Beter duur dan niet te koop

Het ietwat verborgen eethuis Senza Nome in Schaarbeek was decennialang een begrip bij de gegoede liefhebbers van de verfijnde Italiaanse keuken. Het eethuis in de Koninklijke Site Mariastraat bood een schuilplaats voor geslaagde mannen met elegante vrouwen, gekroonde hoofden en sterren van het scherm. De tafel in het achterhuis, achter de gesloten deur, was voorbehouden voor politieke kopstukken.

Nochtans was de start nederig. Moeder Graziella Anzalone begon een kwarteeuw terug met een eenvoudig eethuisje in een allochtone buurt. Samen met haar kinderen Nadia en Giovanni bouwde ze de zaak uit tot een intieme bistro, waar alles was afgestemd op mensen van niveau. Moeder leerde haar kinderen selectief te zijn en niet iedereen binnen te laten. Zoon Giovanni Bruno kookte smakelijke en oprechte trans-Alpijnse streekgerechten, met zorg en geduld bereid uit de beste producten. Na de dood van Graziella Anzalone zetten Nadia en Giovanni Bruno de zaak voort. Zij zorgden vorige zomer voor een verrassing door Senza Nome te verhuizen naar een chic, 17de-eeuws pand aan de Kleine Zavel. Pierre Bourgeois stond in voor een actuele aristocratische inrichting met Italiaanse accenten.

De wijnkaart is Italiaans en indrukwekkend. Vanaf 50 euro is er keuze. Er is voorlopig geen spijskaart, wel een driegangenlunch voor 45 euro en twee avondmenu’s (vier of zes gangen voor respectievelijk 95 en 130 euro). Dat zijn gekruide prijzen, die van Senza Nome het duurste Italiaanse restaurant van België maken.

Wij konden het grote menu degusteren. De opener was insalata caprese met mozzarella di bufala, ijs van tomaat en Italiaans plat brood. Koud gekookte, grote garnalen uit Zuid-Sicilië volgden met zalf van aardappel, olijfolie, zure room, krokant van komkommer en haringeitjes. Linguine kwamen met gebakken inktvis en crème van roggebrood. Gestoomde heek lag in het bord met boleten, puree van broccoli en ijs van uitjes van Tropea. Elke keer opnieuw likten wij onze lippen af.

Plakjes filet pur van Holstein-rund kregen het gezelschap van Romeinse sla en een emulsiesaus van aceto balsamico, soja, gember en olijfolie. Crème van peer en ricotta kwam met chocoladecrumble en coulis van rood fruit, om af te sluiten met ijsmeringue met druiven, vanillesaus, gekonfijte basilicum en crumble van amandel.

Giovanni Bruno verstaat als geen ander de kunst eenvoud te verfijnen. De geserveerde wijnen uit het arrangement (45 euro) waren van uitmuntende kwaliteit.

PIETER VAN DOVEREN