Bunkeren aan de kade

In het modieuze eethuisje Le Quai komt volume op de eerste plaats.

Alain de Martelare is bij liefhebbers van stoofgerechten en andere ouderwetse bereidingen uit grootmoeders keuken bekend van de Antwerpse restaurants Stoofpot, Everduyse en Bistro Bouillon. Hij was ook een van de eersten die de gedeeltelijk verpauperde havenbuurt tussen de Noorder- en Londenbrug in de volksmond beter bekend als ‘t Eilandje ontdekte als trendy uitgaansbuurt. Hij maakte van een voormalig dokwerkerscafé de stemmingsvolle Bistro Bouillon ‘t Eilandje. De Martelare verkocht Bistro Bouillon ‘t Eilandje aan de Waal Thierry Verdonck en zijn vrouw Anja Storms. Die staken binnen- en buitenkant in een nieuw, modieus kleurtje en wijzigden de naam in Le Quai.

Begin dit jaar gingen de deuren open en opnieuw stroomde het publiek toe. De bezoekers kunnen Thierry Verdonck door een groot glasraam aan het werk zien in de keuken. Verdonck was chef-kok in Grand Café Leroy (Antwerpen) en werkte in populaire brasserieën zoals Dock’s Café (Antwerpen) en Quincaillerie (Brussel). Anja Storms onvangt zoals zij dat leerde in Dock’s Café en het Gentse Pakhuis. In de restaurants, waar het duo zijn opleiding kreeg, is de kwaliteit van het eten ondergeschikt aan decor en ambiance. Bezoekers van Le Quai zijn gewaarschuwd. Le Quai heeft geen spijskaart : wat er te eten valt, staat vermeld op leien borden. Wij noteerden die dag : mossels met witlofbeignets (360 frank), confit van eend met boontjes en knoflook (520 frank), ham uit de oven met mosterdsaus (490 frank) en exotisch wild met vanillesaus (550 frank).

Onze keuze viel op “drie kleine slaatjes maison” (455 frank) en op het plastic tafelkleed verscheen een bord met een hapje warme geitenkaas en tomaat, een snede carpaccio van rundvlees op salademengeling en een met paprikacrème en gerookte zalm bewerkte snede bruin brood (dit derde hapje was duidelijk geen slaatje). Aan de andere kant van de tafel stond een leeggehaalde kool gevuld met salade Le Quai (485 frank), wild samengesteld uit banaan, veldsla, gerookte zalm, scampi en curryvinaigrette. Als hoofdgerecht was er schelvis (520 frank), flauw van smaak en opgediend met gekonfijte paprika. Ook was er pasta Le Quai (460 frank), een vette en zwaar op de maag liggende mengeling van lintspaghetti, een grote hoeveelheid taaie spekjes, gerookte zalm, champignons en ongekruide scampi. Het geheel was opgediend in dokwerkersportie. Café glacé (180 frank) of warme koffie met een drijvende bol in huis gedraaid ijs, sloot deze teleurstellende maaltijd af.

Voor wijnavonturiers is er een beknopte kaart met wijnen uit Spanje, Chili, Australië en Frankrijk. Wij noteerden als wijnsuggesties een witte Lindemans, Bin ’65 chardonnay ’94 (720 frank) en een rode Koonunga Hill de Penfold ’93 uit Australië (750 frank). Le Quai wordt onder het middaguur bezocht door zakenlui uit de maritieme wereld. ‘s Avonds is de ambiance meer romantisch en verschijnen burgers en buitenlui.

PIETER VAN DOVEREN