De couponnetjestrein naar Vaticaanstad

L a preuve de la marche, c’est marcher,” zegt Paul Hatry (MR), voormalig minister van Financiën, in deze Trends (zie blz. 80). Op 1 juli gaat de Europese spaarrichtlijn eindelijk van kracht.

Hoewel de maatregel met haken en ogen aan elkaar hangt, heeft het azuurblauwe logo met de twaalf gouden sterren een financiële vloedgolf veroorzaakt. Uit schrik voor de nakende uitwisseling van fiscale gegevens tussen de lidstaten, repatrieerden de Belgen het laatste kwartaal van 2004 niet minder dan 9,8 miljard euro, zo blijkt uit cijfers van de Nationale Bank. Slechts de helft van dit kapitaal passeerde via de eenmalige bevrijdende aangifte. In de eerste drie maanden van dit jaar steeg het totale saldo op de Belgische zichtrekeningen zelfs met 15,8 miljard euro. Deze massale terugkeer redde de Belgische economie van een recessie. Het afgelopen jaar stegen de fiscale inkomsten met 6,8 % tot 131,2 miljard euro, of 3,6 miljard euro meer dan begroot.

Veel beleggers parkeerden hun zwarte kas uit het buitenland tijdelijk in een Belgische kluis en laten het geld druppelsgewijs bovenkomen, zodat de fiscus geen onraad ruikt. Ze maken gebruik van de legale ontsnappingsroutes op de Europese spaarrichtlijn: aandelen, levensverzekeringen, beveks, trusts en andere achterpoortjes. Toch moeten die belastingplichtigen met duistere kapitalen zich geen illusies maken. Ooit bereiken al hun producten de vervaldag en worden de uitgekeerde sommen op een bankrekening geplaatst. Daardoor zal de Belgische fiscus toch nog op de hoogte worden gebracht. Ofwel wisselt de buitenlandse overheid die gegevens uit, ofwel maakt de Belgische bankier een melding bij de Cel voor Financiële Informatieverwerking (CFI).

Er zal voor de fiscale zondaars echter niet veel anders opzitten dan te opteren voor een spontane regularisatie bij de fiscus. Maar dan zullen ze nog vlug moeten zijn. SP.A-fractieleider Dirk Van der Maelen wil deze piste definitief sluiten door gevangenisstraffen tot één jaar in te voeren voor het opzettelijk niet aangeven van bepaalde inkomsten.

Voor Belgische belastingplichtigen met wit geld ligt de oplossing voor de hand. Als zij voortaan hun interesten gewoon in eigen land innen, vallen ze onder de toepassing van de roerende voorheffing. En die bronheffing is bevrijdend. De inkomsten hoeven dus niet in de aangifte vermeld te worden. Het voordeel van de Belgische route wordt pas goed voelbaar als de Europese bronheffing oploopt tot 20 % in 2008 en 35 % in 2011.

Ten slotte blijft er voor de harde ondernemers onder ons, die geen eurocent belasting op hun spaarcenten willen betalen, nog een ultiem alternatief: verhuizen naar exotische oorden. Geen enkele overheid kan u verbieden om in de Bahama’s, Hongkong of een ander belastingparadijs te gaan wonen. Dan vallen noch uw inkomsten, noch de interesten onder de Europese richtlijn. Maar dan mag u geen last van heimwee hebben. Een vroom en dichtbij alternatief vormt Vaticaanstad. Maar daar raken alleen maar een handvol religieuzen binnen.

Eric Pompen