Bereid je goed voor op een MBA

Een MBA behalen is hard werken en een dure zaak. Hoe begin je eraan? Enkele tips om de juiste keuzes te maken, te beginnen met de school.

“Met een MBA beginnen is een beetje als in het klooster treden”, zegt Isabelle Pasmantier, communicatie- en marketingdirecteur van Quacquarelli Symonds (QS) Frankrijk, een internationaal netwerk om opleidingen en carrières op topniveau te bevorderen. “Het is een zware investering, niet alleen financieel, maar ook persoonlijk. Zolang de opleiding loopt, komt je privéleven op de tweede plaats. Je omgeving moet je onvoorwaardelijk steunen. En je moet de tijd nemen om na te denken en uit te zoeken welk programma je het beste ligt en de grootste return oplevert.”

Nadat je alles goed hebt afgewogen, komt de voorbereidingstijd. “De eerste fout van kandidaat-MBA-studenten, is dat ze de selectieronde en de voorbereidingstijd onderschatten. Velen hebben al een mooi professioneel parcours afgelegd, maar dat wil nog niet zeggen dat hun ervaring voor zich spreekt.”

Kies het juiste programma

“Ik kies voor Stanford, Harvard of Wharton.” Sommigen zijn bijzonder selectief in de keuze van hun school, maar ze baseren zich daarbij niet altijd op de juiste argumenten. “De rankings maakten van de grote MBA-scholen merken en sommigen staren zich daar blind op”, meent Pasmantier. “Het belangrijkste is dat je een school en een programma vindt die bij je persoonlijkheid en ambities passen.”

“QS heeft een tool uitgewerkt, waarmee je je eigen ranking kan opstellen volgens persoonlijke criteria zoals de specialisatiegraad en de duur van het programma, de plaats van de school, het inschrijvingsgeld, de reputatie van de school in het buitenland enzovoort. Zo krijg je een shortlist van de programma’s die het best aan je verwachtingen beantwoorden en dan kan je gerichter gaan zoeken. ”

Aarzel ook niet om beurzen en forums over MBA-opleidingen te bezoeken. “Trek goed gedocumenteerd naar de stands van de scholen die hoog op je lijstje staan. Praat er met rekruteerders en alumni, vraag informatie over de toelatingsvoorwaarden en de inhoud van het programma”, adviseert Pasmantier. “Een goede GMAT-score mag niet je enige argument zijn tijdens die gesprekken. Een businessschool verwacht wel wat meer motivatie dan dat.”

Aan die fameuze Graduate Management Admission Test valt amper te ontsnappen als je bij een MBA-school aanklopt, waar ook ter wereld. Sommige instellingen vermelden zelfs openlijk de vereiste minimumscore om een aanvraag in te dienen.

De test is niet gemakkelijk en bestond tot nog toe uit een kwantitatief, een mondeling en een schriftelijk deel. Het eerste test de wiskundige en analytische vaardigheden, het tweede peilt naar het begrijpend lezen en het vermogen om een kritische redenering op te bouwen. In het laatste deel moet je een argumentatie uitwerken. Dat wordt gewoonlijk als het minst belangrijke beschouwd.

Vanaf 5 juni bevat de GMAT een nieuw onderdeel dat het schriftelijke deel voor een stuk vervangt: de integrated reasoning section, vooral bedoeld om na te gaan in welke mate je informatiebronnen kan interpreteren en samenvoegen – grafieken, tabellen, teksten enzovoort. De totale duur van de test blijft 3,5 uur. Het prijskaartje bedraagt 250 dollar. Je kan maximaal één keer per maand en vijf keer per jaar een herexamen afleggen, maar je moet wel telkens betalen.

In de weken voor het examen oefen je elke dag het best anderhalf tot twee uur en in het weekend nog meer. Uit onderzoek blijkt dat kandidaten die tussen 600 en 700 punten scoren, minstens 100 uur werken om zich voor te bereiden. Dat wordt bevestigd op de officiële website van de GMAT, waar te lezen staat dat de meeste kandidaten “drie tot zes maanden oefenen”. Op diezelfde site staat ook het gratis voorbereidingsprogramma GMATprep. Het is ook een goede manier om je sterke en zwakke punten op te sporen en je inspanningen toe te spitsen op de delen waar je het moeilijk mee hebt.

Persoonlijk dossier en dissertatie

Veel kandidaat-MBA-studenten zetten alles op de GMAT. Nochtans zijn het persoonlijk dossier en de bijbehorende dissertatie-oefening – een essay in het Engels – ook belangrijk om je van je concurrenten te onderscheiden. Je moet over jezelf en je drijfveren praten. Er zijn dus geen goede of slechte antwoorden, maar wel valkuilen. “Wees zo eerlijk mogelijk, pak niet overdreven uit met je successen en aarzel niet om uit te leggen hoe je uit je mislukkingen of fouten hebt geleerd”, raadt Pasmantier aan. “Onthou vooral dat scherpzinnigheid een eigenschap is waar businessschools hoog mee oplopen. “Bluffen is uit den boze, want in deze tijden van internet en sociale netwerken kan je zowat alles verifiëren. Een laatste tip: overdrijf niet met knippen en plakken als je meerdere dossiers indient. De scholen zoeken profielen die beantwoorden aan hun filosofie en hun eisen. Je moet jezelf dus telkens anders verkopen. ”

Aanbevelingsbrief

Een aanbevelingsbrief van een CEO, rector of minister werd lang gezien als het mythische toegangsticket om toegelaten te worden tot een businessschool. “Maar als je in een grote organisatie werkt, dan heb je de CEO wellicht nog nooit gesproken. Hij kent je niet. Waarom zou je hem dan vragen je aan te bevelen? Dat heeft totaal geen zin en de MBA-rekruteerders zijn niet dom”, zegt Pasmantier. “Niet zozeer de handtekening onder de brief is belangrijk, maar de inhoud van de aanbeveling.”

Die brieven zijn voor rekruteerders de enige manier om je beroepsprestaties te beoordelen. Stuur op zijn minst een brief mee van je huidige rechtstreekse baas. Als dat niet kan – omdat je je werkgever liever niet over je plannen vertelt – leg dat dan uit en probeer een aanbevelingsbrief te pakken te krijgen van een ex-baas. Lukt ook dat niet, zoek dan onder je klanten, partners of leveranciers iemand die eerlijk zijn mening kan geven over wat je professioneel hebt bereikt.

Oefen op de pitch

Over jezelf schrijven en over jezelf praten zijn twee dingen, die andere competenties vergen. Als je de interviewronde bereikt, kan je net zo goed je pitch verzorgen. Het geheim: oefening. “Oefen met vrienden of collega’s. Praat met hen over je loopbaan, je verwachtingen, je ambities. Maak de oefening zo realistisch mogelijk, hoe vaker je ze repeteert, hoe beter je wordt”, zegt Pasmantier.

Drie keer meer verdienen

Een MBA is een dure aangelegenheid. De gemiddelde prijs wordt op 100.000 euro geraamd, inclusief het inschrijvingsgeld, de kosten voor levensonderhoud tijdens de opleiding en het bijbehorende inkomstenverlies. Daarom is de mogelijkheid een beurs te krijgen een van de voornaamste criteria in de keuze van een school.

“De prijs varieert van school tot school, terwijl de programma’s vaak vrij gelijklopend zijn”, stelt Pasmantier vast. “Businessschools beschouwen hun opleiding niet als een uitgave, maar als een investering in de toekomstige carrière van hun studenten. De waarde van een MBA moet je meten aan de hand van de verwachte return on investment.”

De tuition fees van de London School of Economics (LSE) bedragen 63.000 euro en de school beweert dat haar afgestudeerden drie keer meer verdienen dan tevoren. Aan de school van Wharton in de Verenigde Staten bedragen de fees 63.000 euro, terwijl het gemiddelde jaarloon vervolgens rond de 94.000 euro zou schommelen. Bij het IE in Spanje kost de inschrijving 59.200 euro, maar volgens een artikel uit BusinessWeek uit 2008 staat de school aan de kop van het klassement van de beste return on investment. De kosten van het levensonderhoud ter plaatse tellen uiteraard ook mee.

“De financiële kwestie mag niet het enige criterium zijn”, vindt Pasmantier. “Het voordeel dat je uit de opleiding haalt, zit ook in het aanzien van de studenten in je klas en het netwerk waar je via de school toegang toe krijgt. Kijk vooral naar je persoonlijke doelstellingen en kies het programma waarmee je die het best kan bereiken.”

De meeste MBA-scholen hebben hun eigen systeem van leningen en beurzen om de kosten te verlichten. Ook banken zijn doorgaans bereid een MBA te financieren. En sommige bedrijven stellen hun medewerkers die een MBA willen volgen voor om hen gedeeltelijk te financieren, op voorwaarde dat ze daarna nog een aantal jaar bij hen aan de slag blijven.

QS kent elk jaar voor liefst 1,2 miljoen dollar aan beurzen toe. “Maar informeer je goed en pak het grondig aan. Wij bestuderen de aanvraagdossiers voor beurzen met dezelfde zorg en dezelfde strenge blik als de aanvraagdossiers voor de toetreding”, besluit Pasmantier.

CAMILLE VAN VYVE

De gemiddelde prijs is 100.000 euro, inclusief het inschrijvingsgeld, de kosten voor levensonderhoud tijdens de opleiding en het bijhorende inkomstenverlies.

Uit onderzoek blijkt dat kandidaten die tussen 600 en 700 punten scoren op hun GMAT, minstens 100 uur werken om zich voor te bereiden.