Dankbare ruzies

Onenigheid in de groep rond Maurits De Prins brengt steeds meer stukjes van de waarheid naar boven. Zo blijkt dat de 1,35 miljard frank van KS niet gebruikt werd voor een kapitaalverhoging bij Superclub maar rechtstreeks naar Maurits De Prins ging.

De arrestatie van Maurits De Prins, Jozef Delcroix en Guido Van Belle heeft de cohesie in de groep-De Prins, die al klein was, nog kleiner gemaakt. Filmhandelaar Van Belle bijvoorbeeld wijt zijn arrestatie aan zijn vroegere vriend en partner Marc De Schutter. Jan Maes, het financiële brein achter De Prins, en Leo Delcroix, het politieke lid van de groep, maken openlijk ruzie op de televisie. Door die ruzies stellen sommigen zich nu tegenover het gerecht zo coöperatief mogelijk op. Misschien ook om zichzelf te redden.

De kans op verdere onthullingen is dan ook groot, zeker nu de eigenlijke processen dichterbij komen. Hoewel het verhaal van de 300 miljoen frank KS-geld dat bij de Luxemburgse nepvennootschap van Jozef Delcroix, Europe Finance & Participations (EFP), zou toegekomen zijn, niet waar blijkt te zijn, blijft het gerecht verder speuren naar mogelijke corruptie. De wijze waarop de Kempense Steenkoolmijnen voor 1,35 miljard frank aandelen van De Prins overkocht, het plotse “geheugenverlies” van de KS-top en een serie getuigenissen blijven overeind. Zo is er het verhaal van toenmalig Vlaams minister van Economische Zaken Norbert De Batselier die verklaarde tijdens een voetbalwedstrijd met financiële voorstellen te zijn benaderd. Wat hij weigerde.

Of het gerecht harde bewijzen voor corruptie zal kunnen vinden, is echter ver van zeker. “Tot op heden zijn er nog maar zeer weinig politici of ambtenaren wegens corruptie veroordeeld. Met de strakke Belgische wetten is de bewijslevering zeer moeilijk. In Frankrijk gaat dat veel makkelijker,” klinkt het bij de Superclub-onderzoekers in Hasselt.

NIEUW SCENARIO.

Met de nieuwe onthullingen worden ook de ware bedoelingen van Maurits De Prins duidelijker. Het verhaal dat hij alles deed om Superclub te redden, valt langzaam aan diggelen. De KS-story toont een ander beeld.

In augustus ’89 kocht Superclub de Amerikaanse videoketens Video Town Entertainment Inc. en Mc Comp Video – Alfalfa Video Inc. Die overname werd breed uitgesmeerd in de pers, wat de aandelen aantrekkelijk moest maken. Belangrijk, want in september zou de illegale aandelencarrousel op gang getrokken worden : de waarde van de aandelen moest stijgen van 500 frank naar ongeveer 25.000 frank. Wat het bedrijf qua beurskapitalisatie bij de wereldtop zou brengen.

Dat plan dreigde echter in duigen te vallen wegens de te grote en niet meer te verbergen verliezen. De revisoren, het trio Jan Maes, De Prins en huisjurist Charles Cool moeten dat bij het bekijken van de halfjaarlijkse resultaten van ’89 opgemerkt hebben. Snel gingen ze op zoek naar iemand die wou inschrijven op een nieuwe kapitaalverhoging.

Nadat de Gimv had geweigerd, werd KS aangesproken. De deal was vrij snel beklonken. In plaats van in te schrijven op een kapitaalverhoging zodat het geld van KS naar Superclub ging, dook er echter plots een ander scenario op. Maurits De Prins verkocht eigen aandelen aan KS, zodat hij de 1,35 miljard frank in eigen zak stak. De Prins onthield zijn bedrijf dus 1,35 miljard frank aan broodnodig kapitaal. Wat het ultieme bewijs lijkt te zijn dat De Prins helemaal niet geïnteresseerd was in de redding van zijn videobedrijf. “De meeste aandeelhouders van Superclub waren minder geïnteresseerd in het bedrijf zelf dan in het verkopen van hun aandelen,” bevestigt Urbain Devoldere, de gewezen topman van Philips-België, toen bestuurder bij Superclub en baas van het VBO.

Dit nieuwe scenario moet echter als een bom ingeslagen zijn in de groep-De Prins. Nu de verwachte kapitaalverhoging er niet kwam, viel ook het plan in duigen om via systemen van interne facturering de winst van de groep op te drijven en zo de waarde van de aandelen verder de hoogte in te drijven. Dat er over dit nieuwe scenario interne ruzies waren, laat zich raden. Het verklaart de sarcastische opmerkingen van Cool en Maes aan het Hasseltse parket over de deal tussen De Prins en KS.

Dit nieuwe scenario noopte hen ook tot nooit geziene trucs om de jaarrekeningen op te krikken. Met het persoonlijke geld van De Prins werd de waarde van het aandeel van de Amerikaanse dochter van Superclub ( SCREC) opgeblazen van 6,5 dollar tot 82 dollar (zie Trends 1 mei, blz. 11).

Die truc liet toe om via een Luxemburgse vennootschap ( Horizon 2000) bij Superclub toch winst tevoorschijn te toveren. Rond die uitzonderlijke winst wordt in het jaarverslag een fantasierijk verhaal geweven die het de revisoren toelaat de jaarrekening toch nog goed te keuren. De vrees van onder andere Jan Maes dat analisten de echte verliezen zouden zien, werd geen werkelijkheid.

Maar eens het gerechtelijk onderzoek startte, werd al snel duidelijk dat een en ander niet koosjer was. Het scenario van De Prins werd hem dus uiteindelijk fataal. Iets waarvoor zijn vrienden hem zeker weinig dankbaar zullen zijn.

WILLY VAN DAMME

MAURITS DE PRINS (SUPERCLUB) Zijn eigen scenario werd hem fataal.