De vertellers gaan breed

Eind oktober kan de Canvas-kijker kennismaken met de docureeks ‘Meneer de burgemeester’ van het productiehuis De Raconteurs. Het bedrijf bestaat nog maar twee jaar, maar het werkt al volop aan de verbreding van zijn activiteiten.

Met de documentaire serie ‘Drie generaties’ heeft het productiehuis De Raconteurs vorig jaar zijn start niet gemist. Elke aflevering vertelde het verhaal van drie generaties van dezelfde familie die hetzelfde beroep uitoefenen. De kijker kon de warme en integere benadering van de reeks best smaken, want ‘Drie generaties’ had 350.000 à 400.000 kijkers – een groot aantal naar Canvas-normen – en het kreeg hoge waarderingscijfers. De lat voor de nieuwe reeks ‘Meneer de burgemeester’, die op 30 oktober voor het eerst op het scherm komt, ligt dus zeer hoog (zie kader Meneer de burgemeester).

Geen blanco cheque

Het snelle succes van De Raconteurs hoeft niet te verwonderen, want het productiehuis kwam beslagen op het ijs. De vijf oprichters hadden heel wat televisie-ervaring en beheersten alle disciplines van het vak: van het bedenken van concepten en formats over scenario-, regie- en camerawerk tot productie, nabewerking en montage.

Het idee voor ‘Drie generaties’ kwam van de programmamakers Lieven Billiet, Peter Vandekerckhove en Paul Van Rooy. Ze kregen versterking van voormalig VRT-televisiedirecteur Wim Vanseveren en van Dimitri Casteleyn, die in de communicatiewereld zijn sporen had verdiend als medeoprichter van Ellips Communication (later verkocht aan Omnicom, een onderdeel van Porter Novelli) en van e-COM (inmiddels opgegaan in Alcatel). Ondanks hun ervaring kregen de Raconteurs geen blanco cheque van de VRT, want ze moesten eerst een proefprogramma maken. “Gelukkig reageerde de directie meteen enthousiast. Nauwelijks een maand na de oprichting van De Raconteurs mochten we al de acht afleveringen van ‘Drie gerenaties’ maken”, vertelt gedelegeerd bestuurder Dimitri Casteleyn over de begindagen.

Na het positieve onthaal van ‘Drie generaties’ gingen veel deuren open. Het productiehuis werkt zelfs aan vier nieuwe programma’s. In het seizoen 2012-2013 komen ‘Meneer de burgemeester’ en ‘100 jaar Vooruit’ op Canvas, een jaar later volgt ‘Meneer de schoolmeester’. Intussen werken De Raconteurs ook aan de voorbereiding van ‘Grand Central Belge. Voetreis door een verdwijnend land’ naar het boek van Pascal Verbeken. Een vervolg op ‘Drie generaties’ komt er voorlopig niet.

Ongelukken vermijden

Een goed jaar geleden hebben De Raconteurs hun intrek genomen in een oud herenhuis in de Lange Violettestraat in Gent. Die omgeving moet extra inspiratie geven aan de zes vaste medewerkers. De aankleding is voorlopig vrij sober, maar dat is een bewuste keuze. “We willen onze middelen in de eerste plaats investeren in de kwaliteit van onze programma’s. De eerste maanden hebben we bijvoorbeeld thuis gewerkt, om huurkosten uit te sparen. Je kunt een fantastisch product maken en toch failliet gaan”, zegt Dimitri Casteleyn.

Creativiteit botst wel vaker op economische grenzen. Cashmanagement, het stokpaardje van Dimitri Casteleyn, is dé sleutel om financiële ongelukken te voorkomen. Casteleyn stelt elke maand een gedetailleerd cashplan op, maar in de beginperiode deed hij dat wekelijks.

Startende ondernemingen hebben het niet altijd gemakkelijk om financiering te krijgen bij de banken. Bij De Raconteurs viel dat best mee. “Dit is het derde bedrijf dat ik heb opgestart”, zegt Casteleyn. “Dankzij het succes van de twee andere krijg ik veel vertrouwen van mijn bankier. Nauwelijks een uur nadat ik dit project had voorgesteld, had ik al een goede overeenkomst afgesloten. De voorbije twee jaar hebben we die kredietfaciliteit nog maar gedurende enkele weken moeten aanspreken. Daarnaast konden we vanaf het begin ook rekenen op het begrip van onze klanten. Zij beseffen dat we een productiehuis en geen bank zijn. Zelf maak ik er ook een erezaak van onze leveranciers binnen de week te betalen. In onze sector is dat vrij uniek.”

Van vijf naar drie vennoten

In tegenstelling tot de eerste verwachtingen kon De Raconteurs het eerste boekjaar – dat weliswaar veertien maanden telt – afsluiten met nettowinst. Dat bedrag van ruim 16.000 euro bleef netjes binnen het bedrijf. De omzet klokte af op 460.000 euro. Voor het lopende boekjaar rekent Dimitri Casteleyn op een omzetgroei tot 700.000 euro en een verdubbeling van de winstmarge.

Op de vraag welke de ideale taille voor zijn productiehuis is, kan Casteleyn niet meteen antwoorden. “Stel die vraag misschien nog eens binnen een jaar of vijf”, suggereert hij. “Onze bedrijfsmissie bestaat erin kwalitatieve programma’s te maken en we gaan onze structuur daaraan aanpassen, niet omgekeerd. Groei om de groei interesseert ons helemaal niet.”

Sinds de start van De Raconteurs hebben twee van de vijf stichtende vennoten afgehaakt. Door een verschil in bedrijfsvisie sloeg Paul Van Rooy een jaar geleden een andere richting in. Onlangs verdween ook gedelegeerd bestuurder Wim Vanseveren van het toneel. Maar niet helemaal, want hoewel hij geen aandeelhouder meer is, blijft hij wel samenwerken met De Raconteurs. “Beiden zijn vertrokken in de beste verstandhouding”, benadrukt Dimitri Casteleyn. “Blijkbaar is zo’n vertrek niet ongewoon in de sector, want het productiehuis De Mensen werd elf jaar geleden ook opgestart door vijf mensen, van wie er na enkele jaren drie overbleven. Bij Woestijnvis was dat niet anders.”

Schoonheid, relevantie en inzicht

In de nabije toekomst werkt het productiehuis volop aan de verbreding van zijn activiteiten. “Op termijn is het niet uitgesloten dat we fictie maken, en we zijn er ook niet bang van om een wekelijks of zelfs een dagelijks programma te maken”, zegt Dimitri Casteleyn. “Daarnaast zijn we de VRT erkentelijk voor de kansen die we krijgen, maar we zijn niet met één zender getrouwd. De wetgever verbiedt exclusieve overeenkomsten trouwens uitdrukkelijk. We zijn dan ook in gesprek met andere zenders.”

Een nieuwe activiteit van De Raconteurs is de productie van corporate video’s. “We doen niet de klassieke commerciële dingen”, zegt Dimitri Casteleyn meteen. “We werken aan een alternatieve bedrijfsfilm met aandacht voor het warme menselijke verhaal. Na ‘Drie generaties’ werden we benaderd door een organisatie die ons dat voorstel deed. We zijn niet proactief op zoek naar nieuwe opdrachtgevers. De klanten weten ons blijkbaar te vinden.”

Het laatste domein waarin De Raconteurs actief willen zijn, is de boekenmarkt, al staat die onder druk. Peter Quaghebeur en Erwin Provoost, de nieuwe directeurs van WPG Uitgevers België, kondigden eerder deze maand aan dat ze het aantal nieuwe titels flink willen terugschroeven. De Raconteurs hebben de intentie om jaarlijks een of twee televisieboeken uit te brengen. Dimitri Casteleyn heeft onderzocht of het kon lonen die zelf uit te geven, maar hij kwam al gauw tot de conclusie dat hij het beste samenwerkt met een partner. Hij koos voor Manteau, een onderdeel van WPG Uitgevers België. “De baseline van WPG is ‘schoonheid, relevantie en inzicht’. Die waarden stroken heel goed met onze eigen missie.”

DIRK VAN THUYNE

“Onze klanten beseffen dat we een productiehuis en geen bank zijn. Zelf maak ik er ook een erezaak van onze leveranciers binnen de week te betalen”