Duim omhoog voor Geens

Is de btw-verlaging op elektriciteit een van de slechtste maatregelen die de regering-Di Rupo nam, dan is het jongste voorstel van minister van Financiën Koen Geens (CD&V) van het beste wat uit de koker van deze regering is gekomen.

Geens stelt voor de vrijstelling van roerende voorheffing op rente-inkomsten uit spaarboekjes (tot een maximaal bedrag van 1880 euro) uit te breiden naar een korf van andere roerende inkomsten (zoals uit aandelen en obligaties). Het is doodjammer dat andere regeringspartijen, tot zelfs Open Vld toe, dwarsliggen. Het voorstel van Geens is nochtans goed voor ondernemend België.

Want spaargeld krijgt in dit land een fiscale voorkeurbehandeling die schadelijk is voor de economie. De vrijstelling van roerende voorheffing lokt te veel centen naar spaarrekeningen, die niet meer zijn dan veredelde zichtrekeningen. Hoewel deze spaarmassa een vrij stabiele en daarom zeer belangrijke financieringsbron is voor de banken, vindt dit geld vrij moeilijk de weg naar de economie.

Banken en bedrijven hebben vooral behoefte aan een grotere pot van geld dat ze met een langere looptijd kunnen vasthouden, in de vorm van kasbons, termijnrekeningen, obligaties of aandelen. Het uitbreiden van het fiscaal voordeel naar deze langlopende financieringsbronnen kan daarom de banken, de bedrijven en bij uitbreiding de hele economie wat zuurstof geven. Het is een aberratie dat spaarders die bereid zijn wat risico’s te nemen, een roerende voorheffing van 25 procent betalen, terwijl de spaarder die de veiligheid opzoekt daar fiscaal voor beloond wordt en geen roerende voorheffing betaalt. Het omgekeerde is nodig, en een gelijkschakeling van de fiscaliteit op roerende inkomsten is een stap in de goede richting.

Daarnaast creëert de gunstige fiscaliteit ook een overaanbod aan spaargeld, waarbij het surplus naar het buitenland stroomt. De Belgische overheid subsidieert op die manier de financiering van de economie van onze buurlanden en concurrenten. Bovendien vloeit het fiscaal voordeel slechts in beperkte mate naar de spaarder zelf, want door de vrij dominante positie van de grootbanken op de spaarmarkt, is de kans groot dat de banken het fiscaal voordeel naar zich toe halen door lagere spaarrentes te afficheren.

De prijs die Geens vraagt voor dit voorstel, is het sluiten van de achterpoortjes waarmee de Belgische spaarder de beperking tot 1880 euro kan omzeilen. Maar dat de wet wordt toegepast, is in een rechtsstaat de evidentie zelve, ook al zal de spaarder zijn rente-inkomsten moeten aangeven om van de vrijstelling te kunnen genieten. In principe moet de spaarder trouwens nu al zijn intresten optellen en opgeven in zijn belastingaangifte. De schrik voor de aanleg van een vermogenskadaster zit er bij de bevolking natuurlijk diep in, wat best begrijpelijk is gegeven de jacht van de regering-Di Rupo op de burger die wat geld opzijgezet heeft. Het fundamentele probleem blijft de lamentabele staat van de overheidsfinanciën, die continu zorgt voor fiscale druk en onzekerheid, en voor voorzichtige burgers die, om hun pensioen veilig te stellen, kiezen voor de veiligheid en anonimiteit van het spaarboekje. Jammer dat Open Vld op dit domein niet wat meer heeft dwarsgelegen.

Volg Daan Killemaes ook op Twitter