De groei komt uit de groeilanden

Door de crisis hebben beleggers de opkomende markten massaal de rug toegekeerd. Dat is een vergissing, vindt Simon Pickard, die het fonds opkomende landen van Carmignac Gestion beheert. “Ik geloof sterk in China, maar ook in Afrika en Mexico.”

De meeste beleggers reageren conservatief op een crisis. Ze vermijden risico’s en beleggen alleen in wat ze het beste kennen, bijvoorbeeld in veilige financiële producten zoals spaarrekeningen. Die houding is begrijpelijk, maar ze levert bitter weinig op. Dat ze zijn weggevlucht van de opkomende markten, kan een strategische fout zijn, die beleggers zich zullen beklagen.

“2012 was geen slecht jaar voor de opkomende markten”, zegt Simon Pickard, de beheerder van het fonds opkomende landen bij Carmignac Gestion. “De indexen zijn gestegen met gemiddeld 10 à 11 procent. Dat is geen slechte prestatie, al zijn de groeilanden wat achtergebleven in vergelijking met de ontwikkelde landen. 2011 daarentegen was een negatief jaar voor de opkomende markten, met een terugval van ruim 15 procent door de vrees voor de Europese crisis. Ook 2001 en 2008 waren moeilijke jaren. Zodra er een wereldwijde crisis losbarst, worden de groeilanden doorgaans harder getroffen dan de ontwikkelde landen. Maar volgens ons liggen die sombere tijden achter ons. We hebben nog een of twee moeilijke jaren voor de boeg, maar de omstandigheden zien er voor de groeimarkten het gunstigst uit.”

TRENDS. Welke factoren zullen de opkomende markten in de komende jaren ondersteunen?

SIMON PICKARD. “Als de liquiditeiten op de beurzen teruglopen, zijn de opkomende markten de eerste die daaronder lijden. De correlatie tussen de opkomende landen en de gebeurtenissen in Europa en de VS is beperkt, maar de meeste financiële markten zijn nu eenmaal sterk afhankelijk van kapitaal uit het buitenland. Zo komt het dat de opkomende economieën groeien met 5 à 6 procent en dat de aandelenmarkten toch zwak presteren. Maar door de recente maatregelen van de Amerikaanse Federal Reserve (Fed) en de Europese Centrale Bank (ECB) zullen er liquiditeiten beginnen terug te vloeien naar de financiële markten. Niet al die middelen zullen naar de opkomende markten gaan, maar de geschiedenis leert dat ze op zoek gaan naar potentiële bronnen van winst, en dan mogen de opkomende markten uiteraard niet ontbreken.

“Behalve van die toestroom van liquiditeiten kunnen de groeilanden ook voordeel trekken van de verbetering van hun fundamenten. De markten hadden bijvoorbeeld veel verwacht van de machtswisseling in India, maar de voorbije twee jaar is daar maar weinig gebeurd. De teleurstelling over dat immobilisme was groot. Maar onlangs is de bal toch aan het rollen gegaan. De verwachte hervormingen worden geleidelijk doorgevoerd. Zo wordt de Indiase distributiesector eindelijk opengesteld voor buitenlandse investeringen. Ook de elektriciteitssector wordt hervormd.

“De toestroom van liquiditeiten en de gevoelige verbetering van de fundamenten van grote opkomende landen zoals India, Brazilië en zelfs China zullen de opkomende markten aanzienlijke winsten opleveren.”

Welke zijn uw favoriete opkomende markten?

PICKARD. “Ik geloof sterk in China, maar ook in Afrika en Mexico. De Chinese economie is de voorbije tien jaar het sterkst gegroeid van alle andere economieën. Maar paradoxaal genoeg hebben de financiële markten in die periode slecht gepresteerd. China heeft een tiental jaar zwaar geïnvesteerd, zonder rekening te houden met het rendement. Zo was het mogelijk dat er in Shenzhen kort na elkaar twee identieke speelgoedfabrieken naast elkaar werden gebouwd. Er was dus wel groei, maar die ging soms ten koste van het rendement. Die tijd is voorbij. China zit niet langer in een fase van massale investeringen. De groei zal niet hoger zijn dan 6 à 7 procent, maar dat is gezonder en ruimschoots voldoende.

“Om met winst te beleggen in China gaan we op zoek naar bedrijven die profiteren van de groei van de binnenlandse consumptie, zoals fastfoodketens, levensverzekeraars en de casino’s in Macao. We laten ons niet leiden door de Chinese in-dexen, die voor driekwart bestaan uit bedrijven die in handen van de overheid zijn, onder meer in de bank-, de staal- en de energiesector. We zoeken naar kwaliteitsbedrijven in het overblijvende kwart. Ook in andere landen gaan we overheidsbedrijven uit de weg, zoals Gazprom in Rusland en Petrobras in Brazilië.

“Afrika biedt eveneens mooie kansen voor beleggers, maar dat continent vergt veel inspanningen. Bedrijven hebben enorme moeilijkheden om er een activiteit op te starten. Maar zodra dat is gelukt, halen ze snel rendement. Doordat de toegangsbarrière er zo hoog is, is er weinig concurrentie. Ons fonds dat zich richt op kleine en middelgrote kapitalisaties in de opkomende landen belegt onder meer in Nigeria, Tanzania, Egypte en Mauritius.

“De Mexicaanse economie is in heel wat domeinen nog onderontwikkeld. De penetratie van het banksysteem is bijvoorbeeld zwak. Daarom beleggen we in de bankgroep Grupo Banorte. Onze positie daarin is nog maar drie à zes maanden oud, maar we zullen ze zeker enkele jaren aanhouden, omdat de ontwikkeling van het banksysteem in Mexico meerdere jaren in beslag zal nemen.”

Kunnen beleggers op lange termijn beleggen in de opkomende markten?

PICKARD. “We beleggen altijd met het oog op de lange termijn. Die benadering is arbeidsintensiever dan te mikken op kort gewin, want we moeten zekerheid hebben over de intenties van het management en over de relaties van bedrijven met andere groepen. We zijn ons ervan bewust dat corporate governance vaak nog een probleem is in de groeilanden. Daarom baseren we onze beleggings-beslissingen niet alleen op waarderingsratio’s.”

KARINE HUET