De bruidsschat van Canal+

Niet Callahan, Electrabel of de GIMV zijn de grootste winnaars bij de Telenet-deal, maar wel Canal+.

Tegen 11 juni moeten de gemengde intercommunales de inbreng van hun kabelnetten in het nieuwe Telenet hebben goedgekeurd. Op dat moment begint de Mechelse telecomoperator met zijn ambitieuze plan om een digitaal platform voor de Vlaamse kabeltelevisie te realiseren.

Wie daar handenwrijvend naar uitkijkt, is de baas van betaalzender Canal+ Vlaanderen, Patrick Tillieux. Zijn firma sloot drie jaar geleden contracten af met Electrabel en de gemengde intercommunales om als enige – exclusief – digitale televisie op hun kabelnetwerken te ontwikkelen. Er zitten weinig losse eindjes aan de contracten, die in principe nog zeven jaar lopen. De vergoeding, bijvoorbeeld, ligt vast.

“Het is een duidelijke formule, gebaseerd op een minimum, plus een verdeling van de inkomsten boven een zeker niveau,” zegt Tillieux, die geen details wil geven. Dat die vergoeding voor Telenet de investering van ruim 25 miljard frank in een digitaal platform niet rechtvaardigt, staat buiten kijf.

Kans op ommekeer

Toch ligt operationeel directeur Etienne Blomme van Telenet niet wakker van het overgeërfde akkoord met Canal+. “Uiteraard zullen we die contracten honoreren,” stelt hij. “Maar als het tot gesprekken komt, zullen we zeggen: leg dat contract nu eens opzij en vertrek eens van een wit bord.” En er is een mooie kans dat precies dat zal gebeuren.

CanalDigitaal, het digitale aanbod van Canal+, is namelijk na iets meer dan drie jaar geen succes, vinden nogal wat partijen. Directeur-generaal Patrick Tillieux noemt een abonneebestand van “net boven de 40.000”. De informatiebundel die vanuit Electrabel en de gemengde intercommunales ten behoeve van de gemeentes is opgesteld, houdt het bij 34.000. Zelfs Patrick Tillieux geeft toe dat 40.000 digitale abonnees op een potentieel van ongeveer 1,5 miljoen mager is. “Ik had er ook liever 400.000 gehad. Maar vandaag bestaan er geen vierhonderdduizend geïnteresseerden in digitale televisie in Vlaanderen. Daar ben ik heel duidelijk in. Over twee jaar misschien wel, of over vijf jaar. Maar aan die weg moet nog lang gebouwd worden.”

De reden, volgens Patrick Tillieux, is eenvoudigweg dat CanalDigitaal een abonneedienst is waarvoor betaald moet worden. “Voor die abonnees hebben we moeten vechten om hen te verleiden. En eens we hen binnen hadden, moesten we hard werken om ze binnen te houden. Dat is een knowhow die de kabelmaatschappij vandaag niet heeft.”

Het is een argument dat hout snijdt, maar met splinters. Want Canal+ als geheel heeft een marktaandeel van 7,5% in Vlaanderen. Het digitale aanbod haalt minder dan 2,7%. En Etienne Blomme is niet traag om op te merken dat “het merkwaardig is dat Canal+ er niet in is geslaagd zijn analoge klanten te migreren naar zijn digitaal platform.”

Secretaris Eddy Beijltjes van Interkabel CV, het onderhandelingsplatform van de zuivere intercommunales, valt hem bij. “De cijfers van CanalDigitaal zijn zeer laag. Die dienst wordt om de één of andere reden niet geaccepteerd door de Vlaming. Dat ligt niet aan de kwaliteit van de programmatie. Waaraan dan wel, daar is Canal+ zelf ook nog niet uit,” zegt hij.

Canal+ mag met zijn tienjarencontract dan al een grote stok hebben, Etienne Blomme lokt met een grote wortel: “We kunnen onze krachten verenigen en een win-winsituatie creëren: wij maken ons digitaal platform en zij doen hun ding met hun content. Canal+ heeft mooie inhoud en interessante sportrechten. Alleen al hun rechten op de films van een aantal majors in Hollywood maken hen incontournable. En we moeten durven toegeven dat Telenet noch de kabelmaatschappijen ervaring hebben met de exploitatie van betaaltelevisie.”

Wie de decoder heeft, heeft de klant

Dat laat ruimte voor deals zoals tussen kabelaar NTL en contentleverancier BskyB in Groot-Brittannië, waarbij NTL zijn brutomarge op de producten van BskyB tot ongeveer 30% heeft kunnen verdubbelen (schat Merrill Lynch), maar wel op voorwaarde dat bepaalde minimumomzetten worden gehaald.

Verder dan een conceptueel kader is Telenet nog niet. Er is bijvoorbeeld het detail dat de zuivere intercommunales, die zowat één derde van de 2,2 miljoen Vlaamse kabelabonnees bedienen, drie jaar geleden géén akkoord bereikten met Canal+ over de ontwikkeling van digitale televisie. Zij geven vandaag alleen de beperkte analoge programmatie van Canal+ door, niet de digitale.

En al laat Patrick Tillieux uitschijnen dat hij al herhaaldelijk met hen is gaan praten, dichter lijken de standpunten niet te zijn gekomen. Volgens een bron bij de zuivere intercommunales, stelt Canal+ hen voor om van hen naakte capaciteit op hun kabel te huren, de kabel te digitaliseren en dan zijn eigen digitale platform en contentpakketten op de kabel uit te brengen. Dat valt niet in goede aarde. “Wie de digitale content van Canal+ wil, zou dan een decoder van Canal+ moeten kopen of huren. Als er dan iemand anders digitale pakketten zou uitbrengen – bijvoorbeeld Telenet – dan zou dat met een andere doos gebeuren. Wie ook die programma’s wil, zou een tweede decoder moeten kopen of huren,” klinkt het in die kringen.

Een gemeenschappelijk platform zou eenvoudiger zijn voor de gebruiker, maar vooral Telenet en de kabelmaatschappijen veel meer greep geven op het gebeuren. “De keuze van het technologieplatform is absoluut niet het punt waarop de onderhandelingen vastzitten,” zegt Eddy Beijltjes. Hij vergelijkt de kabelmaatschappijen met een krantenboer die net zijn winkel heeft ingericht. “Daar komt dan toch ook niet iemand anders achter de kassa zitten? Wij willen niet zomaar uitbaters zijn van techniek. Wij willen mee de vinger aan de pols in de commercie,” zegt Beijltjes.

Volgens plan heeft Telenet vanaf 11 juni één jaar om de digitalisering van zijn kabel technisch voor te bereiden. Maar Etienne Blomme denkt dat de keuze van het digitale platform al heel snel zal worden gemaakt. “Begin juli, misschien,” zegt hij.

Bruno Leijnse