DE RECHTER-COMMISSARIS

Boekje te buiten?

Treedt Emile Dereymaeker buiten zijn rol als rechter-commissaris, zonder dat de handelsrechtbank van Brussel ingrijpt? Volgens de wet van 10 juli 1997 op bedrijfsfaillissementen mag, ook na een overname, een rechter-commissaris de curator blijven bijstaan. Maar die adviserende rol is uitdrukkelijk beperkt tot verrichtingen voorafgaand aan het faillissement. Artikel 297 van het Wetboek van Koophandel stelt dat een rechter-commissaris niet mag handelen als raadgever van de betrokken partijen; artikel 304 beklemtoont het neutraliteitsprincipe.

Na de feitelijke overname door Pierre Salik op 10 juni 1999 lijkt Dereymaeker zich echter herhaaldelijk buiten deze rol te begeven.

Op 13 januari 2000 faxt dochter Véronique Salik een intimiderende brief naar kledingproducenten om niet met Patrick Abraham samen te werken. Afzender – blijkt uit het faxnummer – is het Syndicat d’initiative de Bruxelles, waarvan Emile Dereymaeker de gedelegeerd bestuurder is.

Hierover ondervraagd, reageert Dereymaeker: “Véronique Salik is lid van het Syndicat d’initiative en heeft die fax buiten mijn weten om verstuurd.”

Onderzoeksrechter Jean-Claude Van Espen ontvangt op 5 november 1999 van F.V., een werknemer van Look International (het vroegere KC Europe), een gedetailleerde brief waarin de betrokkene beweert gechanteerd te zijn geweest door Dereymaeker om verklaringen af te leggen. De rechter-commissaris handelt daarbij onder de valse naam “mijnheer Kone“, duidelijk in samenspraak met Pierre Salik en Etienne Claes.

Volgens Dereymaeker is het “Kone”-verhaal totaal verzonnen: “Toen Salik me telefonisch meldde dat de heer F.V. kennis had van wantoestanden bij KC Europe, heb ik dat gemeld aan de procureur en heeft F.V. daarover een verklaring afgelegd bij het parket.” F.V. beweert echter in een brief aan onderzoeksrechter Van Espen dat die verklaring onder dwang is gebeurd en trok nadien zijn verklaring in. De zaak is in onderzoek.

Een Frans bedrijf (dat niet genoemd wil worden) zegt benaderd te zijn door Emile Dereymaeker “om niet met Patrick Abraham over een terugkoop van Kid Cool te onderhandelen.”

Hierover zegt Dereymaeker dat toen Pierre Salik hem vroeg om met het betreffende bedrijf contact op te nemen, hij dat schriftelijk geweigerd heeft. “Copie hiervan ligt bij de procureur.” Het bedrijf in kwestie weerlegt deze versie in een brief van 14 december 1999 – dit document is in het bezit van onderzoeksrechter Van Espen.

Erik Bruyland