De Notelaer

Koen De Smet en Ellen Nijs maakten van De Notelaer een multifunctioneel complex voor de zakenman.

“Geniet van het leven, zeven op zeven,” is de slogan van De Notelaer. De drijvende krachten achter het hotel-restaurant-brasserie zijn de energieke Koen De Smet en Ellen Nijs. De Smet ging naar de Antwerpse koksschool en deed ervaring op in gedegen eethuizen als Sir Anthony Van Dyck (Antwerpen) en La Salade Folle (Rumst). Nijs liep beroepsschool in Beringen. De twee verbouwden een oude herberg aan het station van Bornem tot een bescheiden taverne-restaurant. De zaak werd onlangs vernieuwd: de taverne werd brasserie, het hotel kreeg twaalf kamers en er kwam ruimte voor seminaries.

De Notelaer moet het hebben van zakenmensen uit de omliggende bedrijven en wist door zijn persoonlijke aanpak een uitgebreide cliënteel op te bouwen. Wij wilden het Bornemse genieten aan den lijve ondervinden, reserveerden onder een andere naam en hadden tweemaal pech. We wilden in het gastronomisch restaurant eten, maar net die woensdagavond zat daar niemand. Dat was de eerste keer pech.

We trokken naar de brasserie, waar het gezellig druk was en wij onmiddelijk op ons gemak werden gesteld. De brasserie heeft een rechtlijnig interieur met veel donker hout en schemerlampjes aan de muur. Met de spijs- en drankenkaart kan je alle kanten uit (van Bornemse pensjes met uienconfituur, 365 frank, tot geroosterde tarbot met mosterdzaad, 995 frank).

Wij bestelden een bolleke Koninck en kregen er een schaaltje geperste kop met mosterd bij. De restjes van dit aperitiefhapje bleven tot na het hoofdgerecht op tafel staan. Als voorgerecht kozen wij carpaccio van sint-jakobsschelpen met kaviaar (495 frank) en er verscheen een bord met sierlijk geëtaleerde dunne plakjes in kaviaarroom. Wij schrokken van de kleur, de geur, de textuur én de smaak: de coquilles waren niet vers! “Dat kan niet, want ze zijn net binnengekomen,” kregen wij te horen. Later bleek dat de schelpen maandag waren geleverd. Als wij iets anders wilden, kon dat. Het werd tomaat gevuld met garnalen, die koelkast-koud op tafel kwam met uitgebreid garnituur (395 frank). In het glas kwam de huiswijn. Wij proefden wit en rood en gaven de voorkeur aan wit (495 frank de fles). Lendenribstuk met begeleiding van correct bereide bearnaise, salade, oventomaat en frieten volgden (595 frank). Zout en peper moesten wij vragen, want die stonden nergens op tafel.

De gevulde tomaat en het lendenribstuk lieten zien en proeven dat men het in De Notelaer eigenlijk goed voor heeft met de klanten. Spijtig van die coquilles: dat zoiets nu juist met ons moest gebeuren.

pieter van doveren