Beleggen met een hefboom

In de aanloop naar de Beleggerscompetitie die op 15 februari van start gaat, stellen we elke week een tradingproduct voor. Deze week: warrants.

Warrants behoren net zoals opties tot de familie van de afgeleide financiële producten. Er zijn gelijkenissen met opties, maar ook belangrijke verschillen.

Wat is een warrant?

Een warrant kan het beste worden omschreven als een financieel product dat de bezitter het recht geeft tijdens een vooraf bepaalde periode (de looptijd) een onderliggende waarde te kopen of te verkopen tegen een vooraf vastgestelde prijs (de strike of de uitoefenprijs). Die waarde kan een aandeel, een aandelenkorf, een index, een valutapaar of een grondstof zijn.

Met warrants kunnen beleggers een hefboomeffect creëren. Als ze willen inspelen op de stijging van de waarde, kopen ze een callwarrant. Wie het recht wil verwerven om die waarde te verkopen, moet zich een putwarrant aanschaffen. Soms noteren warrants met een pariteit. Dat is het aantal warrants dat nodig is om het recht op het actief uit te oefenen. Een pariteit van 10 betekent dat de koper 10 warrants moet uitoefenen om één aandeel te kopen of te verkopen tegen de uitoefenprijs.

Beleggers hoeven de einddatum van de warrant niet af te wachten. Ze kunnen die ook tijdens de looptijd verkopen. Let wel: bij bepaalde uitgevers valt de laatste handelsdag zes beursdagen voor de eindvervaldag. Op de eindvervaldag kan een warrant in the money of out of the money zijn. In het geval van een callwarrant betekent in the money dat de koers van de waarde hoger is dan de uitoefenprijs. Bij out of the money is die lager en loopt de warrant waardeloos af. Een putwarrant is in the money als de waarde lager ligt dan de uitoefenprijs.

Waar kunt u warrants kopen?

Warrants hebben veel gemeenschappelijke kenmerken met opties. Er zijn ook verschillen. Opties zijn gestandaardiseerde contracten en hebben een specifieke juridische structuur. Daarom worden ze enkel verhandeld op aparte optiebeurzen. Dat is bij warrants niet het geval, ze noteren ook op aandelenbeurzen als Euronext. Particuliere investeerders mogen geen warrants schrijven (verkopen), enkel een onderneming of een financiële instelling mag dat. Bij opties kan dat wel. Er zijn bij warrants meer onderliggende waarden beschikbaar en er is een grotere keuze in looptijden in vergelijking met opties.

Beleggers kunnen een warrantrecht kopen door een premie te betalen. Dat is de prijs van de beursgenoteerde warrant. Warrants hebben zowel een intrinsieke waarde (het verschil tussen de koers van het actief en de uitoefenprijs) als een tijdswaarde. Die tijdswaarde hangt onder meer af van de verwachte volatiliteit van de onderliggende waarde en de afstand tot de vervaldag. Op de vervaldatum is de tijdswaarde gelijk aan nul.

Hoe gaan warrants in hun werk?

Stel dat een belegger optimistisch is over de vooruitzichten van een aandeel voor 2016. Het noteert 75 euro. In plaats van het aandeel te kopen wil hij een hefboomeffect creëren door een warrant aan te schaffen met afloopdatum op 30 december en een uitoefenprijs van 85 euro. De kostprijs of de premie van die warrant bedraagt 5 euro. De intrinsieke waarde is op dat moment nog nul. De premie vertegenwoordigt enkel een tijdswaarde. In aanloop naar de afloopdatum zal de premie of de koers van de warrant stijgen en dalen met de onderliggende waarde. De tijdswaarde zal geleidelijk uitdoven.

Op de afloopdatum zijn er twee mogelijkheden. Als de onderliggende waarde hoger dan 85 euro noteert, is de warrant in the money. Pas vanaf 90 euro is er winst, gezien de geïnvesteerde premie van 5 euro. Onder 85 euro is de intrinsieke waarde nul en loopt de warrant waardeloos af.

Wat zijn de risico’s?

Warrants kunnen zowel dynamisch (met een hefboomeffect) als defensief (als indekkingstrategie) worden ingezet. De warrant kan zijn waarde helemaal verliezen, maar de belegger kan nooit meer verliezen dan zijn inleg, wat bij bepaalde optiescenario’s wel het geval is. Als de onderliggende waarde noteert in een andere munt dan de warrant, is er wel een valutarisico. Een liquiditeitsrisico is er in principe niet, want de uitgever van de warrant is verplicht een bied- en een laatkoers te afficheren.

Welke kosten en belastingen zijn er?

De kosten van de handel in warrants bestaan uit het makelaarsloon, dat verschilt van broker tot broker, en de beurstaks, die 0,27 procent per transactie bedraagt met een maximum van 800 euro. De speculatiebelasting geldt voor warrants waarvan de onderliggende waarde bestaat uit een of meer aandelen. Op een warrant met het aandeel van Volkswagen als onderliggende waarde is dus speculatiebelasting verschuldigd, als die binnen de zes maanden weer met winst wordt verkocht. Dat is niet het geval als de onderliggende waarde een grondstof of een valutapaar is.

Volgende week: futures

Koen Lauwers

De onderliggende waarde van een warrant kan een aandeel, een aandelenkorf, een index, een valutapaar of een grondstof zijn.