De helpende hand

De telefoon van de advieslijn van Inside Beleggen stond vrijdagmorgen roodgloeiend. Onze analisten konden de stroom nauwelijks volgen. Maar van een paniekstemming is er nooit sprake geweest. Er was bezorgdheid, maar evengoed een gezonde belangstelling voor de opportuniteiten die de verliezen van de voorbije dagen kunnen bieden. Het mag duidelijk zijn: er is nog gretigheid bij de actieve beleggers. En die gretigheid werd maandagmorgen stevig in de verf gezet. Indices openden 5 % hoger of meer. Bankaandelen wonnen 20 % of meer. Met dank aan Europa.

De actieve beleggers lijken niet onder de indruk van de beurswijsheid ‘Sell in May and go away. But remember to come back in September’. Nochtans, als we een aantal indices over enkele tientallen jaren tegen het licht houden, dan blijkt toch overduidelijk dat de periode oktober tot april door de band genomen veel rendabeler maanden zijn om in te beleggen dan de periode van mei tot september. Een selffulfilling prophecy?

Misschien, maar dat is dan dit jaar zeker niet het geval. Wie vandaag wil meespelen op de financiële markten, is maar beter goed geïnformeerd. Het scenario ziet er in wezen al enkele weken en maanden hetzelfde uit. Er zijn steeds meer indicaties dat het hoofdstuk recessie voorlopig kan worden afgesloten en dat het economische herstel aan kracht wint. Een aantal Duitse macro-economische indicatoren wezen vorige week ondubbelzinnig in die richting en vrijdag pakte het Amerikaanse Bureau of Labor Statistics met een sterk jobrapport voor april uit. Ook in de stroom kwartaalcijfers van Amerikaanse en Europese bedrijven waren pareltjes terug te vinden.

Lange tijd wogen die elementen voldoende zwaar om meer kopers dan verkopers naar de markt te lokken. Lange tijd, van november tot midden januari. Goed voor een winst van zowat 12 % voor de belangrijkste indices. Onderweg verslikten beleggers zich weliswaar even in de vrees voor een Chinese groeivertraging, maar die koorts werd vrij snel bezworen. Onderhuids won echter een nieuw virus aan kracht: Griekenland. Iedereen wist van het bestaan van het probleem. Iedereen wist dat de etterbuil ooit zou openbarsten. Hebben beleggers zich opnieuw laten verrassen? Of stuurden ze met de verkoopgolf een duidelijk signaal dat het nu lang genoeg geduurd heeft? En dat er dringend een oplossing moet komen en vooral een einde aan de onzekerheid die maanden van politiek getalm hebben veroorzaakt?

Iedereen keek daarvoor vorige week naar de ECB en dan vooral naar Jean-Claude Trichet. Zou die na afloop van de rentevergadering een helpende hand uitsteken? Blijkbaar niet. Desgevraagd antwoordde het ECB-opperhoofd laconiek dat de piste om obligaties op te kopen, zelfs niet ter sprake gekomen is. Het resultaat: er ging een nieuwe siddering door de financiële markten en dat kostte beleggers weer enkele procenten.

Dat Trichet donderdag misschien niet de volledige waarheid sprak, werd maandagmorgen voor de financiële markten meer dan duidelijk. Gelukkig maar, want even zag het ernaar uit dat de omvang van de problemen nog steeds niet ernstig werd genomen. Maar voor het eerst sinds het uitbreken van de Griekse schuldcrisis konden de beleidsmakers na elf uur vergaderen positief verrassen. Met een vangnet van mogelijk 750 miljard werden zelfs de grootste optimisten nog in snelheid gepakt. De reactie op de beurzen bleef niet uit.

Met het inzetten van een financiële bazooka zit de ECB nu wel nagenoeg door haar munitie heen. En aan de reddingsoperatie zit ook een minder positief kantje. Om uit het vizier van speculanten te blijven, moet de tering naar de nering gezet worden. Terwijl het herstel van het voorbije anderhalf jaar in belangrijke mate door overheidsuitgaven werd gedragen, zal de economie het voortaan met heel wat minder overheidssteun moeten doen. Daarmee is er wel meteen een belangrijke onzekerheid uit de markt verdwenen, namelijk: wanneer schroeven de overheden hun inspanningen terug om de economie op eigen benen te laten staan? Met het noodplan dat het voorbije weekend werd goedgekeurd, wordt de hand een flink stuk sneller dan verwacht losgelaten.

DE AUTEUR IS HOOFDREDACTEUR.

Steven Vandenbroeke

Hebben beleggers zich opnieuw laten verrassen? Of stuurden ze met de verkoopgolf een duidelijk signaal dat het nu lang genoeg geduurd heeft?