De weldoeners van Wellen

Twee broers geven werk aan bijna duizend dorpsgenoten. Jean Neven maakt verpakkingen, Tony Neven gegevensdragers. Tony’s bedrijf, Sentinel, investeerde onlangs 5 miljoen euro in een productielijn voor dvd’s. Hij wil ook artiesten zonder platencontract helpen. Dat zijn geen investeringen zonder risico.

Weinig dorpjes voelen de betekenis van één ondernemersfamilie zo hard als het Limburgse Wellen. Al drie generaties zorgt de familie Neven aan de oevers van de Herk – een onooglijk beekje dat uitmondt in de Demer – voor werkgelegenheid. Vandaag zijn bijna duizend mensen aan de slag dankzij de ondernemingsdrang van één familie. In een dorp van ruim 6000 inwoners is dat niet niks.

Hoewel gelegen in een fruitstreek, zijn de bedrijven uit het familie-imperium – Sentinel en ANL Plastics – industriële en tot op zekere hoogte zelfs heuse hightechbedrijven. Sentinel is veeleer een nichespeler in de hoogtechnologische markt van gegevensopslag, terwijl ANL voortbouwt op de minder hectische, gestaag groeiende verpakkingsindustrie.

Bakjes voor champignons

De wortels van dit zakenimperium liggen in de kistenmakerij die grootvader Alfons Neven in 1918 uit de grond stampte, maar voor de echte boom zorgde zijn zoon Armand. Hoewel een onderwijzer van opleiding, had Armand een neus voor vooruitgang. Hij was het die het familiebedrijf in 1958 omdoopte tot ANL Plastics en daarmee de fundamenten legde voor het huidige imperium. Kunststof werd de kernactiviteit.

“Onze eerste toepassing was een mislukking,” zegt Jean Neven, die het bedrijf nu leidt. “De bakjes voor aardbeien waren niet bestand tegen de zon.” De opvolger, het blauwe champignonbakje, was wel een schot in de roos.

Vanaf toen verliep de uitbouw van ANL parallel met de maatschappelijke evolutie. De invloed van de distributieketens groeide en de nood om producten te verpakken werd steeds groter. De klanten – voedingsproducenten en warenhuizen – wilden van ANL een verpakking die een esthetische meerwaarde geeft en tegelijk de houdbaarheid van het product verhoogt. Bovendien moet het gewicht van de verpakking zo laag mogelijk zijn. “We gaan heel bewust om met onze grondstoffen en toch hebben we een slecht milieu-imago,” ventileert Jean Neven zijn frustratie.

Een voorbeeld. Al in 1963 installeerde ANL zijn eerste extruder, een machine die folie maakt uit plastic korrels. Op die manier hergebruikt ANL Plastics zijn eigen afval. Tot 30 % van de productie is immers afval. Door dat opnieuw te gebruiken, is een fikse kostenbesparing mogelijk.

Intussen is de familie-erfenis uitgegroeid tot een KMO met een omzet van 65 miljoen euro en een dochterbedrijf in Frankrijk. Die buitenlandse expansie dateert al van 1991 en was eerder een pragmatische dan een strategische zet. “Alleen op die manier konden we een grote Franse klant houden,” zegt Jean Neven. “Als extraatje zagen we de mogelijkheid om onze actieradius uit te breiden naar Spanje.”

Naar de beurs

Van de zes kinderen zijn alleen nog Jean en Tony actief in de industriële erfenis van hun vader. Tony staat aan het hoofd van Sentinel. Het bedrijf werd in 1982 opgericht door vader Armand, toen een Amerikaanse klant vroeg om een goede verpakking voor floppy disks uit te werken. Armand besloot om de schijfjes ook zelf te produceren.

Vandaag is de producent van diskettes uitgegroeid tot een multinationale groep met een omzet van 72 miljoen euro. Eigen vestigingen zijn er in Nederland, Frankrijk, Duitsland, Hongarije en België. Vandaag profileert het bedrijf zich als een belangrijke Europese speler in de wereld van gegevensopslag. Een moeilijke markt, waar de Aziatische concurrentie een hoog investeringsritme en een nichestrategie noodzakelijk maken.

Ondernemen doe je blijkbaar niet tot elke prijs. De opgebouwde familierijkdom te grabbel gooien in het risicovolle Sentinel zag de familie niet meer zitten. Bij een management buy-out (MBO) in 2000 stapten de Limburgse Reconversiemaatschappij en de Nederlandse risicokapitalist Halder, een dochter van de Gimv, in het kapitaal van Sentinel. Er kwam een holding ( Care4Data Group) en daarin bezitten Halder, LRM en Tony Neven elk een derde van de aandelen. Dat Tony Neven aan boord bleef, was voor de investeerders een must. “Hij zat al jaren in die business,” legt broer Jean Neven uit. “Hij kende het klappen van de zweep, maar zonder zijn engagement als aandeelhouder wilden de investeerders niet over de brug komen.”

Vlaanderen is altijd een KMO-district geweest. De beurs was in de tweede helft van de jaren negentig een magneet voor diverse familiebedrijven als Pinguin, Miko, Carestel, Fountain en Duvel-Moortgat. “Uiteraard was het de bedoeling van de MBO om op termijn naar de beurs te trekken,” zegt Tony Neven. “Door het moeilijke beursklimaat vandaag is die optie voorlopig uitgesloten. Gelukkig hebben we aandeelhouders die daar geen termijn hadden op vastgelegd.”

Opvallend detail uit de periode van de MBO. Enkele jaren geleden ging het niet zo best met ANL Plastics. Met een negatieve cashflow in 1999 en oplopende schulden had de verpakkingsspecialist bij gelijke omzet een structureel probleem. Daarom trokken de aandeelhouders het bedrijfskapitaal op naar 4,8 miljoen euro. Precies genoeg om de schulden te dempen en het hoofd boven water te houden. Die operatie verliep bijna gelijktijdig met de MBO bij Sentinel. “Maar,” zegt Tony Neven, een bestuurder van ANL, “de kapitaalverhoging bij ANL en de MBO hadden niets met elkaar te maken. Het risico van de kapitaalintensieve en cyclisch gevoelige business van Sentinel werd voor een familiale aandeelhouder te groot.”

Gokken met technologie

De conjunctuur mag dan tegenzitten, Sentinel investeerde begin februari wel 5 miljoen euro in een productielijn voor dvd rewritables. De strategie van Sentinel blijft een beetje een gok. Wie de technologie van de toekomst kent, heeft goud in de handen. Maar er zijn verschillende opties. Sentinel koos voor de dvd rewritables en laat de memory sticks links liggen. De toekomst zal uitwijzen of die keuze verstandig was. Tony Neven nuanceert: “Wat wij doen, is niet gokken. Als kleinere speler kunnen we langer wachten alvorens een keuze te maken. Als we beslissen in een technologie te investeren, is bij ons de implementatietijd korter dan bij de groter spelers.”

Toch blijft ook Tony Neven uitkijken naar nieuwe mogelijkheden. Muzikanten zonder platencontract hebben zelfs hoop. Neven overweegt om naast de productie van data- en audio-cd’s nu ook onderdak te bieden aan muzikaal talent. Nochtans ligt het managen van artiesten mijlenver van het hoogtechnologische productieproces voor digitale informatiedragers. Sentinel wil zich dan ook niet inlaten met het creatieve of artistieke aspect van de muziekindustrie. “Wij willen geen platenlabel starten, maar overwegen om de logistieke dienstverlening op te zetten voor muzikanten zonder platencontracten. Dat gaat dan van persing tot distributie en facturatie.”

“Wij willen geen platenlabel starten, maar overwegen om de logistieke dienstverlening op te zetten voor muzikanten zonder platencontract.”