Een groen extraatje

Het systeem van de ecocheques werd in 2009 ingevoerd om werknemers een extraatje boven op hun gewone loon te gunnen. Maar wat kunt u er eigenlijk mee kopen?

Ecocheques bestaan sinds 2009. Ze vormen een interessante aanvulling op het gewone loon van werknemers, omdat er geen belastingen of socialezekerheidsbijdragen op verschuldigd zijn. Of een werknemer ecocheques krijgt, hangt af van de collectieve arbeidsovereenkomst (cao) in de sector waar hij werkt, of van de cao in zijn bedrijf. De cao legt onder meer de waarde van de afzonderlijke ecocheques vast, het totale bedrag aan cheques en het aantal keren dat de cheques in de loop van het jaar worden toegekend. Het toegestane maximum per jaar bedraagt 250 euro. Werkgevers mogen de ecocheques niet gebruiken als vervanging van het gewone loon.

Nationale Arbeidsraad

De Nationale Arbeidsraad heeft een lijst gemaakt van wat de werknemers met de ecocheques mogen kopen (zie www.cnt-nar.be, klip op ‘Dossiers’ en ‘Ecocheques’). In principe zijn ze bedoeld om er ecologische producten en diensten mee te kopen. Toen de cheques nieuw waren, was daar amper controle op. Ze werden door handelaars ook aanvaard voor niet-milieuvriendelijke producten. Daar is nu verandering in gekomen. De uitgiftebedrijven van de ecocheques — Sodexo en Edenred — hebben een controlesysteem en een klachtenprocedure uitgewerkt.

Er zijn twee voorwaarden om met ecocheques te kunnen betalen. Eerst en vooral moet de handelaar de ecocheques aanvaarden. Hij moet zich daarvoor aansluiten bij een uitgiftebedrijf en een bijdrage betalen telkens als hij ontvangen cheques ter betaling bezorgt aan het bedrijf. De tweede voorwaarde is dat het product of de dienst die ermee wordt gekocht, op de toegelaten lijst staat.

Toegelaten aankopen

De volgende producten en diensten kunnen met ecocheques worden betaald. Onder de categorie ‘energiebesparing’ valt de aankoop van producten die specifiek zijn bestemd voor de isolatie van woningen, spaarlampen, tl-lampen en led-verlichting, elektrische apparaten die uitsluitend werken op zonne-energie of op handmatig geproduceerde energie, en beheerssystemen voor ventilatie van woningen. Tot de categorie ‘waterbesparing’ behoort de aanschaf van spaardouchekoppen, recuperatietanks voor de opvang van regenwater, hulpstukken voor kranen om water te besparen en spoelbakken voor toiletten met een spaarknop.

Onder ‘bevordering duurzame mobiliteit’ vallen de plaatsing van roetfilters in personendieselwagens met een bouwjaar tot en met 2005, de plaatsing van een lpg-installatie in personenwagens, de aankoop van vervoersbewijzen voor het openbaar vervoer (met uitzondering van abonnementen), de aankoop en het onderhoud van fietsen of elektrische fietsen, fietsonderdelen en fietstoebehoren, elektrische scooters, de betaling van cursussen ecodriving en verplaatsingen met een autocar.

In de categorie ‘afvalbeheer’ staan de aankoop van oplaadbare, draagbare NiMH-batterijen en opladers voor zulke batterijen, een compostvat of compostbak, producten die volledig bestaan uit biologisch afbreekbaar materiaal, en wasbare luiers. Ten slotte is er de afdeling ‘bevordering van de aandacht voor de natuur”, zoals de aankoop van duurzaam geëxploiteerd hout en van bomen en buitenplanten, bloembollen en zaden voor de tuin.

JOHAN STEENACKERS