Chocolade: zonde of gezond?

In de sinterklaasperiode piekt de consumptie van chocolade. Ondanks het hoge vetgehalte, is een beetje chocolade niet noodzakelijk ongezond. Vooral de zwarte chocolade doet het goed.

De gemiddelde Belg verorbert zowat tien kilo chocolade per jaar. Daarmee scoren we, samen met de Duitsers en Zwitsers, het hoogst in de rij van chocoladesnoepers. Belgian chocolate is een begrip tot ver buiten de landsgrenzen. En chocoladefabrikanten blijven nieuwe varianten op de markt brengen, denk maar aan het uitdijende assortiment aan zwarte chocolade.

Caloriebom

Chocolade is een echte caloriebom. Ook de zwarte variant levert per honderd gram zowat 500 kilocalorieën, 30 tot 40 gram vet en 50 gram koolhydraten (suikers). De dagelijkse energiebehoefte van een persoon met een gemiddelde lichamelijke activiteit, bedraagt ongeveer 2200 kilocalorieën. Wie in één dag 100 gram chocolade eet, haalt daarmee al een kwart van de totale toegelaten hoeveelheid energie aan boord. Met chocolade moet je dus zuinig zijn. Dat pure chocolade een vezelrijk product zou zijn, is een groot misverstand. Het is ontstaan door een fout in de publicatie van de Nederlandse Voedingsmiddelentabel (Nevo) in 1993. Daarin stond vermeld dat zwarte chocolade 6,6 gram vezels per 100 gram bevat, terwijl het vezelgehalte minder dan één gram bedraagt. De fout werd rechtgezet in de editie van 1996 en in de Belgische tegenhanger (Nubel) in 1995, maar toen was het kwaad al geschied. Zelfs Montignac voerde chocolade in zijn bestsellers op als ‘zeer vezelrijk’.

De vetten in chocolade zijn hoofdzakelijk afkomstig van cacaoboter en samengesteld uit ongeveer 60 % verzadigde en 40 % onverzadigde vetzuren. De verzadigde vetzuren in chocolade zijn, in tegenstelling tot de vetten in veel ander snoepgoed en gebak, van die aard, dat ze de ‘slechte cholesterol’ (LDL-cholesterol) nauwelijks beïnvloeden. In combinatie met de gunstigere onverzadigde vetzuren, betekent dit dat chocolade de cholesterolconcentratie amper beïnvloedt.

Zwarte chocolade

Naast vetten, bevat chocolade ook anti-oxidanten (polyfenolen), stoffen die nuttig zijn tegen de aftakeling van weefsels door zuurstof en vrije radicalen. Vrije radicalen spelen een rol bij aderverkalking, hoge bloeddruk, diabetes, kanker en veroudering. Extra anti-oxidanten, aangevoerd via groenten en fruit, remmen de ontwikkeling van heel wat ziekteprocessen en verouderingsverschijnselen af.

De anti-oxidanten in chocolade zijn afkomstig uit cacaopoeder. Zwarte chocolade bevat het meeste cacaopoeder en daardoor ook het hoogste gehalte aan anti-oxidanten. Daarom heeft zwarte chocolade een voetje voor op witte chocolade wat gezondheid betreft. Witte chocolade bevat helemaal geen anti-oxidanten, omdat bij de productie enkel de witgele cacaoboter gebruikt wordt en helemaal geen cacaopoeder. Melkchocolade zit daar, met een beetje cacaopoeder, tussenin.

Uit een recente Italiaanse studie bij twintig mannen en vrouwen blijkt dat dagelijks een stukje zwarte chocolade eten een gunstige invloed heeft op de bloeddruk, terwijl dezelfde hoeveelheid witte chocolade dat effect helemaal niet heeft ( Hypertension, juli 2005). Maar denk nu niet dat veel chocolade eten een soort behandeling is voor hoge bloeddruk. Een hoog chocoladeverbruik is ongezond, alleen al omwille van de enorme calorietoevoer door vet en suiker en het daaraan gekoppelde risico op zwaarlijvigheid. Zwaarlijvigheid is een risicofactor voor hart- en vaatlijden en voor hoge bloeddruk. Het is met chocolade zoals met bier of wijn. Matige consumptie kan best, overdrijven is ongezond.

Marleen Finoulst