“België scoort onvoldoende als investeringsland”

Het aantal Amerikaanse investeringen in ons land gaat er niet op vooruit. Marcel Claes van de American Chamber of Commerce weet waarom.

Eén ding weet Marcel Claes, topman van AmCham Belgium, honderd procent zeker: “Dit is de job die me nu, en hopelijk nog lang in de toekomst, algehele voldoening geeft.” Om er dan aan toe te voegen: “Al is het niet de makkelijkste.”

Een jaar geleden had Claes zich onder meer tot doel gesteld meer leden te werven voor AmCham. Een uitdaging waar hij meer dan behoorlijk in is geslaagd: zo’n zeventig nieuwkomers tekenden in bij de Amerikaanse kamer van koophandel, één van de belangrijkste spreekbuizen van het bedrijfsleven. Want als AmCham, en dus een zeshonderdtal Amerikaanse bedrijven, zijn stem verheft, wordt er op het allerhoogste politieke niveau geluisterd.

Na 365 dagen heeft Marcel Claes een zak met goede punten en een zak met minder goede punten klaar staan voor de regering-Verhofstadt. “Positief is onder meer de notionele intrestaftrek, waarbij investeerders een grote fiscale vrijstelling krijgen op het geld dat ze inbrengen uit eigen vermogen. Ook het Generatiepact is een stap in de goede richting, net als een batterij maatregelen om tot meer innovatie aan te sporen. Tot slot raken buitenlandse kaderleden nu makkelijker aan hun werkvergunning.”

Maar er is ook kritiek te horen. “Want het is maar de vraag of die positieve maatregelen echt het tij kunnen doen keren,” zegt Claes. “Eerlijk gezegd: we denken dat het onvoldoende is als je België als investeringsland vergelijkt met Ierland, Spanje of de Scandinavische landen. Ierland bijvoorbeeld heeft een belastingvoet voor bedrijven van 12,5 %. Hier in België spreken we over een verlaging van 30 naar 26 % via het stelsel van de notionele intrestaftrek. De achterstand blijft dus zeer groot, en dat heeft mogelijk te maken met het te zeer afstemmen op de buurlanden Frankrijk en Duitsland, die nochtans niet meteen de Europese koplopers zijn. Bovendien is het niet evident om de notionele intrestaftrek te verkopen in het buitenland. Wie begrijpt dat meteen? Bij eventueel geïnteresseerde buitenlandse investeerders klinkt zoiets niet echt als muziek in de oren. Als je het over een aanslagvoet van simpelweg 15 % hebt, dan hebben ze het wél allemaal begrepen. Het heeft dus ook met eenvoudige communicatie te maken.”

Misschien hoeft het dan niet te verwonderen dat Marcel Claes in zijn eerste jaar niet meteen een toestroom van Amerikaanse dollars richting België mocht noteren. Bij AmCham Belgium hebben ze de recente reis van premier Verhofstadt door Azië met argusogen gevolgd. Sowieso gaat de premier volgend jaar voor een gelijkaardige promotiereis langs in New York, Washington en Chicago, weet Marcel Claes, die met het kabinet van de eerste minister samenwerkt om de reis over de Atlantische Oceaan voor te bereiden.

In zijn nieuwe functie doet de nieuwkomer letterlijk een beetje van alles: hij begeleidt de studiecel, hij coördineert de lobbyactiviteiten en de evenementenkalender, zoals hij ook een beetje personeelsdirecteur is. “Een jaar geleden had ik me voorgenomen om elke werkdag met minstens één van onze 600 leden, of potentiële leden, een intensief contact te hebben,” zegt Claes. “Ik ben blij te kunnen melden dat ik daarin geslaagd ben.”

IS: chief executive van AmCham.

VRIJE TIJD: tuinieren, fietsen, zwemmen, lezen.

Karel Cambien