DE GOUDEN BEER VOOR TECHNOLOGIE

Vandaag 5 februari opent de 65ste editie van de Internationale Filmfestspiele Berlin, beter bekend als de Berlinale. Er zijn 2500 vertoningen van ongeveer 1500 films.

Technologie

De Berlinale is evenzeer een showcase voor technologie als voor films. Barco levert zes DP4K-projectoren voor de drie grote gelegenheidsbioscopen van de Filmfestspiele: het Berlinale Palast, het Friedrichstadt-Palast en het Haus der Berliner Festspiele. “De meeste cinemazalen in Berlijn werken sowieso met Barco-materiaal. Het komt erop neer dat alle digitale projectie in Berlijn met Barco-projectoren gebeurt”, zegt Inge Govaerts, corporate pr-manager van Barco.

Digital Cinema Package

De openingsfilm is Nobody Wants the Night met Juliette Binoche. Sponsor Dolby installeerde speciaal voor de gelegenheid honderd luidsprekers in het musicaltheater Berlinale Palast om zijn ruimtelijke Dolby Atmos-geluidssysteem te demonstreren. Barco kan zijn Auro 3D enkel showen in een zaal van CineStar Original. Het digitale equivalent van de 35 mm-filmrol is de DCP, voor Digital Cinema Package. Een DCP weegt tussen 150 en 300 gigabyte en circuleert gewoonlijk op een harde schijf. Meer en meer ook echter via optische vezel, toont Olaf Stehr, de projectmanager Berlinale van Colt Technology Services. Colt heeft 1500 kilometer glasvezelkabel in de Duitse hoofdstad, waarover tijdens het festival 500 terabyte aan data gaan.

Datacenter

Via een internetlink van 10 gigabit per seconde kan het Berlinale Film Office filmbestanden in allerlei formaten van bij de postproductiehuizen naar het datacenter van Colt downloaden. In dat datacenter zetten drie Rohde & Schwarz Clipster-systemen de bestanden om in DCP’s. “Tot twee jaar geleden deden we dat bij ons in het Film Office”, zegt Ove Sander, technisch directeur Digital Cinema van de Berlinale. “Het was niet meer te harden. Het werd er te warm.” Het kantoor aan de Voxstrasse blijft ook zonder de Clipsters en hun 800 terabyte opslag niet koel. Dertig medewerkers, veelal freelancers, checken er op een wolk apparatuur de DCP’s en geven opdrachten aan het datacenter. Een bordje op de muur waarschuwt: “Vertrouw nooit het label”.

Encryptie

De nachtmerrie met de DCP’s is het sleutelbeheer. De films zijn geëncrypteerd met een sleutel die geldig is voor een specifieke film gedurende een bepaalde tijd, op een bepaalde server of projector in een bepaalde cinema. De sleutels zelf zijn geëncrypteerde bestanden. Toen het festival twee jaar geleden omzeggens volledig digitaal ging, circuleerden er 100.000 sleutels. “We wilden van zaal kunnen veranderen als een projector het opgaf”, lacht Sander. Sindsdien is software ontwikkeld om de sleutels te beheren.

Fiber

De grootste zestien theaters van de Berlinale en hun 51 schermen zijn met verbindingen van typisch 10 gigabit per seconde aangesloten op het datacenter van Colt. Daarlangs kunnen de cinema’s de DCP’s dit jaar voor het eerst direct naar de servers in de projectoren downloaden. De fiber loopt fysiek van in de cinema tot in de racks van het datacenter van Colt, dat in een voormalige sigarettenfabriek huist. Het zijn verbindingen van punt tot punt. Er komt geen router bij te pas, wat hacking danig bemoeilijkt. In Kino Arsenal mist de operator achter de Barco DP2K-19B het vakwerk met de filmrollen. “Het kon één tot anderhalf uur duren om een 35 mm-film klaar te zetten. Nu klik je en de film start in 5 seconden”, zucht hij.

BRUNO LEIJNSE