De dauphin van John Cordier

“Een verkoopmachine. Iemand die ‘s morgens opstaat met één doel: ‘s avonds die bestelbon op de tafel vinden. In die zin is hij het evenbeeld van wijlen John Cordier,” zegt voormalig Telindus-directeur Leo Wezenbeek over gedelegeerd bestuurder Jan De Schepper (45) van Telindus NV.

De belangrijkste operationele manager van Telindus na topman Eric Van Zele zat afgelopen maandag met de hand aan de mobilofoon te wachten op nieuws uit Brussel. De Schepper is de spelverdeler van Telindus in de competitie om het nieuwe outsourcingcontract van de informatica van de Vlaamse administratie – een contract waarvoor EDS en Telindus team vormen tegen het duo IBM-Siemens Business Systems en tegen de combinatie Cap Gemini Ernst & Young, Unisys en Ardatis. De beloning is een omzet van naar schatting 100 miljoen euro per jaar, waarvan Telindus het security- en het netwerkgedeelte zou gaan uitvoeren. Maandag formuleerde de begeleidende Stuurgroep van de Vlaamse administratie een advies over de aanbieders waarmee tot de finish zou worden onderhandeld – zonder dat advies publiek te maken. De spanning bleef dus en de ‘groene’ crisis in de Vlaamse regering deed er nog een schepje bovenop. Naar verluidt liggen de offertes van de drie consortia qua prijs nauwelijks vier procent uit elkaar.

In april nog greep Telindus naast het contract van de NMBS om een particulier mobilofoonnetwerk aan te leggen – een contract dat voor de Vlaamse mininational uit Haasrode 10 tot 15 miljoen euro omzet had kunnen betekenen (de buit ging naar het met afdankingen bedreigde Siemens Atea).

Jan De Schepper – de enige zoon uit een bescheiden gezin met vier kinderen, zijn vader was elektricien bij LeSoir, zijn moeder huisvrouw – werd in 1983 field manager bij Telindus, een jaar nadat John Cordier zijn bedrijf met de hulp van de ASLK uit het Franse Merlin-Gerin had losgekocht. Hij was er terechtgekomen na een toevallige ontmoeting met John Cordier – waar anders? – op KV Mechelen. De Schepper, toen assistent aan de universiteit van Leuven en kersvers doctor in de wetenschappen, speelde ooit nog in derde nationale en fungeerde als jeugdtrainer bij KV Mechelen, dat in 1983 onder preses Cordier, trainer Leo Canjels en manager Fons Bastijns naar eerste klasse promoveerde, het begin van de bekende, grandioze periode. Het was een goede basis voor een duurzame relatie met John Cordier.

Telindus zelf was in volle expansie. De eerste plannen om zelf modems te gaan fabriceren in een nieuwe fabriek in Haasrode lagen op tafel. Jan De Schepper schoof al snel door naar de post van branch manager in Antwerpen, werd daarna Belgisch verkoopdirecteur, executive sales director sales & marketing, vice-president en in 2000 tenslotte gedelegeerd bestuurder van Telindus Belgium en corporate vice-president.

“Toen John Cordier dat jaar de actieve leiding wou overlaten, vonden ze Jan De Schepper nog wat jong. Het bedrijf was op zoek naar een executive die meer maturiteit uitstraalde ( nvdr – dat werd dus Eric Van Zele). Maar zijn kans komt nog,” zegt een insider.

Blijft dat Jan De Schepper al sinds eind 1991 – toen Telindus een diepe crisis doormaakte – in de schaduw van de internationale organisatie de sterkhouder is van Telindus België – met nu circa 140 miljoen euro omzet en 550 werknemers het meest performante en stressbestendige deel van de groep. “John Cordier had ongelooflijk veel respect voor de praktische aanpak van De Schepper,” zegt Leo Wezenbeek. De Schepper kreeg trouwens ook een tijdlang de zorg om Carmen Cordier, de dochter van John en nu de vertegenwoordiger van de familie in het bedrijf, op te leiden. “No contacts, no contracts,” onthield ze van hem.

“Een zeer integere, keiharde werker, die het hele bedrijf op sleeptouw kan nemen. Hij praat op je in, hij kan zijn enthousiasme overbrengen,” vertelt een medewerker. “Inspireren om te doen transpireren,” noemt Jan De Schepper dat. Zelf stelt hij graag de Europese cupzege van KV Mechelen op Ajax in 1988 als voorbeeld om te tonen hoe een theoretisch zwakker team de voetbalgoden kan verslaan. Een evenwichtige ploeg uitbouwen, inspirators naast afwerkers, ondernemers naast managers, dat is zijn grootste zorg, stelt hij. Met de wetenschap dat je in de meedogenloze concurrentie elke bit intelligentie nodig hebt. En dan heeft hij het niet alleen over IQ. De nood aan emotionele en spirituele intelligentie in een bedrijf is zijn stokpaardje. “Ik ben ervan overtuigd dat 40 % van de intelligentie in een bedrijf ongebruikt blijft,” zegt hij, vooral doelend op sociale en emotionele vaardigheden, op levenshouding en levensvisie. De ontwikkeling van een veelzijdig soort leiderschap is een van zijn programmapunten voor het Telindus High-Tech Institute, het interne opleidingsprogramma van Telindus. “Harvard ( nvdr – waar De Schepper in 1997 StrategicMarketingManagement studeerde) heeft me vooral geleerd dat in volatiele markten “imagination” (verbeelding, intuïtie) belangrijker wordt dan pure intelligentie,” klinkt het.

Jan De Schepper, die in Steenokkerzeel woont en drie kinderen heeft, blijft voeling houden met de sport. Hij is verantwoordelijk voor de jeugdwerking van FC Diegem, de derde klasser waar hij vroeger zelf speelde en nu zijn twee zoons voetballen.

Zijn netwerk is niet zo verreikend als dat van John Cordier, maar hij is wel bestuurder bij Seagha (het datanetwerk van de Antwerpse reders), bij het overlegplatform Antwerp Digital Mainport en lid van de raad van Agoria IT ( Bita).

Zwakheden? “Hij staat erom bekend dat hij nogal eens verloren durft te rijden,” lacht een medewerker. “Maar tegenwoordig heeft hij een navigatiesysteem.”

Bruno Leijnse