De stuurman van het grootste Vlaamse biotechbedrijf

Morgen, 25 februari, komt Innogenetics met jaarresultaten op de proppen. Het wordt de eerste confrontatie van de nieuwe CEO Frank Morich met de Belgische financiële kringen. Morich is sinds 1 januari 2005 de stuurman van Vlaanderens grootste biotechnologiebedrijf. De machtswissel aan de top komt voor Innogenetics op een cruciaal moment. Morichs voorganger Philippe Archinard gaf op de voorstelling van de jongste kwartaalresultaten weliswaar aan dat de onderneming afstevent op een solide jaarresultaat, maar het komende halfjaar staat de erfenis van het stichtersduo Hugo Van Heuverswyn en Rudi Mariën voor het uur van de waarheid. Concreet beschikt Innogenetics – marktkapitalisatie van 400 miljoen euro – over een winstgevende diagnosticatak en een gecontroleerd verlies in de vleugel die therapeutische vaccins ontwikkelt. Kortom, de ontwikkeling van die geneesmiddelentak biedt voldoende ruimte voor een ambitieuze Duitser om zich waar te maken. Als de sanering van de diagnostische activiteiten de grote verdienste van Archinard was, wordt de opgave van Morich het lanceren van de therapeutische divisie. Innogenetics werkt immers al jaren aan een therapeutisch vaccin tegen hepatitis C en heeft daarmee een potentiële kaskraker in huis.

Archinard verliet eind 2004 om persoonlijke redenen zijn post van CEO. Hij blijft wel actief in de raad van bestuur. Morich erft van Archinard een gezonder en meer gefocust bedrijf. Innogenetics hoopt via de ervaring van Morich een zwaargewicht in huis te hebben gehaald die het sterproduct door de moeilijke volgende klinische fase kan leiden.

Nu is het ontwikkelen van geneesmiddelen en het onderhandelingsproces dat daarbij hoort voor Frank Morich geen onbekend terrein. Hij was tot voor enkele jaren de nummer één van de farmatak van het Duitse concern Bayer. De topman zat overigens ook op die stoel toen Bayer de bittere pil van een wereldwijde terugtrekking van Lipobay moest slikken. De cholesterolverlager was de hoop voor de farmatak van de groep uit Leverkusen, maar verdween uit de rekken wegens dodelijke nevenwerkingen. Het interne rationaliseringsproces dat daarop volgde, kostte Morich zijn baan. Iemand moest de zwartepiet doorgeschoven krijgen.

Pol Bamelis, momenteel extern bestuurder bij Innogenetics, zetelde destijds samen met Morich in de Vorstand van de multinational Bayer. Zegt Bamelis: “In de huidige situatie is Morich de ideale persoon om Archinard op te volgen. Hij heeft solide ervaring in het op de markt brengen van nieuwe geneesmiddelen en kent als dokter in de geneeskunde ook de technische kant van het verhaal.”

Morich krijgt van Bamelis ook positieve punten op het menselijke vlak. Het is een ambitieuze kerel, maar met een gezonde dosis realiteitszin. “Hij heeft ook voldoende aanpassingsvermogen om te aarden in de meer entrepreneurial bedrijfscultuur die hier heerst.” Van het hiërarchisch overgestructureerde Bayer naar de middelgrote context bij Innogenetics is inderdaad een hele stap. Maar dat Morich niet vies is van een bescheidener werkomgeving, blijkt uit de tussenstap bij de Nederlandse start-up AM Pharma. Bamelis: “Ik vind het getuigen van realiteitszin dat hij na Bayer niet zat te wachten op een nieuwe topfunctie bij de grote farmagroepen, maar met beide voeten op de grond op zoek ging naar een nieuwe uitdaging.”

Het lijkt een gelukkig toeval dat Morich ter beschikking was op het ogenblik dat Innogenetics een vervanger voor Archinard moest zoeken. Zegt Bamelis. “De raad van bestuur verwacht van hem dat hij visie brengt in de organisatie van de klinische proeven met het therapeutische vaccin tegen hepatitis C. Daarnaast moet hij zorgen dat er ondertussen een serieus concept over de andere producten in de pijplijn op tafel komt.”

Bescheiden is Morich niet meteen. Logisch, iemand die het tot topman schopt in een multinational met ruim 120.000 werknemers, is geen doetje. Bovendien heeft Morich na het debacle met Lipobay wellicht zin om zich te bewijzen. Die ambitie kan Innogenetics van pas komen. Cruciaal is in de komende maanden immers de beslissing over hoe Innogenetics het klinisch onderzoek van zijn sterproduct financiert. De tests in fase III verlopen op veel grotere groepen patiënten. Het prijskaartje verhoogt, de risico’s verkleinen wel. Tot voor kort heette het dat Innogenetics een partner zou zoeken voor de ontwikkeling van het vaccin. Als het biotechbedrijf dit proces alleen financiert, is er evenwel een grote waarderingssprong mogelijk. Dan heeft Innogenetics de kaarten in handen om door te groeien tot een zelfstandig biofarmaceutisch bedrijf van Europese allure. Eén succesrijk product is voldoende. Typevoorbeeld van die strategie is Amgen, dat ondertussen meespeelt met de grote jongens, allemaal dankzij de ontwikkeling van epo.

De vraag is dus of er om het verdere onderzoek te financieren opnieuw een beroep zal worden gedaan op de kapitaalmarkt. Heeft Innogenetics de ambitie om het als Belgisch biotechbedrijf zelf waar te maken? Als het van de gretigheid van zijn CEO afhangt, misschien wel. Uiteraard hangt Morich voor een dergelijke beslissing af van zijn raad van bestuur. Hij leert alvast vlijtig Nederlands en staat op scherp.

51 jaar.

Moet visie brengen in de verdere ontwikkeling van het therapeutisch vaccin tegen hepatitis C.

Moet zorgen dat er ondertussen een serieus concept over de andere producten in de pijplijn op tafel komt.

Roeland Byl

Morich was tot voor enkele jaren de nummer één van de farmatak van het Duitse concern Bayer.