De scheidsrechter van XL

Peter Maenhout gaat vanaf maart het XL-fonds leiden, dat fonds werd opgericht in de schoot van de investeringsmaatschappij GIMV. Hij wordt executive vice-president en krijgt ook de verantwoordelijkheid voor de Belgische buyout- en groeikapitaalactiviteiten. Het XL-fonds is een initiatief van GIMV dat zich richt op groeibedrijven in Vlaanderen met een ondernemingswaarde van 75 tot 750 miljoen euro. Het fonds kende een eerste closing van 500 miljoen euro, telkens voor de helft betaald door de Vlaamse overheid en GIMV. Later dit jaar wordt er bijkomend geld opgehaald bij andere institutionele investeerders.

Met Maenhout haalt GIMV een pak ervaring binnen. Zijn hele loopbaan is de master in internationale relaties (UGent) en financiën (Vlerick) bezig met cijfertjes. In het begin van de jaren negentig ging hij als jonge medewerker aan de slag op het kabinet van Hugo Schiltz. “In die tijd mochten dienstplichtigen solliciteren bij kabinetten. Zo kon ik als attaché bij de toenmalige minister van Begroting aan de slag.” Daar moeten vooral geen politieke conclusies uit getrokken worden. “Ik had bij verscheidene kabinetten gesolliciteerd. Ik had gewoon het geluk dat Schiltz mij opviste.”

Maenhout houdt uitsluitend goede herinneringen en veel contacten over aan die periode. “Tal van mensen van toen zitten vandaag op sleutelposities en ik hield er ook een groot respect voor politici aan over”, zegt Maenhout. Hij zegt van zichzelf dat hij niet uit het juiste hout gesneden was om verder een carrière binnen de politieke kabinetten uit te bouwen. Dus verkaste hij naar de toenmalige Generale Bank, waar hij nauw samenwerkte met onder meer Eric De Keuleneer en Francis Vanderhoydonck.

Van daar ging het naar Petercam. “Van een grootbank naar een boetiek”, lacht Maenhout. “Ik heb het nooit lastig gevonden om in een grote omgeving als de Generale Bank te werken. Dingen gedaan krijgen van mensen zonder hiërarchische toestanden is wel aangenaam. En de beslissingslijnen bij Petercam waren nu eenmaal korter”, zegt Maenhout daarover. Gedurende tien jaar kon hij zijn metier van corporate finance botvieren en was sinds 2004 ook verantwoordelijk voor corporate finance in Nederland.

Zijn overstap naar de New Yorkse investment manager Amber Capital verraste in oktober 2007. Voor het hefboomfonds, in handen van een rist institutionele beleggers, werd Maenhout verantwoordelijk voor de Benelux-activiteiten. “Wij zijn op zoek naar goede bedrijven waarvan de fundamentele waarde ons overtuigt. En daarbij willen we die elementen identificeren die deze waarde nog beter naar boven kunnen brengen.” Maenhout spreekt nog in de wij-vorm, want hij werkt er nu nog. De overstap naar GIMV is gepland op 2 maart. “Het is een boeiende omgeving. Ik ben er verantwoordelijk voor het aanbrengen van investeringsideeën en voor de opvolging van de bestaande participaties in de Benelux.”

Dat hefboomfondsen vandaag in het verdomhoekje zitten, beseft Maenhout. “Als de sector zich iets te verwijten heeft, dan is het wel het gebrek aan transparantie. Je hoeft heus je portfolio niet bloot te leggen, maar enige vorm van communicatie zou geen kwaad kunnen.” Dissonante geluiden over Maenhout zijn niet te vinden. Iedereen spreekt met respect over de professional die in zijn domein grote waardering en erkenning geniet. “Hij is intelligent en creatief”, zegt GIMV-topman Koen Dejonckheere. “Peter is heel open minded en beschikt over een flinke portie emotionele intelligentie. Bovendien staat hij dicht bij de ondernemers, en daar hou ik van.”

Straks stapt Peter Maenhout dus over naar GIMV. “Ik ken die mensen al mijn hele loopbaan en ik voel me uitermate aangesproken door het XL-Fonds. We beleven uitzonderlijke tijden en dat resulteert in uitzonderlijke investeringskansen. Het komt in ieder geval tot een herpositionering van ondernemingen.” Maenhout, die een beetje de scheidsrechter van dienst moet worden om de beschikbare middelen zo efficiënt mogelijk in te zetten, spreekt haast met passie over bedrijven en ondernemers. Het lijkt alsof aan hem een entrepreneur verloren is gegaan. “Uiteraard”, klinkt het lachend. “Maar het is ook een kwestie van toeval en geluk. En eenmaal je in een bepaalde activiteit zit, word je zo opgeslorpt dat je er niet meer bij stilstaat. Maar ik heb er inderdaad wel ideeën over gehad.”

De schaarse vrije tijd gaat naar de familie, Maenhout is vader van twee jonge kinderen. En ook de culturele sector heeft aan hem een vaste klant. Concerten – klassiek én rock – of een theaterbezoek kunnen de stadsmens in hart en nieren bekoren.

Lieven Desmet