Bouwen aan vertrouwen

Toen Louis Amory – ooit aan de basis van de Belgische vestiging van consultancybureau Bain & Company – de veertig naderde, besliste hij iets totaal anders te gaan doen. Eind 2007 kocht hij Woningen Blavier. Bedoeling: van die firma een referentie in sleutelklare woningen maken. Een balans, drie jaar later.

“Na zeventien jaar bij Bain stond ik voor de keuze: nog eens twintig jaar werken als consultant of mijn loopbaan echt een compleet nieuwe wending geven”, vertelt Louis Amory. “De eerste optie hield het gevaar in dat ik in een zekere routine zou verzinken. En dus koos ik voor de tweede.” Maar die bocht in zijn carrière nam hij niet bliksemsnel. “Ik heb drie jaar nodig gehad om de navelstreng met Bain door te knippen en te beslissen wat ik precies wilde gaan doen”, erkent hij. “Het eerste jaar heb ik alleen maar nagedacht. Het tweede jaar heb ik contact gezocht met headhunters, jobinterviews afgelegd in multinationals en het profiel bestudeerd van enkele bedrijven die te koop waren. Dat gaf de doorslag: ik zou een bedrijf overnemen.” De keuze van Louis Amory werd veeleer gestuurd door de kansen die zich aandienden, dan door expertise. Maar is dat als motivatie wel voldoende om het blazoen van een sector in crisis op te poetsen?

De overname

Wanneer Bank Degroof aan Louis Amory de Luikse firma Blavier voorstelt, lijkt die – althans op papier – te beantwoorden aan zijn zoekcriteria. “Maar het is mijn eerste afspraak ter plaatse die de doorslag heeft gegeven”, merkt hij op. “Ik moest aan het onthaal twintig minuutjes wachten en in die tijd heb ik de heen-en-weer lopende medewerkers kunnen bestuderen: ongeacht hun functie straalden zij naar mijn aanvoelen echt engagement uit. Het leek mij een dynamische onderneming, mijlenver verwijderd van de Waalse clichés. Ik kreeg er meteen een goed gevoel bij.” Gelukkig verlopen ook de contacten met Alain Blavier, de stichter en de toenmalige baas van het bedrijf, rimpelloos. “Uiteraard moest elk van ons water bij de wijn doen. Ik herinner me ook dat we in extremis moesten onderhandelen terwijl om een of andere onduidelijke reden het alarm in het gebouw afging. Ons gesprek afbreken zonder akkoord was gewoonweg geen optie en dus hebben we twee uur lang onderhandeld met loeiende sirenes op de achtergrond. Uiteindelijk bereikten we een compromis. Het is een gesprek dat ons wellicht allebei heel lang zal heugen!”

De aanpassing

Beginnen bij Woningen Blavier was voor de voormalige Bain-partner niet zo evident. “Alles was nieuw voor mij en Alain Blavier heeft me maar gedurende een heel korte periode begeleid. Twee weken om precies te zijn. Hij zag het namelijk niet zitten om de macht te delen. Na die twee weken stelde iedereen me dus wel meteen vragen over van alles en nog wat. Ik had al snel door dat een groot deel van de business sterk gelinkt was aan de persoon van Alain Blavier.”

Gesterkt door zijn verleden als consultant vatte Louis Amory de koe bij de hoorns. “Ik heb elk personeelslid afzonderlijk ontmoet en heb alle brieven van de klanten gelezen. Na twee maanden wist ik duidelijk welke richting ik met het bedrijf uit wilde.” De belangrijkste doelstelling? “De klantentevredenheid aanzienlijk opdrijven, tot die helemaal strookte met de geleverde kwaliteit.” Met dat doel voor ogen begon Louis Amory meteen de funderingen van het bedrijf – de interne organisatie – te verstevigen.

De wijzigingen

Onder meer dankzij zijn gesprekken met de medewerkers kon Louis Amory de vinger leggen op een aantal problemen die telkens terugkeerden. Zo was niemand echt tevreden over de garagist die instond voor het wagenpark en uit meerdere ontslagen bleek dat er te weinig structuur zat in het humanresourcesmanagement. “Door van garagist te veranderen, heb ik een eerste symbolisch gebaar gemaakt dat toonde dat ik kan luisteren, en door iemand te benoemen tot personeelsdirecteur formuleerde ik een structureel antwoord op een probleem. Zo heb ik geloofwaardigheid gewonnen.”

Op een bepaald moment vroeg Louis Amory aan een poetsvrouw wie haar rechtstreekse overste was. “Dat bent u!” luidde het antwoord. Voor hem het bewijs dat hij nog een stap verder moest gaan. “Ik heb het organigram formeel vastgelegd, het aantal uren opleiding vervijfvoudigd, het uitvoerend comité gestructureerd en werk gemaakt van een studiebureau.” Diepgaande wijzigingen die, wil het cliënteel ze als positief ervaren, ook de kwaliteit van het afgewerkte product positief moeten beïnvloeden. “Ook op dat vlak hebben wij inspanningen geleverd. We hebben geschaafd aan de budgettering van de werven. Het administratieve werk vóór de eigenlijke werkzaamheden verloopt nu sneller. De waaier aan mogelijkheden op het vlak van isolatie, verwarming en afwerking werd uitgebreid. Gespreid over twee jaar investeren wij 2 miljoen euro in de renovatie en de bouw van kijkwoningen.” Sommigen zullen dat misschien een minimum vinden, maar het moet gezegd dat de financiële crisis de geestdrift van de overnemer wellicht ietwat heeft getemperd. “Die wijzigingen waren absoluut noodzakelijk en hebben mij het onmisbare vertrouwen van mijn medewerkers opgeleverd”, vindt Louis Amory. “Door de crisis volgen de financiële resultaten evenwel niet zoals ik zou willen, maar dat is slechts een kwestie van tijd.”

De toekomst

Louis Amory heeft vertrouwen in zijn bedrijf en in zijn eigen capaciteiten als bedrijfsleider. Bij Blavier had hij echter drie jaar nodig om de sector – met inbegrip van alle verplichtingen, marges en risico’s – volkomen te doorgronden. Nadat hij onder meer een allesbehalve winstgevende activiteit in Frankrijk had gesaneerd – wat verklaart waarom Blavier in 2009 een verlies van ruim 2 miljoen euro optekende ondanks een gestegen operationeel resultaat van om en bij 3 miljoen euro – hoopt Louis Amory zijn onderneming uit te bouwen tot een referentie in de sector van de bouw van eengezinswoningen in België.

“Dat moet de medewerkers uitzicht bieden op persoonlijke ontwikkeling en het moet de middelen opleveren om te investeren in verdere groei.” Een ambitieuze doelstelling. “Zeker omdat de sector, hoewel strikt gereglementeerd, nog altijd bulkt van de incompetente mensen. Maar ook omdat particulieren zich baseren op soms weinig betrouwbare informatiebronnen en dan denken dat ze de wijsheid in pacht hebben. Tot slot omdat het heel moeilijk is om de technische aspecten van de bouw en onze rentabiliteitseisen te begrijpen.” Toch brengt dat alles Louis Amory niet aan het twijfelen: hij is duidelijk van plan om nog heel lang door te gaan met Blavier.

CAMILLE VAN VYVE

“De sector, hoewel strikt gereglementeerd, bulkt nog altijd van de incompetente mensen”