Basile

Wim Bonne kookt modern en heeft geen angst om producten uit de zee en van het land bijeen te brengen.

Zo’n acht jaar geleden namen kok Wim Bonne en zijn echtgenote Els Van Bever hun intrek in een honderdtwintig jaar oude patriciërswoning aan de Gentse Coupure. De vaart verbindt de Leie en de Lieve en lang geleden stonden er windmolens langs de oevers. Die molens maakten plaats voor deftige herenhuizen. Vandaag reflecteren de woninggevels, als ze tenminste goed zijn onderhouden, nog altijd de voornaamheid van de bewoners.

Wim Bonne kwam van de koksschool in Koksijde en deed ervaring op in gedegen Vlaamse eethuizen, zoals Moeder Angele, Jan Breydel en Grade. Hij koos voor een plaats aan de Coupure omdat het restaurant makkelijk vanuit het overvolle centrum en vanuit de ring rond de stad te bereiken is en omdat er zowel ‘s middags als ‘s avonds parkeerplaats voorhanden is. Wim Bonne ontwikkelde in de loop der jaren een gepersonaliseerde, eigentijdse keuken en zijn restaurant Basile verwierf bij zakenlieden en burgers een goede reputatie.

Wij kwamen op een woensdagavond en troffen alom bezette tafels. In het interieur is oud Engels groen de overheersende kleur. Centraal staat een groot kreeftenstilleven van de in Gent wonende Nederlander Mastenbroeck. In de eetzaal valt het daglicht gul binnen via de glazen uitbouw aan de achterkant van het huis. Deze wintertuin geeft uit op een binnentuin, waar het zomers aangenaam toeven is.

De spijskaart vermeldt moderne, eigenzinnige bereidingen, die vaak uitdagen door de combinatie van ingrediënten. Wim Bonne schrikt er niet voor terug om elementen uit de zee en van het land in één gerecht bijeen te brengen.

Wij kozen het aspergemenu, dat 2500 frank kost, aperitief, wijnen en koffie inbegrepen. Als openingsnummer verscheen een mooi gepresenteerde, samengestelde salade van asperges, krokant gedroogde Gandaham, in deeg gefruite kwarteleitjes en een frisse dressing van Kèfir en balsamico. Lekker en goed gecombineerd met een glaasje domaine St. Reimy als Muscat uit de Elzas. De tweede akte bestond uit groene en witte aspergepunten op zwarte Thaise rijst en mousseline van venkel, opgediend met saus van kalfsjus en sereh. Het glas werd gevuld met een Sante Ignes ’98, als witte Sauvignon uit Chili met aansprekend karakter. Vervolgens was het de beurt aan een rollade van konijn met Mechelse asperges en gerookte zalm, opgediend met een koekje van tarwenoedels en een saus met bier van Hoegaarden: niet makkelijk om hier gepaste wijn bij te kiezen. Het werd een Norton, als krachtige, rode cabernet-sauvignon uit Argentinië. Misschien dat een glaasje Hoegaarden nog beter was geweest? Flensjes gevuld met asperge-ijs en zoete, groene aspergepuntjes sloten deze originele en smakelijke maaltijd af.

PIETER VAN DOVEREN