De revolutionair van de media

Z elden zo’n woedeaanval gezien!” siddert een betrokkene vandaag nog na. Toen de Portugese zakenman Joaquim Oliveira het in augustus 2004 bestond om na twintig minuten de stekker uit te trekken bij de voetbalwedstrijd Benfica-Anderlecht en zo het liveverslag op onder meer VT4 te onderbreken, ontstak grote baas Patrick Tillieux in een Franse colère. VT4 werd gegijzeld in een rechtendiscussie waar het zelf geen uitstaans mee had. Door handig gemanoeuvreer achter de rug van de Portugese zakenman met dictatoriale trekjes, slaagden Tillieux en zijn team er echter in om de geheime codes van de satellietverbinding te kraken en alsnog de laatste twintig minuten van de wedstrijd op het scherm te toveren.

Het zegt iets over de vastberadenheid van de 49-jarige Belg. En die eigenschap ontging destijds ook de aandeelhouders – onder leiding van de Amerikaan Harry Evans Sloan – van de internationale mediagroep SBS Broadcasting niet. Aanvankelijk was Tillieux directeur van SBS Belgium, maar hij klom binnen de groep – met activiteiten in Nederland, Noorwegen, Zweden, Denemarken, Finland, Roemenië, Hongarije en Griekenland – tot op de hoogste ladder. Hij is officieel chief operating officer bij SBS, en neemt de honneurs als CEO waar ter vervanging van de zieke Markus Tellenbach.

In 2005 kochten de kapitaalgroepen Kohlberg Kravis Roberts (KKR) en Permira SBS over, en samen met Telegraaf Media Groep, dat 20 % heeft en het management dat 6 % aanhoudt, zijn zij vandaag de referentieaandeelhouders. Het is ook de KKR-Permiratandem die nu een bod heeft uitgebracht op de Duitse televisiegroep ProSiebenSat. 1, om in een latere fase – als het bod lukt – SBS en ProSiebenSat. 1 samen te smelten. Welke rol daarbij is weggelegd voor Tillieux, weet hij zelf nog niet: “Daar is eerlijk gezegd nog niet over gesproken. Maar zolang het leuk blijft, ben ik beschikbaar,” aldus Tillieux. Of hij nog niet gepolst is om Tony Mary te vervangen als nieuwe topman bij de VRT? Een schaterlach dient als veelzeggend antwoord.

Tillieux werd in 2001 binnengeloodst bij SBS, waar hij de noodlijdende Belgische afdeling – toen nog enkel VT4 – moest herlanceren. Velen zagen hem als de man die het licht kwam uitdoen, maar hijzelf twijfelde geen ogenblik dat hij zou slagen in zijn opdracht om VT4 opnieuw op de kaart te zetten. “VT4 stond er héél slecht voor, maar ik geloofde erin,” blikt Tillieux vandaag terug op die periode. Daarbij deelde hij aan ruim zestig mensen hun ontslagbrief uit. “Voor de buitenwacht was dat misschien een botte bijl, maar er was geen andere optie. Emotioneel een moeilijk proces? Zodra ik weet wat ik wil bereiken, ga ik onverminderd voort op die weg en dan laat ik emoties geen rol spelen.” Het levert Patrick Tillieux het aura van de harde manager op, wat nog benadrukt wordt door die verbeten blik die sommigen verwarren met arrogantie. Ook zijn uitgesproken mening over de openbare omroep – die hij een te commerciële modus operandi verwijt – en uitspraken als “televisie is oorlog”, een parafrase die door sommigen letterlijk wordt geïnterpreteerd, zijn niet van dien aard om olie op de golven te gooien. “Ik kreeg vaak een boos telefoontje van Bert De Graeve of Tony Mary wanneer ik in de media weer eens van leer trok tegen de VRT.”

“Hij is nochtans een heel warme persoon om mee samen te werken,” zegt de Belgische woordvoerder Kristof Dema-sure. “Maar je moet wel zijn tempo kunnen volgen.” Rechtlijnig, open, detaillistisch, het zijn slechts enkele van de termen die je rond de oren vliegen wanneer je in het mediawereldje polst naar de figuur Patrick Tillieux. Voor of tegen, allen zijn onder de indruk van zijn dossierkennis en bevlogenheid.

Het is een feit dat VT4 sinds de komst van Tillieux blaakt van levenslust en door de marketeers als een sterk merk wordt gepercipieerd. Het was ooit anders, toen de adverteerders de zender massaal de rug toekeerden. “Te veel bagger en ranzigheid,” was het oordeel. Tillieux stelde bij zijn aantreden een aantal grenzen: de zender moest speels en gedurfd zijn, zonder brutaal te worden. In goed één jaar bezorgde hij VT4 het noodzakelijke sérieux, en turnde hij Vlaanderens ‘blootzender’ om tot een omroep die pionierde met programma’s als Peking Express en The Block.

Niet slecht voor iemand die door puur toeval in de media rolde. Zijn toenmalige werkgever, de Franse bouwgroep Bouygues, kocht zich in bij tv-zender TF1 en Tillieux verhuisde mee. Hij bleef er zeven jaar en stampte Eurosport uit de grond. Daarna kwam RTL, later Canal+ en uiteindelijk SBS.

In de Fabriekstraat in Zaventem waar VT4, en sinds 2004 ook VijfTv, gehuisvest zijn, kon de burgerlijk ingenieur architectuur zijn opleiding botvieren. Hij concipieerde het hele gebouw, tot in het absurde. Zo zijn de mozaïeksteentjes van de toiletten persoonlijk goedgekeurd door de controlefreak Tillieux. Hij plaatste ook een gebeitelde steen voor de deur: ‘Het huis van de Vrienden’.

De enige ontspanning die Tillieux zichzelf gunt – naast af en toe een filmpje meepikken, zijn laatste was The Devil Wears Prada – is zijn wekelijkse twaalf kilometer hardlopen. Hij heeft de marathon van New York sinds 2000 op zijn palmares (“Ik ben daar nog steeds heel trots op”), in een tijd van 4 uur, 18 minuten en 12 seconden. Politieke ambities heeft hij op aanraden van zijn vrienden in de koelkast gestopt. “Ik zou enkel gefrustreerd raken, en ik geloof dat ze gelijk hebben.” Zijn politieke idealen? “De simpele principes van de Franse Revolutie.” In afwachting staat hij op de mediabarricaden.

Lieven Desmet