De onbevreesde doe-het-zelver
J an Ollevier is een durver. Je moet het maar doen om in de nasleep van de onverkwikkelijke Legio Lease-affaire – bij de Dexia-dochter leden tienduizenden beleggers enorme verliezen – je nieuwe winkelconcept Legio te dopen. Het zal de eigenzinnige inwoner van Knokke-Heist worst wezen, want hij heeft zijn doel voor ogen en daar gaat hij recht op af. Dure diploma’s ontbreken op zijn curriculum, maar Jan Ollevier, die resoluut weigert op de foto te staan, heeft een troef die veel zeldzamer is: commerciële feeling. Tot op heden heeft die hem nog niet in de steek gelaten, want elke nieuwe business waarin hij zich lanceert, blijkt succesvol te zijn.
Recent nam Jan Ollevier de oudste Brugse doe-het-zelfzaak, De Jaegher, over. Meteen de eerste stap in een groots project. Deze winkel moet namelijk het vlaggenschip worden van een nieuwe keten waarmee de amper 37-jarige entrepreneur nationale plannen heeft. Tegen het najaar moeten er al een tiental Legio-winkels geopend zijn, op iets langere termijn mikt Ollevier op een dertigtal zaken. In China beschikt de groep overigens over een eigen aankoopplatform.
Naast Jan Ollevier verschenen ook Maxime Osten en Annemie Brackx voor de notaris als oprichters van de vennootschap Legio International. Die laatste is de topvrouw bij het reis- en toerismebedrijf TUI Belgium, bekend van touroperator Jetair. “Ik werd aangezocht voor een kapitaalinbreng en als actieve vennoot was ik betrokken bij het conceptuele denkwerk, maar in dit dossier handelde ik wel als privé-persoon,” beklemtoont Annemie Brackx. De samenwerking met Ollevier was maar een kort leven beschoren want begin mei, amper zeven maanden na de oprichting van de vennootschap, verdween Brackx alweer uit de raad van bestuur. Over de omstandigheden waarin dit gebeurde, weigert Annemie Brackx, die overigens verklaart Ollevier nauwelijks te kennen, elke commentaar.
Het nieuwe winkelconcept is revolutionair voor ons land en omvat drie verschillende formules onder één dak: Overstock (tuinmeubelen), XO (sanitair) en Legio (doe-het-zelf en interieur). Maar of de formule zal aanslaan, is lang niet zeker. Erwin Van Osta, gedelegeerd bestuurder van Hubo, heeft alvast enkele bedenkingen. “Ollevier probeert de kersen uit de taart te halen, maar het beperkte assortiment zou hem wel eens zuur kunnen opbreken. In Duitsland is Jumbo, een gelijkaardige keten die zich positioneerde als de Aldi van de doe-het-zelf, nooit doorgebroken. Toch wens ik hem veel succes toe, want het is een man met visie die grote stappen durft te zetten.”
Het is overigens bij Hubo dat Ollevier de stiel leerde. Nadat hij de ijzerwinkel van zijn vader had uitgebouwd tot een gerenommeerde speciaalzaak, Ollevier Keuken en Bad, werd de West-Vlaming namelijk franchisenemer bij die Belgische doe-het-zelfketen. Met vestigingen in Heist, Blankenberge en Knokke bleef hij aanvankelijk nog in de kuststreek, maar later opende hij ook winkels in Roeselare en Aalst. Hoewel de winkels stuk voor stuk rendabel waren, besliste Jan Ollevier eind vorig jaar om ze in twee stappen af te stoten. Franchisegever Hubo aarzelde niet en baat de winkels nu in eigen beheer uit.
“Hubo is het typevoorbeeld van hard franchising waarbij de franchisenemer niet zoveel vrijheid heeft om eigen accenten te leggen,” zoekt Van Osta naar een verklaring voor de onverwachte transactie. “Ik vermoed dat er voor een dynamische persoon als Jan Ollevier bij ons te weinig ademruimte overbleef, maar er zijn absoluut geen wrijvingen geweest.”
In zijn omgeving staat de selfmade ondernemer niet meteen bekend als een teamspeler. “Het is iemand die snel durft te gaan en die zijn beslissingen doorduwt,” zo klinkt het overal. Maar Ollevier weet zich goed te omringen. Zo is de dagelijkse leiding van de speciaalzaak Ollevier Keuken en Bad in handen van John De Vogelaere, voor zijn immobiliënactiviteiten is ingenieur Bart De Vliegher zijn rechterhand. Tijdens vergaderingen komt hij snel tot de kern van de zaak, maar er mag ook al eens gelachen worden. “Hij neemt zichzelf niet altijd au sérieux,” aldus een van zijn zakenpartners.
De immobiliënmarkt is een vrij recente business voor Jan Ollevier. Toch heeft hij na amper drie jaar al meer dan 100 appartementen in de regio Knokke verkocht. “Hij is een meester in het creëren van nieuwe projecten,” zegt Jan Stockman, gedelegeerd bestuurder van Stone Group, het kantoor dat alle immoprojecten van Ollevier op de markt brengt. “Zo kocht Ollevier een stuk grond dat alle promotoren links lieten liggen omdat ze er niets in zagen. Door het strategisch aankopen van aanpalende stukken grond kon Ollevier een uniek project realiseren.” Jan Stockman spreekt de hardnekkige geruchten tegen dat Jan Ollevier ook financieel betrokken zou zijn bij Stone Group. “Hij is geen aandeelhouder, maar ik kan niet ontkennen dat hij een zekere invloed heeft binnen ons bedrijf.”
Jan Ollevier is er ook de man niet naar om boekendikke contracten op te stellen. “Hij is heel correct en bij hem is de eigen winst ondergeschikt aan de relatie met zijn zakenpartners. Een gegeven woord is zoveel waard als een waterdicht contract,” getuigt Jan Stockman.
De formele belofte, na herhaaldelijk aandringen, om ons terug te bellen, heeft hij alvast niet gehouden.
Dirk Van Thuyne
Dure diploma’s ontbreken op zijn curriculum, maar Jan Ollevier, die resoluut weigert op de foto te staan, heeft een troef die veel zeldzamer is: commerciële feeling.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier