Belgische CEO’s verdeeld over rol ABVV

Het vertrouwen van de Belgische ondernemers in het economisch herstel blijft stijgen. De aanslagen in Madrid laten volgens hen nauwelijks sporen na. Maar over de rol van het ABVV verschillen de Vlaamse entrepreneurs grondig van mening met hun Waalse collega’s.

* De enquête gebeurde volledig anoniem. De toewijzing van het citaat aan Luc Vansteenkiste berust louter en alleen op zijn functie als voorzitter van het Verbond van Belgische Ondernemingen (VBO), en houdt geen enkel verband met zijn opinie hierover.

Terwijl fluitende vogeltjes buiten de bedrijfspoorten het begin van de lente aankondigen, lijkt ook in ondernemersland het pessimisme te worden ingeruild voor zonniger vooruitzichten. De resultaten van de jongste CEO-poll sluiten immers naadloos aan bij de gegevens van de laatste conjunctuurbarometer van de Nationale Bank, die vorige week werden bekendgemaakt. Die barometer steeg naar het hoogste peil in twee jaar. Ook in de peiling van Trends, die bij het ingaan van zijn derde jaargang voor het eerst samen met de krant DeStandaard werd georganiseerd, halen de meeste indicatoren recordhoogtes.

Het vertrouwen in de economische conjunctuur steeg op een schaal van 1 (laag) tot 10 (hoog) naar 6. De toekomst van het bedrijf (7) en de euro (7,2) werden door de bedrijfsleiders en accountants zelfs nog positiever ingeschat. Zelfs het geloof in de dollar is opnieuw gestegen naar 5,6, maar voor een echte heropleving van de Amerikaanse economie wordt het wellicht wachten tot na de presidentsverkiezingen, merkt een aantal respondenten op.

De positieve trendbreuk werd overigens al eerder ingezet: het economisch herstel in de telecom- en elektronicaproductie is al sinds september 2003 merkbaar en het feit dat de beurs Batibouw 10 % meer bezoekers kende, wordt door sommigen aangestipt als een teken dat het herstel algemeen wordt. Toch blijven de meeste respondenten voorzichtig. “De economie draait niet meteen erg veel beter, maar lijkt stabieler, zodat bedrijven meer weten waar ze aan toe zijn,” merkt een bedrijfsleider op.

Terwijl het geloof stijgt dat de economie zich zal herpakken, daalt het aantal respondenten dat die ommekeer binnen dit en zes maanden verwacht. In december 2003 wees nog bijna de helft van de 800 antwoorden in die richting, drie maanden later blijkt dat percentage gedaald tot net geen 40 %. Of het herstel dan binnen het jaar zal plaatsvinden, of nog langer zal duren, leren we niet: beide antwoordcategorieën lokken ongeveer 30 % van de geënquêteerden. Voornaamste vrees lijkt de uitbreiding van de Europese Unie en de volgens velen bijbehorende delokalisatie. “De productie gaat verhuizen naar het Oostblok en het Verre Oosten,” verwoordt een accountant zijn bedenkingen. “Ik vrees dat het economisch herstel iets voor binnen vijftig jaar is”.

De bomaanslagen in Madrid, die op 11 maart het leven kostten aan bijna 200 mensen, beïnvloedden het vertrouwen nauwelijks. Net geen 60 % verwacht niet dat die terreurdaden de economische groei zullen vertragen, al blijkt de scepsis aan Waalse kant hierover iets groter te zijn. Wel koppelen heel wat respondenten hier een belangrijke voorwaarde aan: geen gevolgen (behalve voor de toeristische sector), tenzij er andere aanslagen volgen in Europa.

Naast de barometer van de economie polsten Trends en De Standaard ook naar de houding van de chief executive officers (CEO) ten opzichte van het ABVV en de paarse regering. Die laatste krijgt een klein opkikkertje. Temidden van de ene na de andere tegenvallende peiling, blijkt een nipte meerderheid van de bedrijfsleiders een voortzetting van paars genegen: Vlaams minister-president Bart Somers (VLD) en zijn team krijgen 50,4 %, de federale ploeg van premier Guy Verhofstadt (VLD) haalt 51,8 %. Maar bij telkens 44,3 % van de topondernemers is de zin in een vervolg onbestaande. En zelfs de ja-stemmers zijn niet onverdeeld gelukkig, zo blijkt: “Er is geen grote nood aan een kleurverandering, maar aan hoger ministerieel talent”.

De houding ten opzichte van ABVV/ FGTB werd door velen aangegrepen om hun gal te spuwen over vakbonden in het algemeen. De meesten merken op dat ze een nuttige functie hebben gehad (“in de vorige eeuw”); maar verwijten ze nu vooral zelfbehoud. Toch levert de vraag, tot spijt van wie het benijdt, nog maar eens een bewijs voor het bestaan van twee verschillende economische visies in het noorden en zuiden van dit land. Terwijl de Vlaamse CEO’s zich overtuigde voorstanders verklaren van een ABVV met sterke regionale vleugels (55,5 %), kiezen hun Waalse collega’s nog meer uitgesproken (58 %) voor een sterk unitair profiel van diezelfde FGTB. Merkt een respondent op: “Beter nog zou zijn: geen ABVV”. We hadden u wel herkend, Luc Vansteenkiste!*

Luc Huysmans