Een café aan de rivier

Het “River Café” zou wel eens de nieuwste “place to be” van Antwerpen kunnen worden.

Eén ding is zeker: met het River Café zijn Flory Roothaert en zijn zoon Eddy niet aan hun proefstuk toe. Het duo bewees onlangs nog met Harwich – aan de Ledeganckkaai – dat het van wanten weet. Vader en zoon bouwden een oud en verlaten café met bijbehorend wisselkantoor en riant zonneterras om tot een eet- en danscafé. Een schot in de roos: tijdens de lunchpauze wordt Harwich druk bezocht door zakenlui; ‘s avonds kan men er dansen.

De horeca-carrière van de Roothaerts begon op de Antwerpse Keizerlei. Daar verbouwde Flory – Belgisch kampioen waterski in 1962 en 1963 en Belgisch kampioen autorally in 1987 – de brillenwinkel van zijn vader tot Castel, het eerste trendy eet- en danscafé van de lei. Na Castel opende hij de discotheken Idefix en Obelix. Zoon Eddy is uit hetzelfde hout gesneden: als main-dj verzorgde Eddy de personeelsopleiding van een discotheek in Moskou en baatte een trendy studentensnackbar uit.

Omdat de burgerij het Zuid beschouwt als hun nieuwe uitgaanswijk, zijn de Roothaerts er op zoek gegaan naar een geschikte locatie. Die vonden ze in de Luikstraat, tussen de Schelde en de Waalse Kaai. De voormalige paardenstallen van een pakhuis dat in 1904 door het vervoersbedrijf Luiknatie werd gebouwd, werden gestript en heringericht tot het modieuze restaurant River Café (in september opent in de kelder River Club)

Wij kwamen op een doordeweekse avond. Zoals de naam al aangeeft, is River Café Amerikaans opgevat. Het restaurant biedt plaats aan 140 gasten en bestaat uit grote, in elkaar overlopende ruimten die sober zijn ingericht. Sfeerbepalend zijn de muren – die met speciale verftechnieken zijn behandeld – en de uitgelichte open keuken met glanzend staal alom.

Er is een beknopte spijskaart mét suggesties. De gerechten zijn redelijk gesprijsd en tonen invloeden van her en der. Wij konden het niet laten en kozen garnaalkroketten (350 frank). Op het linnen tafelkleed kwam een bord met twee correcte kroketten, uitbundig begeleid door een krokante deegkorf gevuld met gekruide salade: feestelijk en smakelijk! Voor het hoofdgerecht viel de keuze op vegetarische ravioli en verscheen er een vrije interpretatie met al dente deegflappen rond gewokte groenten met tomaten-basilicumsaus (525 frank): deze keer waren wij matig enthousiast. “Dame blanche een ietsje anders” of lekker Italiaans ijs met saus van witte chocolade (200 frank) sloot deze modieuze maaltijd af.

PIETER VAN DOVEREN