Delcredere en de Waalse lobby

Begin vorig jaar had toenmalig minister van Overheidsbedrijven Rik Daems (VLD) plannen klaar voor de omvorming van de Nationale Delcrederedienst (NDD) tot een publieke nv met een ruime autonomie, naar het voorbeeld van Belgacom, NMBS en De Post.

Delcredere zou een moderne kredietverzekeraar worden met een professionele raad van bestuur en zonder een politiek benoemde directie. Corporate governance of deugdelijk bestuur moest de kroon zetten op de heropleving van een instelling die vijftien jaar lang stoffig, bureaucratisch inefficiënt en – jawel – politiek verziekt was geweest.

Vandaag beschikt diezelfde – inmiddels gemoderniseerde – Delcredere over een spaarpot van 900 miljoen euro eigen middelen. Daarmee kan een ambitieuze raad van bestuur – in navolging van de privé-concurrenten – in buitenlandse markten een actieve expansiepolitiek stimuleren.

Het heeft er echter alle schijn van dat het deugdelijk bestuur (lees: geen politiek benoemde directie) moet wijken voor de kortzichtige carrièreplanning van de partijbonzen. Vier jaar lang hebben de Franstalige socialisten de rechtmatige benoeming van ChristianVincke tot algemeen directeur tegengehouden. Onder druk van de tandem Elio di Rupo (PS) en Louis Michel (MR) en het bredere ULB-netwerk halen ze nu hun slag thuis: de PS’er Yves Windelincx wordt de nieuwe NDD-topman.

Officieel wegens zijn 26 jaar anciënniteit, in plaats van twintig jaar voor Vincke (nu eens geëtiketteerd als VLD’er, dan weer als CD&V‘er). Niet alleen werd Vincke in 1999, toen de opvolging van Willy Boes aan de orde was, als de bekwaamste kandidaat geselecteerd via een onafhankelijk assessment door Egon Zehnder, de Vlaming heeft ook nog een internationale en academische carrière achter de rug.

Delcredere dekt jaarlijks 8 miljard euro aan exportcontracten buiten de Oeso-markt ( Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling) op de zogenaamde ‘verre export’. Minstens 60 % komt op rekening van Vlaamse bedrijven. Op managementniveau is er pariteit; op het uitvoerend niveau zijn er 52 % Vlamingen die dus 60 % van de dossiers verwerken. Maar afgezien van communautaire afwegingen ligt vooral de toekomstige evolutie van Delcredere in de weegschaal.

Omdat de meeste politici het belang van Delcredere als economische hefboom niet inzien, kon politieke besluiteloosheid de slagkracht van deze parastatale instelling afremmen. Desondanks slaagde Delcredere erin zich om te turnen tot een goed geoliede machine ten dienste van onze exportbedrijven en bouwde een internationaal erkende expertise op.

Positief is dat er eindelijk een opvolger is voor Willy Boes. Maar zal de klok niet worden teruggedraaid nu twee socialisten – voorzitter Jean-Pierre Pauwels (SP.A) en algemeen directeur Yves Windelincx – de topposities invullen? Van Windelincx is bekend dat hij wapencontracten voor FN en een staatswaarborg voor de kobaltslagsmelter van George Forrest in Congo heeft doorgedrukt.

Verhofstadt II heeft de aanzet tot deugdelijk bestuur aan de NDD-top omver gekegeld. De samenstelling van de nog te benoemen raad van bestuur wordt dus cruciaal om de herwonnen dynamiek bij Delcredere te vrijwaren.

Erik Bruyland