De gouden vluchthaven

De goudprijs noteert opnieuw boven 1700 dollar per ounce. Dat is vooral een gevolg van de nieuwe versoepeling van het monetair beleid in Europa en de Verenigde Staten. De positieve stemming op de goudmarkt zal wellicht nog enige tijd aanhouden.

Sommige economen geloven dat het slechts een kwestie van tijd is voordat de goudprijs door de grens van 2000 dollar per ounce breekt, anderen beweren dat het onmogelijk is de goudkoers te voorspellen. Tussen die twee extremen in vinden veel pragmatische beleggers dat een investering in het edelmetaal een veilige manier is om hun portefeuille te beschermen tegen de grillen van de beurs. Toch is goud niet altijd een zegen geweest voor beleggers. De jaren negentig waren zelfs ronduit teleurstellend. In die periode verkochten de centrale banken voortdurend goud en was er dus altijd een toevloed van het edelmetaal op de markt. Die tijd is voorbij: vandaag heerst er weer schaarste.

Risk off

Maar schaarste is niet voldoende om de goudprijs de hoogte in te jagen. Daarvoor is een combinatie van factoren nodig. Een daarvan is de inflatie. Als de prijzen stijgen, verliest geld zijn waarde. Een explosieve inflatiespiraal kan er zelfs toe leiden dat fiduciair geld zijn waarde helemaal verliest. Dat Duitsland een felle tegenstander van inflatie is, heeft alles te maken met de pijnlijke herinnering aan de periode na de Eerste Wereldoorlog, toen de Duitsers brood kochten met een kruiwagen vol marken. In het collectieve bewustzijn zal goud altijd meer waarde hebben dan een stukje papier. In tijden van inflatie nemen veel beleggers hun toevlucht tot goud, wat de prijs van het edelmetaal omhoogstuwt.

Ook het gedaalde vertrouwen in de financiële instellingen kan de goudprijs een duw in de rug geven. Dat was bijvoorbeeld het geval in 2008, toen Lehman Brothers van zijn sokkel viel en heel wat gerenommeerde banken in zijn val meesleurde. De aandeelhouders van Fortis en Dexia kunnen ervan meespreken. In die omstandigheden is het voor een belegger een geruststelling als hij een goudbaar in een kluis heeft. Voor veel beleggers die op de beurs- en op de obligatiemarkten geen risico’s meer willen lopen, is het edelmetaal een toevluchtsoord. In tijden dat de risicoappetijt laag is, stijgt de vraag naar goud.

Ten slotte blijft ook de evolutie van de vraag en het aanbod een bepalende factor voor de goudprijs. Goudmijnen kunnen hun productie niet zomaar opvoeren als ze dat willen, en veel nieuwe vindplaatsen worden er niet ontdekt. De vraag van juweliers en de industrie is weliswaar gedaald door de crisis, maar die van de centrale banken blijft almaar toenemen. De centrale banken in de opkomende landen beleggen vooral in goud, dat ze beschouwen als een veilig alternatief voor de euro en de dollar.

2000 dollar

De recente koersstijging van de goudprijs tot meer dan 1700 dollar was vooral een gevolg van de nieuwe versoepeling van het monetair beleid in Europa, de Verenigde Staten en Japan. De Europese Centrale Bank (ECB), de Amerikaanse Federal Reserve (Fed) en de Japanse Centrale Bank (BoJ) hebben aangekondigd dat ze middelen zullen uittrekken en de geldpers zullen aanzetten om hun economieën te ondersteunen. Die toevloed van liquiditeiten in de economie kan de wereldwijde economische groei nieuw leven inblazen, maar het inflatierisico is niet te verwaarlozen. Dat vooruitzicht heeft de interesse van de markt in goud doen opleven. De positieve stemming op de goudmarkt zal wellicht nog enige tijd aanhouden. Heel wat centrale banken van opkomende landen hebben het voorbeeld van de ECB, de Fed en de BoJ nog niet gevolgd, maar dat zal wellicht niet lang meer uitblijven.

Na een fase van consolidatie – die zeer gezond is na de recente stijging – kan de goudprijs opnieuw klimmen richting 1900 dollar. De grens van 2000 dollar is dan binnen bereik, maar het wordt niet zo eenvoudig daarover te gaan.

KARINE HUET

In het collectieve bewustzijn zal goud altijd meer waarde hebben dan een stuk papier.