De goede oude tijd

In Café de la Gare is de klok stil blijven staan : men brengt er een smakelijke ode aan de goede keuken van vroeger.

In mei 1992 zwaaide Trends al eens het wierookvat over de kwaliteiten van Café de la Gare in Sint-Lambrechts-Woluwe, onder de veelzeggende titel “Het wonder van Woluwe”. We zijn nu ruim vijf jaar verder en dit “instituut” kwam in andere handen : een reden om er opnieuw een bezoek te brengen.

Het restaurant ligt in een vooroorlogse volkse wijk ; op het eind van de straat kabbelt het riviertje de Woluwe. Aan de overkant staat het huis van de stationschef, als een stille getuige van de tijd toen de trein Leuven-Tervuren hier voor de deur stopte.

Café de la Gare was een reizigerscafé. Sylvain Hage maakte er een volkse bistro van, die met zijn gedegen Belgische burgerkost voor lage prijzen in de smaak viel bij kantoorbedienden, kaartspelende gepensioneerden, studenten en avonturiers. Wijd en zijd werd Café de la Gare een begrip.

Inmiddels is Sylvain van het toneel verdwenen : de zaak werd overgenomen door het duo Pierre Bruylandt en Golam Kabir Chowdhury. Pierre is een “zinneke” (tweetalige Brusselaar), die 20 jaar schreef voor het reclameblad Vlan en later ook voor Brussels Today. Golam, door vaste klanten Chandan genoemd, is de Bengaalse chef-kok. Hij zette zijn eerste stappen in de keuken van het vermaarde Brusselse restaurant La Porte des Indes en kwam in ’91 naar Café de la Gare, toen nog onder Sylvain Hage.

Wij bezochten het eethuis op een avond in de week en kwamen terecht in een gevarieerd publiek ; we werden in het Frans ontvangen door Monika. Als de stemming er goed in zit, geeft zij vanachter de toog wel eens een deuntje van Edith Piaf ten beste.

Het wijnrode bistro-interieur en de spijskaart blijken vijf jaar later grotendeels onveranderd te zijn. Klassiekers van het huis zijn ook nu nog hoofdkaas van rund (250 fr.), mergpijpjes (250 fr.), rivierkreeftjes à la Bordelaise (590 fr.), américain (450 fr.), tripes (darmen) op de wijze van Caen (490 fr.) en rundsbrochette met vier sausjes (590 fr.).

Wij proefden garnaalsalade met hardgekookt ei en mayonaise (390 fr.) en een salade van gebakken spekblokjes met roomsaus, geserveerd in een royale hoeveelheid (290 fr.). Als hoofdgerecht verscheen een flinke malse ossehaas van de grill, opgediend met nogal hard gebakken frieten en vier sausen (690 fr.) ; ons gezelschap koos scampi op spies met tartaarsaus (450 fr.). In het glas kwam de Cuvée Spéciale Café de la Gare, een innemende rode wijn uit Saint-Émilion voor de zachte prijs van 550 frank. De aangenaam-ouderwetse maaltijd werd gepast afgerond met een correcte dame blanche (190 fr.) en een Irish Coffee (300 fr.).

PIETER VAN DOVEREN

Pierre Bruylandt en Golam Kabir Chowdhury.