De nieuwe strategie van Kinepolis: de bioscoop is méér dan film

Met de opening van het nieuwe bioscoopcomplex in het Franse Nancy licht Kinepolis een tipje van de sluier waar het in de nabije toekomst heen moet met de bioscoopindustrie. De sleutelwoorden: vastgoedvalorisatie, digitalisering, leisure, kostenbesparingen. En film.

Frankrijk. Kinepolis Nancy, Rue Victor, 16 uur.

Het is een ontspannen Joost Bert die enkele uren voor de officiële opening van Kinepolis Nancy rondstruint in de nagelnieuwe bioscoop. Nochtans lijkt de omgeving op dat ogenblik meer op een gigantische werf dan op een feestelijk filmpaleis. Er wordt nog volop geverfd, gepleisterd en geschrobd. Maar om de energieke zoon van wijlen bioscoopgoeroe Albert Bert van zijn sokken te blazen, is meer nodig. De ervaring met dergelijke last minute karweien is hem allerminst vreemd: Nancy is de zevende bioscoop van Kinepolis in Frankrijk, en het 21ste complex van de Belgische beursgenoteerde groep van de familie Bert-Claeys.

Business as usual, dus? Niet helemaal. Nancy is de eerste Kinepolis-bioscoop ‘nieuwe stijl’. De bioscoop ligt op wandelafstand van Place Stanislas, het historische hart van het oude stadscentrum. En dat is alvast een eerste koerswijziging. CFO Jan Staelens nuanceert: “We opteerden altijd al voor de filosofie dat we vanuit onze exploitatie zowat de lokale kerktoren moesten kunnen zien.” Bij Nancy is dat letterlijk te nemen: een groot raam in de grootste zaal biedt een mooi uitzicht over Nancy en zijn kathedraal. Daar hangt een prijskaartje aan vast. Zo slokte de Franse bioscoop 16 miljoen euro op. Voor nagenoeg dezelfde prijs bouwt Kinepolis zowel zijn toekomstige complexen in Brugge én Oostende. Maar Nancy telt ruim 42.000 studenten, het ideale publiek voor Kinepolis. Dát en de centrumlocatie verantwoordden de investering.

Waar mogelijk, wil Kinepolis ook bij toekomstige projecten dichter bij het stadscentrum aanschurken. Daar zijn goede redenen voor, zegt Jan Staelens: “De consument van vandaag krijgt tal van ontspanningsmogelijkheden aangeboden. Daarom moeten we ervoor zorgen dat hij comfortabel op zijn wenken wordt bediend. Tussen het idee om naar de film te gaan en de aankoop van het filmticket mag er niet meer dan twintig minuten zitten. Anders raakt men geïrriteerd en haakt men af.” Daarom werden de automatische kassa’s in het leven geroepen. Het biedt het voordeel dat er geen lange wachtrijen meer zijn aan de kassa, waar een potentiële bezoeker op afknapt. En – mooi meegenomen – er is minder personeel nodig om de bezoekersstromen in goede banen te leiden.

Kostenefficiëntie is al geruime tijd het devies bij Kinepolis. Daarom ook plant de groep een wijziging in de vertoningen. Joost Bert: “We spelen met de idee om in bepaalde periodes het aantal vertoningen te verminderen. Ook de prijs van een ticket houden we tegen het daglicht. Het is niet logisch dat een A-film evenveel kost als een B-film.”

Grand Hotel de la Reine, Place Stanislas, 19 uur.

De champagne vloeit rijkelijk in het veel te kleine salon van het Grand Hotel de la Reine. Een uurtje voor de officiële opening van het complex verzamelt Kinepolis zijn belangrijkste gasten en plaatselijke notabelen voor een eerste drink. Een stralende Erwin Himpens, Director Development van Kinepolis Real Estate, mag alweer bogen op een potentieel succes. Hij trekt voor Kinepolis de halve wereld rond op zoek naar locaties voor nog een complex. Tussen de ontwikkeling van het eerste idee en de uitvoering van de bouwplannen gaapt meestal een kloof van ettelijke jaren (zie kader: Van idee tot opening: de lijdensweg van een bios- coopproject). Himpens laat niet in zijn kaarten kijken op welke locaties Kinepolis vandaag al broedt, maar voor een goede verstaander valt op te maken dat vooral Oost-Europa een grote kanshebber wordt voor verdere expansie.

In eigen land springt, naast de gekende plannen voor Brugge en Oostende, het renovatie- en vastgoedproject voor Gent in de kijker. Eerlang moet de huizenrij rond de Gentse Kinepolis (Decascoop) vervangen worden door nieuwe appartementen en studio’s. De bioscoop zelf krijgt een facelift, naar analogie van de nieuwe complexen. Een van de ideeën waar Joost Bert mee speelt, is het aantrekkelijker maken van de parkeerruimten. “Ik denk bijvoorbeeld aan het creëren van een soort Rambla met allerhande concessies.” Op het vlak van concessie is ook Nancy een toonvoorbeeld. Onderaan de bioscoop huist een heuse bowling, een concept dat ter studie ligt voor de bestaande Poolse bioscoop. Voorts de gekende combinatie van cafés en restaurants. Vooral in Frankrijk draaien die buitengewoon goed, los van de bioscoop, merkt Jan Staelens op. Toch werkt Kinepolis niet met een procentuele opbrengst van de gecreëerde omzet, maar met een vaste huurprijs. De groep heeft in totaal 500.000 vierkante meter aan concessieruimte, naast de 360.000 vierkante meter aan bios- coopoppervlakte – in de boekhouding conservatief geschat op 239 miljoen euro (venale waarde, dus zonder de waardering van de extra activiteiten). Het vastgoedproject in Gent, maar bijvoorbeeld ook in Hasselt waar plannen rijpen voor leisureactiviteiten als een discotheek, moet alvast de waarde van het vastgoed valoriseren. Het is ook in die context dat Jan Staelens hardop nadenkt over een eventuele sale-en-lease-backoperatie voor de nieuwe buitenlandse exploitaties.

Kinepolis Nancy, Rue Victor, 20.30 uur.

Een dichte mensenzee staat bewonderend te kijken naar het klank- en lichtspel dat de opening van de nieuwe bios- coop feestelijk begeleidt. Na projecties van het historische stadscentrum, vergane filmhelden en een veld zonnebloemen op de muren van het gebouw floepen de gekende blauwe letters aan: Kinepolis opent zijn deuren. De mensenzee wordt binnenin vergast op een uitgebreid buffet en digitale projecties die de cinema een nieuw tijdperk binnenloodst. De digitalisering maakt de bioscoopuit- baters weer iets onafhankelijker van de Hollywood-bonzen. Met de digitale projectoren kan men vele kanten uit. Onlangs liep in Kinepolis Brussel een wel heel aparte vertoning: een arts voerde in zijn praktijk een oogoperatie uit, gefilmd en rechtstreeks doorgeseind naar de bioscoop, waar ettelijke confraters toekeken. “Dergelijke zaken kunnen uitgebreid worden naar studenten geneeskunde,” zegt Kinepolis-woordvoerster Myriam Dassonville. “Ook seminaries, optredens, musicals, en andere entertainmentproducties behoren tot de mogelijkheden.”De loskoppeling van de inkomsten via de traditionele bioscoopbezoeker is hiermee een feit. Geen overdreven luxe, gezien het wachten is op een goede blockbuster die de bioscoop weer doet volstromen. In het eerst halfjaar zag Kinepolis zijn bezoekcijfers teruglopen met bijna 12 %, vooral bij gebrek aan echte kaskrakers.

De opvallendste nieuwigheid in het nieuwe complex in Nancy is de shop, waarlangs de bezoekers geleid worden. Naast de traditionele drank en snoep, worden hier nu ook cd’s, dvd’s en tijdschriften verkocht. Uit ervaring weet Joost Bert dat het publiek zich vóór de film bevoorraadt met snoep, en pas ná de film interesse toont voor de multimedia en gadgets. “Daarom moeten ze ook langs hier weer naar buiten,” glimlacht de CEO, die op dat vlak van niemand lessen hoeft te krijgen.

Maar er is méér. De normale ticketcontrole zal in de toekomst afgeschaft kunnen worden door een systeem van zeteldetectie. Momenteel loopt een proefproject in Kortrijk. Bert: “Tegen eind 2005 moet de softwareleverancier gekozen zijn. We spelen de twee resterende kanshebbers nu een beetje tegen elkaar uit.” De technologie is afgekeken van deze die toegepast wordt in de autosector. Een sensor die ingebouwd wordt onder de stoel geeft aan hoeveel stoelen er bezet zijn. Naast een ingecalculeerde fraudedetectie kunnen dan ook bezoekers in de bios- coop rondstruinen die helemaal geen zin hebben in een film, maar bijvoorbeeld wel even de shop willen bezoeken. Gekoppeld aan een reservatiesysteem kunnen bezoekers ook van de gelegenheid gebruikmaken om langer dan nu hun tijd te spenderen in de shop. Wat – opnieuw – de inkomsten loskoppelt van het pure filmaanbod.

Lieven Desmet