Beroemd in Antwerpen

In 24 jaar evolueerde Hungry Henrietta van een kleine grillroom tot een druk bezocht Antwerps eetinstituut.

Aanvankelijk was Hungry Henrietta een bescheiden grillroom in een huisje aan de Antwerpse Koningstraat. Achter de toog en voor de grill stond binnenhuisarchitect en hobbykok Ren Cielen ; zijn kordate echtgenote Marie-Anne voerde vanaf de eerste dag het bevel over de tafeltjes. Omdat de vraag naar gegrilld vlees en gegrillde vis, maïskolven en scampi’s nauwelijks bij te benen was, verhuisde Hungry Henrietta elf jaar geleden naar een zestiende-eeuws huis in de Sint-Jacobstraat.

De nieuwe Henrietta kreeg een sober en tijdloos interieur, met een gepolijste betonvloer en heldere verlichting. De open keuken is het domein van Ren en zijn zoon Olivier. Het eetgedeelte, opgefleurd met lichtgroene lambriseringen en grote kitscherig-picturale stillevens van Albert Mastenbroek, wordt gedomineerd door een levensgrote houten stier. Achter het huis ligt een ommuurde binnenplaats, waar het bij mooi weer aangenaam toeven is in de schaduw van de Sint-Jacobskerk.

Na 24 jaar is Hungry Henrietta beroemd in Antwerpen. Over de drempel komen artiesten en bekende Vlamingen, gezapige burgers en zakenlui, professoren en mensen uit de modewereld. Om de sleur geen kans te geven besloten Ren en de zijnen onlangs niet alleen de deur op slot te houden tot halfzeven ‘s avonds, maar ook nog op zaterdag en zondag. Er zijn weinig restaurateurs die dat durven.

Klassiekers op de spijskaart zijn salade Henrietta (390 fr.), Noordzeetongetjes met snijbiet (650 fr.), lamscarré met groenten (650 fr.) en warme appeltaart met calvados en kaneelijs (250 fr.). Als voorgerecht kozen wij carpaccio van rundvlees met raketsla (vier stengelblaadjes), (te) jonge parmezaanse kaas en een dressing van olijfolie en citroensap (350 fr.). Volgens Veerle, die ons bediende, was de salade Henrietta samengesteld zonder vlees maar onze tafelgenoot kreeg een gemengde salade met een minderwaardig plakje gerookte zalm, grijze garnalen, meloenballetjes en… een quenelle van eendelever.

Het hoofdgerecht was een tussenribstuk Angus Aberdeen met bearnaisesaus, allebei van goede kwaliteit (590 fr.). Als garnituur kwam daarbij een gepofte aardappel in veldkleed, die nu al bijna een kwarteeuw lang ieder hoofdgerecht begeleidt. Aan de overkant verschenen twee op de grill bereide tonijnsteaks (één daarvan met onaangenaam zwart hart), vergezeld van witloof en bearnaisesaus (590 fr.). Op de bescheiden wijnkaart kozen wij de enige niet-Franse wijn : een aantrekkelijke Chianti Classico Riserva ’91, gemaakt door het huis van vertrouwen Villa Antinori (650 fr.).

PIETER VAN DOVEREN

Ren en Olivier, Marie-Anne en Veerle Het team van Hungry Henrietta houdt de sleur buiten de deur.