De keizerlijke stoeterij van Jan De Clerck

De Spaanse Rijschool uit Wenen komt voor het eerst sinds 1983 met haar mooiste hengsten naar Brussel. De lipizzaners zijn bijzonder populair in ons land. Ook voormalig textielbaron Jan De Clerck is een gepassioneerd liefhebber.

De Spanische Hofreitschule verlaat niet elk jaar de Hofburg in Wenen. Het is van 1983 geleden dat ze Brussel nog eens aandeed. De beroemde witte hengsten tonen hun staaltjes van indrukwekkende dressuurkunst van 16 tot 20 november in Vorst Nationaal. Wereldwijd zijn er maar 3000 geregistreerde lipizzaners, waarvan er 240 in de Oostenrijkse stoeterij in Piber staan en 74 in de Spaanse Rijschool in Wenen. Ook in ons land zijn er gepassioneerde liefhebbers van het ras. Een van hen is Jan De Clerck. In zijn stoeterij in Waasmunster krijgen twintig lipizzaners in kraaknette stallen de behandeling van een topatleet.

Om de stoeterij te bereiken, moeten we een eenvoudig hek door, waarna een slingerweg door het bos ons bij het zwaar beveiligde domein van Jan De Clerck brengt. In de stoeterij hangt de sfeer van een Britse kostuumfilm. Het tuighuis staat vol trofeeën en aan de muren hangt historisch paardenalaam. De fauteuils zijn overtrokken met geruit tweed, op de kussens staan namen geborduurd. “Op ieder kussen staat de naam van een paard”, verklaart Félix-Marie Brasseur, die ons zal rondleiden. “Paarden zijn uniek. In geen enkele stal zal je twee keer dezelfde naam tegenkomen.”

De Belgische tweevoudige wereldkampioen vierspanmennen heeft met de hulp van zijn oude vriend en sponsor Jan De Clerck een nieuw vierspan lipizzaners samengesteld. Hij neemt volgend jaar deel aan het WK in Duitsland en aan de Wereldruiterspelen van 2014 in Normandië. “Jan De Clerck is erg gesteld op zijn privacy, zeker na de ontvoering van zijn zoon in 1991”, zegt Brasseur. “Hij liet het domein aanleggen om zijn passie voor het mennen van paarden te kunnen botvieren.”

“Toch is dit domein niet geïsoleerd van de buitenwereld. En terecht, hier staat een prachtige verzameling raspaarden, heel bijzonder erfgoed”, treedt Mark Wentein, voorzitter van de Vlaamse Liga voor de Paardensport (VLP), Brasseur bij. “Het grote publiek heeft misschien geen toegang tot het domein, maar talrijke zakenrelaties kwamen hier al met hun familie voor een ritje per koets met Jan De Clerck op de bok. Paarden weten jong en oud, arm en rijk te bekoren.”

Op domein Baverickhof staan 20 van de 156 geregistreerde lipizzaners in ons land. De Clerck is in de jaren tachtig begonnen met het fokken van paarden. “Hij was een neofiet, maar hij begon eraan met de aanpak van een ware bedrijfsleider”, vertelt Brasseur. “Hij kent de kunst van het delegeren en zocht de beste mensen bij elkaar, klaar om overwinningen te boeken.” Met resultaat: op het WK van Stockholm in 1990 eindigde Brasseur negende met de paarden van De Clerck.”

“Jan De Clerck is trouwens ook zelf een begenadigd menner van vierspannen. Ik heb hem getraind. In 1988 werd hij tiende op het WK in Apeldoorn, een ongeziene prestatie voor een gentleman driver, een amateur”, zegt Brasseur trots.

Barokke paarden

De paardensport bloeit in ons land en dat is zeker ook te danken aan de Vlaamse bedrijfsleiders die erin investeren. “Denk maar aan Willy Naessens of Geert De Brauwer van Debra Meat”, zegt Wentein. “Een opmerkelijke verwezenlijking van De Clerck was de organisatie van het WK vierspanmennen in Waregem in 1996”, voegt Brasseur eraan toe. Brasseur won toen zijn eerste gouden medaille, maar niet met De Clercks paarden.

De Clercks keuze voor het edele ras van de lipizzaners is niet toevallig. “Het zijn erg barokke paarden met een robuuste rug en een leergierig karakter”, legt Brasseur uit. “Oorspronkelijk werden de dieren voor landarbeid gebruikt. Ze zijn niet erg groot, maar wel bijzonder geschikt om koetsen te trekken. Dat is ook de reden waarom de Habsburgers net deze paarden fokten. Ze konden ze gebruiken voor hun koetsen, in de oorlog en natuurlijk ook voor de dressuur.”

FREDERIC EELBODE

“Jan De Clerck begon aan het fokken van paarden met de aanpak van een ware bedrijfsleider”

Félix-Marie Brasseur