De comeback van Hendrik Seghers

Willy Van Damme medewerker Trends

medewerker Trends 28-10-2004, 00:00 Bijgewerkt op: 20-07-2022, 07:48

Twee keer al bouwde Hendrik Seghers een bedrijven-imperium op, twee keer al gingen de ambitieuze groepen met veel gedruis ten onder.. De 74-jarige comeback-kid wil nu een derde rijk opbouwen. Ondertussen zoeken zijn vorige bedrijven hun eigen weg.

Het lijkt alsof Hendrik Seghers met elk huwelijk ook een nieuw onder nemersleven begint. In 1955 trouwde hij met de Leuvense Jacqueline Quermia. In de volgende decennia maakte hij furore in onder meer de bouw, de veevoeders en een Spaans vastgoedproject. Het liep slecht af. Uit die as herrees hij met een nog grotere, spectaculaire indu-striële droom. Hij was ondertussen getrouwd met Monique De Bonnaire, maakte een zijstapje in de softwarewereld en deed een gooi naar een wereldrijk in milieutechnologie. Ook dat imperium liep in september 2002 op de klippen. Voor een 72-jarige leek het dan wel genoeg geweest, maar Hendrik Seghers trouwde met de jonge Mabel Leung uit Happy Valley in Hongkong, werd opnieuw vader én krabbelt ook als entrepreneur ondertussen opnieuw overeind. De controverse over zijn vroegere bedrijven lijkt hem niet te deren.

Of toch? Worden de nieuwe ondernemersdromen van de 74-jarige Seghers gefnuikt door het gerecht? Het Mechelse parket is een onderzoek gestart naar het reilen en zeilen van zijn Seghers Better Technology Group ( SBTG), die in 2002 ten onder ging. Het onderzoek zou zich toespitsen op misbruik van vennootschapsgoederen. Ondertussen zoeken sommige van zijn voormalige bedrijven hun eigen weg.

Varkens: Seghersgenetics

Al tijdens zijn eerste ondernemersavonturen – het lange hoofdstuk tussen de jaren vijftig en tachtig – pionierde landbouw- ingenieur Hendrik Seghers met de selectie van varkensrassen in België. Misschien moeten we de oorsprong van die interesse zoeken in zijn afkomst. Seghers stamt van molenaars en veevoederproducenten in het Oost-Vlaamse Buggenhout en het aangrenzende Scheldedorp Baasrode. Het bedrijf heette Seghers Hybrid, werd later omgedoopt tot Seghersgenetics en overleefde ook het tweede hoofdstuk van Seghers’ ondernemersleven. Na het tumultueuze einde van dat tweede deel, in 2002, werden deze activiteiten overgenomen door een groep waarin we het Britse Rattlerow Farms, de Spaanse veevoederproducent en varkenskweker Piensos Costa, kaderleden van het bedrijf en het Nederlandse Bucolica terugvinden. Die laatste vennootschap bestaat onder meer uit Filip Ackerman en Jacqueline Quermia, Seghers’ eerste echtgenote. Hun zoon Pieter Antoon bleef bestuurder bij wat nu Rattlerow Seghers heet.

In 2003 boekte het bedrijf een verlies van 528.000 euro. “Met wat geluk halen we in 2004 het break-evenpunt,” hoopt directeur Geert Spincemaille. “Toen we herbegonnen, dook de varkensmarkt net in een diepe crisis.” Het bedrijf, dat in 2003 een omzet van 4,725 miljoen euro haalde, wil zich vooral concentreren op Europa, zonder China te verwaarlozen.

De omvangrijke Amerikaanse activiteiten van Seghersgenetics bleven buiten het faillissement en worden nu voortgezet onder de naam Newsham Genetics LC, waarvan Bucolica 70 % van de aandelen bezit. De rest is in handen van Mitchell Swine, het bedrijf van de familie Mitchell, de Amerikaanse partner. Belangrijk is dat Newsham Genetics voor 40 % participeert in Gentec, het nu in Lebbeke gevestigde labo onder leiding van Nadine Buys. Gentec verricht genetisch onderzoek voor zowel Newsham Genetics als Rattlerow Se-ghers. In de VS behoort Newsham in zijn sector tot de topdrie. In 2003 boekte het 16,11 miljoen euro omzet en – volgens het bedrijf – een bescheiden winst.

Veevoeder: Vitamex

Veevoeder is de andere rode draad doorheen de Seghers-saga. De huidige erfenis daarvan vinden we bij Vitamex in Drongen, een producent van voedingssupplementen voor de veevoedersector. Na een omzet van 46,25 miljoen euro en een nettoverlies van 1,37 miljoen euro in 2003, zit er dit jaar winst in. Gedelegeerd bestuurder Patrick Keereman: “Het voorbije jaar was wereldwijd moeilijk voor de veevoedersector. Nu gaat het beter én we hebben groeimarkten als China, waar we al een kwart van onze omzet halen.”

Software: Bizibit

Er was een tijd dat elke zichzelf respecterende bedrijvengroep ook een softwaredochter koesterde. Voor Seghers moeten we daarvoor naar zijn tweede periode. In Malderen, het Vlaams-Brabantse dorp waar Hendrik Seghers al jarenlang vertoeft in een eigengereid gerenoveerd negentiende-eeuws kasteel, staat ook de wieg van softwarehuis Bizibit. Seghers’ troef daar is Michel Gilis, die mag prat gaan op een prima reputatie als softwaredeskundige. Met steun van Hendrik Seghers en de handelsrechtbank kocht de Nederlander Peter Schaminée het handelsfonds van het oude Bizibit, dat herboren werd als Bizibit Software. Dat verstandshuwelijk kreeg evenwel al snel af te rekenen met twisten over het aandeelhouderschap. Afgesproken was dat Hendrik Seghers bij het nieuwe Bizibit Software discreet op de achtergrond zou blijven. De aandelen zouden in drie schijven tot een hoogte van 80 % verkocht worden aan de Nederlandse Nigel A. Anderson Holding, de eigenaar van het Nederlandse softwarehuis Axias (de vroegere werkgever van Schaminée). In de nieuwe structuur zou Hendrik Seghers 10 % behouden.

Op 7 mei 2004 verkocht Schaminée na een eerste 20 %, een tweede pakket van 40 % van Bizibit Software aan de Nederlandse groep. Kort daarop werd Michel Gilis, vertegenwoordiger van Seghers in de raad van bestuur, ontslagen. Peter Schaminée: “De man had zonder toelating substantiële bedragen overgeschreven richting Seghers. Wij overwegen nog een strafklacht.” Een insider heeft het over zowat 50.000 euro.

Michel Gilis ontkent dat hij een fout maakte: “Als ze me kunnen tonen dat die overschrijvingen onrechtmatig zijn, dan zal ik dat bedrag op eenvoudig verzoek onmiddellijk terugstorten.” De NV Groenhove (de eigenaar van het landgoed waarop Seghers woont) en Michel Gilis trokken zelf naar de rechter, omdat ze overdracht van de tweede schijf aandelen aan Nigel A. Anderson betwisten. De klacht werd verworpen, maar Seghers ging in beroep. Voor Bizibit, dat nu zowat 30 werknemers telt, wordt het tijd om zich te concentreren op de business. Peter Schaminée: “Wij hopen 2004 break-even af te sluiten.”

Software: Advalvas?

De naam Hendrik Seghers valt ondertussen ook in een ander softwareproject. Begin 2004 moest Advalvas de handdoek in de ring gooien. Er kwam een nieuwe gelijknamige vennootschap, met Michel Gilis als oprichter en de crisismanager van de software- en dotcomgroep, Francis Van den Bosch, als medebestuurder. Volgens kwatongen treedt Gilis alleen op als stroman voor Seghers. Gilis ontkent: “Hij was alleen betrokken bij het opstarten en is geen aandeelhouder.” Het nieuwe Advalvas levert software voor het verwerken van inkomende elektronische facturen.

Generatoren: Euro Diesel

Bij Euro Diesel, fabrikant van generatoren die verzekeren dat bedrijven bij stroompanne geen ogenblik zonder elektriciteit vallen, heerst optimisme. De fabriek in het Luikse Grâce-Hollogne werd uit het faillissement gekocht voor ruim 6 miljoen euro door het buy-out fund van onder meer Francis Vanderhoydonck. Euro Diesel behoort tot de topdrie in zijn sector.

Landgoed: Groenhove

Het kasteel in Malderen is het trait-d’union van de verschillende episoden in de Seghers-story. Op het landgoed, dat behoort tot de NV Groenhove, rust een krediet met hypotheekname bij de Bank Degroof van ten minste 3,55 miljoen euro. Volgens insiders kwam er tussen de bank en Seghers een akkoord tot stand, dat hem toelaat het landgoed voorlopig verder te gebruiken. Bijna gelijktijdig met dit akkoord nam Hendrik Seghers eind 2003 ook ontslag als bestuurder bij Groenhove. Hij werd vervangen door zijn twee zonen, Jozef en Pieter Antoon.

Het landgoed is via Groenhove eigendom van de Nederlandse Stichting Administratiekantoor Verenigde Malderse Compagnie ( VMC), die het familiepatrimonium beheert. In deze stichting heeft Hendrik Seghers statutair de feitelijke zeggenschap. Hij is er samen met zijn ex-echtgenote Monique De Bonaire bestuurder.

Hendrik Seghers woont officieel niet meer op het kasteel, maar een steenworp verder. Mogelijke inbeslagnames wegens het niet betalen van bepaalde schulden door Hendrik Seghers kunnen dus niet meer op het landgoed gebeuren. Tot voor kort werd het landgoed gebruikt voor allerlei evenementen, georganiseerd door Seghers en zijn huidige echtgenote Mabel Leung.

Milieutechnologie: Seghers Better Technology

Uit Seghers Better Technology, de industriële parel uit het tweede hoofdstuk van de Seghers-saga, ontstond Seghers Keppel. In 2003 leed het bedrijf heropstartverliezen, maar ook vandaag nog vallen rode cijfers op. De vestiging in Zele leed volgens een verslag van de ondernemingsraad 520.000 euro verlies tijdens de eerste jaarhelft. Een insider schrijft dat grotendeels toe aan het bouwen van wervelbedinstallaties voor het vernietigen van toxisch medisch afval in Frankrijk, Spanje en Oostenrijk. Hij noemt ze een uitstekende investering, want de installaties kunnen als actieve showroom fungeren.

Ook de afdelingen Water en Slibverwerking hebben aanzienlijke verliezen geïncasseerd tijdens de eerste zes maanden van 2004. Alleen de divisie Solids+Air boert op dit ogenblik goed. Inmiddels sloot Seghers Keppel de afdeling in Ruisbroek (bij Puurs). Bij Seghers Keppel in Willebroek wou men officieel niet reageren. Men verwees naar het moederhuis Keppel in Singa-pore, zelf een onderdeel van de gigantische lokale staatsholding Temasek. Wel wou gedelegeerd bestuurder Vincent Wong kwijt dat men voor de divisie Waterzuivering dicht bij een groot contract staat in Singapore. We krijgen ook te horen dat de groep op het gebied van afvalverbranding marktleider is in China.

De terugkeer: SHAT

Zijn derde entrepreneursleven luidt de 74-jarige Seghers in met Seghers Hendrik Advanced Technology ( SHAT). Volgens een sectorwatcher werkt hij onder meer samen met het Chinese Shanghai Electric, met wie hij een akkoord over technologie-overdracht zou hebben. Hij heeft kantoren in Sjanghai en San Francisco, waar de ouders van Mabel Leung wonen. In China zou hij steunen op Wim Broeckaert, een oudgediende van SBT en Euro Diesel.

Over SHAT is nog weinig geweten. Voornaamste wapenfeit voorlopig lijkt het commercialiseren van een project op de milieutechnologiebeurs van Sjanghai, eind juni 2004. Dat gebeurde via Shanghai Electric Environmental System Engineering, een dochter van Shanghai Electric. Of toch niet? Hen-drik Seghers ontkent erbij betrokken te zijn. Vraag is dan hoe dat Chinese bedrijf op het idee kwam om het logo, de technologie, de foto’s en de naam van Hendrik Seghers te gebruiken. Volgens onze bronnen zou er sprake zijn van een akkoord over technologie-overdracht tussen Hendrik Seghers en Shanghai Electric, waarvoor het Chinese bedrijf via een letter of credit 800.000 euro betaald zou hebben. Ook met Von Roll, een grote concurrent voor Solids+Air van Seghers Keppel, zouden er contacten zijn. Bij Seghers Keppel, dat ook op de beurs stond, kon men er niet mee lachen. Hendrik Seghers kreeg al onmiddellijk een klacht wegens het misbruiken van technologie. Waarop Hendrik Seghers de groep Seghers Keppel zelf voor de rechtbank sleurde wegens het onrechtmatig gebruiken van zijn naam. De oude krijger is nog niet moe.

07 – 06 – 1930

geboorte Hendrik Seghers.

05 – 09 – 1969

oprichting Seghers Construct (onder de naam Dinaco).

23 – 07 – 1969

Club de Vacaciones Seghers koopt RAF-hotel in het Spaanse Estepona.

16 – 10 – 1981

dading tussen investeerders in Estepona en Hendrik Seghers.

30 – 03 – 1984

faillissement Particint (beroep van Hendrik Seghers).

18 – 01 – 1985

faillissement van Seghers Beton.