De nucleaire taks is slecht-beleid-taks

Premier Yves Leterme laat verstaan dat er een derde scheidsrechter komt in de discussie over de nucleaire rente. De berekeningen van de energiewaakhond (de Creg) en de Nationale Bank (NBB) mogen dus naar de prullenmand.

Specialisten van de FOD Financiën en FOD Energie moeten nu nakijken wat Electrabel precies verdient aan haar kerncentrales. Een gok: de nieuwe berekening zal pal tussen de schatting van de Creg en de NBB uitkomen. De berekening zal niet correct zijn en zal gecontesteerd worden door bijna iedereen.

Het is nochtans duidelijk dat de berekening van de Creg de juiste is. De formule is niet eens zo moeilijk. Je neemt het verschil tussen de marktprijs en de kostprijs van de geproduceerde kernenergie, en je vermenigvuldigt die marge met de verkochte hoeveelheid kernenergie. Dat leverde de voorbije jaren een winstmarge op van gemiddeld 2 miljard euro per jaar, iets minder bij lagere energieprijzen en iets meer bij hogere energieprijzen. De Creg is het best geplaatst om die berekening op een onafhankelijke manier te doen. Gelooft de regering de berekening van de Creg niet, dan moet ze de Creg afschaffen. Maar allicht genoot de Creg via directeur Guido Camps de voorbije weken een te grote mediabelangstelling om geruisloos geliquideerd te kunnen worden.

Het schimmenspel rond de berekening van de nucleaire rente is symbolisch voor het Belgische energiebeleid, of het gebrek daaraan. Een land dat een vrijgemaakte energiemarkt zonder slag of stoot in handen liet van een dominante speler (Electrabel) vroeg om gepluimd te worden. Dat de politici deze dominante speler ook nog eens zonder veel tegenwerk en te goedkoop verkochten aan een Franse energiereus (Suez), bracht mee dat de overmatige winsten uit de Belgische economie over de Zuidgrens heen kunnen wegvloeien. Tien jaar geleden al werd hier uitgebreid voor gewaarschuwd, maar de hypocriete verontwaardiging van de politiek volgt pas als de factuur open en bloot in de bus valt. Net zoals met de factuur voor de zonnepanelen en straks voor de windmolenparken op zee. Trouwens, dankzij technieken van fiscale optimalisatie betaalt Electrabel in België nauwelijks vennootschapsbelasting. Dat is wettelijk in orde, maar het komt erop neer dat de Belgische elektriciteitsverbruiker en belastingbetaler de internationale expansie van GdF Suez en de afgetopte elektriciteitsprijzen in Frankrijk financiert. Gérard Mestrallet klinkt er elke avond een Belgische biertje op.

De belasting die de regering Electrabel wil opleggen, is dus een belasting op eigen slecht beleid. Bedrijven en gezinnen hebben echter recht op de inkomsten van die belasting, want de kerncentrales zijn afgeschreven op kosten van de verbruiker, terwijl de baten nu in de schoot van Electrabel vallen. Het is opnieuw een triest voorbeeld van privatisering van de winsten en socialisering van de kosten, wat dodelijk is voor een goede marktwerking. Bespaar ons dus een nieuwe schatting van de nucleaire winsten, maar voer een energiebeleid dat niet langer op maat van Electrabel wordt geschreven. Alleen een goede marktwerking is de enige faire scheidsrechter die snel het veld op moet.

D.K.