“Houd dit jaar vakantie in eigen land.” Politici en virologen kunnen het niet genoeg benadrukken. En waarom dan niet eens iets anders kiezen dan het obligate appartement aan zee of het huisje in de Ardennen? Wie even zoekt, vindt zeker een origineel concept.
Anneke Crijns verhuurt Treibgut-vlotten
Anneke Crijns legt het vlot voor anker. Er waait een zachte bries. “Het idee voor deze kampeervlotten komt uit Duitsland”, zegt ze. “Daar hebben ze een rijke kampeergeschiedenis en hebben ze kampeerplekken met drijvende tenten. Wij besloten een stapje verder te gaan door slaapvlotten te bouwen. Een slaapvlot is een drijvend platform waarop een hut staat. Er zijn stapelbedden, een keukentje en in de luxevlotten zelfs een toilet. Op het dak is plaats voor zonnebaders.”
Anneke controleert het brandstofniveau van de buitenboordmotor. “Het leuke is dat je voor onze Treibgut-vlotten geen vaarbewijs nodig hebt. Wie er een huurt, krijgt een korte introductie over de besturing en de vaarregels. Daarna mag je er zelf op uittrekken. Mensen kunnen hun weekend helemaal zelf invullen. Sommigen varen de grens over naar Roermond, om daar iets te gaan eten. Anderen verkennen de uitgestrekte Maasplassen, gaan wat zwemmen of varen de natuur in om dieren te spotten. Die vrijheid is echt heerlijk. Gisteravond vaarden mijn vriend en ik nog naar een beverdam niet ver hiervandaan.”
Je kan de Treibgut-vlotten het hele jaar door boeken. En elk seizoen heeft zijn type toeristen. “In de winter krijgen we winterkampeerders, in de zomer gezinnen met kinderen of vriendenclubs. In de herfst en de lente boeken vooral de natuurspotters”, vertelt Crijns. “Soms krijg ik zelfs aanvragen van bedrijfsleiders die een unieke vergaderlocatie zoeken. Onze gasten zijn erg uiteenlopend. Maar iedereen heeft één ding gemeen: de liefde voor de stilte, de rust en de natuur. Er is geen wifi op onze vlotten. Ideaal dus om even af te kicken van je smartphoneverslaving.”
Jo Uytterhoeven van vakantiewoning Station Racour
“In 1988 zag mijn schoonvader in de plaatselijke krant dit oude treinstation te koop staan”, zegt Jo Uytterhoeven, terwijl hij zijn kepie opzet en met het elan van een echte conducteur het perron op wandelt. “Het gebouw dateert uit 1908 en was een ruïne toen we het kochten. Alles moest worden vernieuwd, zelfs de treinsporen. In 2010 konden we – na 22 jaar renoveren – onze eerste gasten ontvangen.”
Op enkele tientallen meters van het perron staan in een mooi aangelegde landschapstuin twee tot vakantiewoning omgebouwde treinwagons. “Die rijtuigen zijn uit 1954. Ik kocht ze als schroot en liet ze vanuit Schaarbeek naar hier brengen. Heel het dorp kwam toen kijken. Vandaag zijn ze volledig getransformeerd tot moderne vakantieverblijven, waarin koppels, gezinnen of groepen in alle comfort kunnen genieten van een weekendje weg. Keuken, badkamer, slaapkamer: alles is er.”
Uytterhoeven heeft met zijn themaverblijf een sterke troef in handen. “Overnachten in een trein of station spreekt tot de verbeelding. We proberen de beleving nog groter te maken door onze gasten aan te spreken als ‘reizigers’ of ‘passanten’, en ze te ontvangen in conducteursoutfit. Wie anno 2020 een vakantiewoning wil verhuren, moet ervoor zorgen dat hij opvalt en iets aanbiedt wat andere vakantiehuizen niet doen. En geloof me, de lat ligt hoog. De vakantiegangers zijn mondig geworden en willen waar voor hun geld. Dat zorgt er natuurlijk voor dat je in dit vak nooit op je lauweren mag rusten. Je blijft zoeken naar manieren om je gasten te behagen. Want wij mikken niet alleen op treinfanaten. Iedereen wordt hier met open armen ontvangen.”
Er rijdt een gezinswagen de parking op. Uytterhoeven kijkt op zijn horloge. “De reizigers voor de trein van 10 uur”, zegt hij, terwijl hij zijn kepie opzet en hen tegemoet wandelt.
Ilse Cremers van Bed en Bokes op Wieltjes
“Hallo, ik ben Ilse en dit is Marie, mijn 43-jarige kampeerbusje.” Het gifgroene autootje is net zuchtend tot stilstand gekomen op een pittoreske veldweg. Ilse Cremers klapt de daktent open en wuift naar enkele voorbijfietsende oldtimerfanaten. “Ik droomde er altijd van een bed and breakfast te runnen”, zegt ze. “Maar omdat mijn man het niet zag zitten mensen in ons huis te laten overnachten, gingen we op zoek naar een alternatief. Toen we deze Volkswagen Westfalia Camper uit 1977 vonden, kreeg ik het idee voor een mobiele B&B. De naam Bed en Bokes op Wieltjes was dus snel geboren.”
Het concept is origineel en eenvoudig. “De gasten die ons busje oppikken, krijgen een ontbijtmand mee. De bedoeling is dat ze met de camper op avontuur gaan. Als ze dat willen, krijgen ze een lijst met toeristische attracties en speciale kampeerplekken mee. Zo is hier niet ver vandaan een retrocamping. Daar staan enkel caravans, tenten en mobilhomes uit lang vervlogen tijden. Je waant je er meteen in het midden van de vorige eeuw.”
De kampeerauto trekt vooral avonturiers aan. “Zo’n busje is heel anders dan een moderne campingcar. Ermee rijden is al een belevenis op zich. De meeste mensen doen er geen al te verre uitstappen mee. Een weekendje weg binnen een straal van 200 kilometer van het vertrekpunt is ideaal.”
Hoewel Cremers met haar rijdende B&B een unieke service aanbiedt, maakt ze al andere plannen. “Ik ben blij met mijn busje, maar ik mis het contact met mijn gasten. Ik zie ze enkel wanneer ze vertrekken en terugkomen. Tijd voor een babbel is er niet. Daarom speel ik met het idee vanaf volgend jaar een nieuw concept op poten te zetten. Daar is geen plaats meer voor mijn busje. Na deze zomer mag Marie met pensioen. Wie er met haar nog op uit wil trekken, moet zich haasten.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier