggen wat we precies doen en we leggen geregeld cijfers voor. Dan krijgen we hen wel overtuigd.” Ascencio werd in het voorjaar van 2007 op Euronext geïntroduceerd. Het bod tot verkoop van de aandelen werd door particuliere beleggers meer dan twaalf keer overingetekend. Maar bij het ter perse gaan, noteerde het aandeel met 48 euro bijna acht euro lager dan bij de introductie. “Het was niet de bedoeling van de beursintroductie om veel geld op te halen, wel om ons vastgoed te professionaliseren en de niet-actieve familieleden een kans te geven uit het Mestdagh-vastgoed te stappen”, gaf Mestdagh bij de introductie als reden op.

Vlaming wordt Waal

Mestdagh zegt dat hij goede relaties heeft in de vastgoedsector, maar weinig echte vrienden. “Werk en privé vallen moeilijk te rijmen.” De zakenman omschrijft zichzelf als een ondernemende persoon, die veel belang hecht aan teamspirit, zijn medewerkers de nodige autonomie geeft en goed kan luisteren. Jeroen Hafkamp, CEO van Shopping Center Management Services en lid van het directiecomité van de Belgisch-Luxemburgse Raad voor Winkelcentra (BLRW), bevestigt dat Mestdagh een dynamische persoon is. “Hij treedt niet vaak op de voorgrond, hij trekt achter de schermen aan de touwtjes. Ik kom hem wel geregeld tegen op beurzen of tijdens bijeenkomsten van de BLRW. Hij laat dan nooit volledig in zijn kaarten kijken, maar je merkt dat hij altijd een duidelijk plan heeft en daar doelbewust naartoe werkt. Dat Champion in een van onze centra probeerde enorm veel publiciteitsruimte naar zich toe te trekken, illustreert Carl Mestdaghs vechtersgeest. Ik heb hem trouwens nog nooit zonder glimlach op het gezicht gezien.”

Naar verluidt kan Mestdagh tijdens onderhandelingen wel behoorlijk hard zijn. “Dat zie ik niet als een negatief punt, dat hoort er nu eenmaal bij”, vindt hij zelf. “Ik heb heus wel negatieve punten hoor. Zo hou ik me bijvoorbeeld soms met te veel verschillende dingen bezig, waardoor ik te weinig tijd heb voor mensen. En ik vind het jammer dat ik niet beter Nederlands spreek.” Mestdaghs overgrootvader kwam nochtans uit Brugge, maar verhuisde rond 1900 naar de streek rond Charleroi om er de eerste van een hele reeks buurtwinkels te openen. Volgens zijn achterkleinzoon omdat het economische klimaat daar op dat moment beter was.

De vijfde generatie groeit ondertussen ook in Wallonië op. Mestdagh heeft twee kinderen (dertien en vijftien). “Zolang ik tijd met hen en met mijn vrouw kan doorbrengen, kan sporten en genieten van wijn en lekker eten, ben ik gelukkig. Dat betekent dat ik op persoonlijk vlak tijd spendeer aan al mijn passies. En zolang ik in de wereld van het vastgoed kan werken, verdiep ik me op professioneel vlak ook in een passie.”

Sjoukje Smedts