Bescheiden comeback

In een eenvoudig hoevetje in de velden van Zwevegem serveert Filip Bogaert een rijkelijke aristocratische feestkeuken.

Vele jaren lang was Filip Bogaert de rechterhand van niemand minder dan Pierre Wynants ( Comme chez Soi). De verwachtingen waren dan ook hoog gespannen toen hij in 1987 een eigen gastronomisch restaurant begon in Kortrijk. Restaurant Bogaert bood een weelderig decor, een uitermate verzorgde bediening en exquise bereidingen.

Het moment was evenwel slecht gekozen : de crisis kwam opzetten, men gaf minder geld uit om zich gastronomisch te laten verwennen. En misschien hadden Filip en zijn vrouw de dingen ook wel wat te groot gezien… Hoe dan ook, de culinaire trots van Kortrijk ging over de kop. Na het faillissement probeerde een geldschieter nog de zaak terug op poten te zetten maar ondanks drastische bezuinigingen leidde ook deze nieuwe start tot een fiasco.

Onlangs maakte Filip Bogaert een bescheiden come-back, door helemaal opnieuw te starten in een eenvoudig afgelegen hoevetje : dezelfde plek waar ooit ook restaurant Ovenbuur begon. Deze keer staat er geen zilver noch kristal op tafel, en de rekeningen zijn een stuk minder gepeperd.

Aanvankelijk deden Filip en zijn vrouw alles alleen, maar dat veranderde zodra de West-Vlaamse aristocratie restaurant Molenberg ontdekte. Sindsdien is ook de stijlvolle zaalmeester weer terug, die opgeleid werd in de beste jaren van restaurant Bogaert. Er wordt geanimeerd gegeten door overwegend oudere mensen van de gegoede burgerij ; heimwee naar de rijke feestkeuken van vroeger leidde hen naar dit hoevetje in de velden van Zwevegem.

Wij kregen een cappuccinokopje met romige mousse van ham, in afwachting van het voorgerecht : twee perfecte garnaalkroketten met handgepelde grijze garnalen (475 fr.). Als hoofdgerecht verschenen gegrillde sint-jakobsschelpen op een bedje van krokant gestoofde prei, te midden van een zachte vinaigrette met truffelolie (895 fr.). Ons gezelschap genoot van een zorgvuldig gebraden duifje uit Bresse, dat op grootmoeders wijze geserveerd werd in een weelderige (en overheersende) saus met champignons en spekblokjes (925 fr.).

Omdat Filip Bogaert er alleen voor staat in de keuken, krijgt iedereen hetzelfde garnituur ; op de dag van ons bezoek was dat een taartje van aardappelpuree en gesneden boontjes. Het machtige festijn werd besloten door een romige perensorbet met plakjes peer en een saus van perenbrandewijn en room (275 fr.).

Bij het buitengaan kijken we door het keukenraam, en zien een bezwete Filip Bogaert een flinke klont boter in de pan gooien om pannekoekjes te bakken. Zijn indrukwekkend postuur weerspiegelt de rijkdom van zijn keuken.

PIETER VAN DOVEREN

Filip Bogaert Maakte een bescheiden come-back, door helemaal opnieuw te starten in een afgelegen hoevetje.