De Gouden Klokke

Verrassende kwaliteit aan de voet van de elektriciteitscentrale van Waarmaarde.

De wonderen zijn de wereld nog niet uit: dat konden wij vaststellen tijdens een uitstap naar Waarmaarde in de Vlaamse Ardennen.

Wij waren getipt dat er daar iets bijzonders bloeit. De Gouden Klokke ligt buiten de dorpskern, in het groen maar ook aan de voet van een elektriciteitscentrale: als je op zo’n plek klanten weet aan te trekken, kan het niet anders of de keuken is de moeite waard. Het restaurant heeft zijn onderkomen in een kraakwitte nieuwbouwhoeve.

Wij werden vriendelijk en kordaat onthaald door een jongeman. De decoratie van de ruime eetzaal is landelijk door het veelvuldige gebruik van eik. Op de rustieke vloertegels liggen tapijten en de tafels zijn bedekt met blauwe stoffen. Voedingspsychologen raden af om blauw te gebruiken als achtergrond bij het eten, omdat die kleur in de natuur een alarmfunctie heeft. Wij negeerden evenwel het alarm. En ook de dreigende contouren van de elektriciteitscentrale, die via de vensters zichtbaar is en de omgeving domineert, konden ons niet uit evenwicht brengen. Terloops vroegen wij de maître wat er eerst op deze plek stond: restaurant of centrale? “De centrale, want die gebruiken wij als wegwijzer,” was zijn antwoord.

Wij aten à la carte en het begon goed met een hapje van asperge, zalm en mierikswortelsaus, samengesteld uit ingrediënten van onberispelijke kwaliteit. Wij lieten de ‘sommelier’ kiezen en van onder de kurk kwam een Cadet de Larmande, Saint-Emilion, grand cru 1996 (1850 frank), als tweede wijn van Château Larmande. Deze verleider was prachtig op dronk en de zwoele weelde aan gekonfijt fruit, laurier en zoethout in geur en smaak vertelden dat wij hier met een gerijpte merlot te doen hadden.

Voorgerechten waren: stoofpotje van asperges en morieljes in helder gevogeltenat (790 frank) en gemarineerde sint-jakobsschelpen met een vinaigrette van preisnippers en toast met truffelpuree (790 frank). Als hoofdgerechten verschenen er: in geklaarde boter gebakken jonge duif met ganzenlever, beukenzwammetjes en primeurgroenten (990 frank) en ‘suprême’ van parelhoen in roomsaus met gestoofde lentegroenten, beukenzwammen en dragon (880 frank).

De vier bereidingen waren evenwichtig en vielen in de smaak. Om af te sluiten was er roomijs met aardbeien en een smakelijke, frisse saus van geklopte room, limoensap en een vleugje Filliers-jenever (350 frank): opnieuw was de dosering perfect.

Bij het buitengaan troffen wij eigenaar Guido Neirijnck. Deze kok heeft de juiste hand om traditionele gerechten op verantwoorde wijze te herzien. Hier komen wij terug.

Pieter van Doveren